MAFYANIN MASUM AŞKI

35-

Egemen :

 Tüm gözlerin kapıya  dönmesiyle . Devra'nın geldiğini anlamıştım . Can dostuma bakmak için kafamı çevirdiğimde bir anda nefes almayı unutmuştum . Allahım aylardır görmediğim varlığından bile artık endişe etmeyi bıraktığım bir zamanlar  hayallerimi  süsleyen kız  tüm  gösterişiyle Devra'nın kolunda duruyordu . 

' Devran , kol , Deniz . ' Bu üç kelime beynimde dönmeye başlamıştı .

Ve aklıma gelen düşünceyle bir küfür savurmuştum . Kardeşim dediğim adam benim sevdiğim kızı  - yani en azından bir zamanlar sevdiğim -  koluna takıp getirmişti. Sakin olabilmek için   önümde duran içkimi bir dikişte bitirmiştim her ne kadar boğazımı  yaksa da şuan kalbimde hissettiğim sızıdan daha etkili olmamıştı . 

Deniz :

Tüm kalabalığa rağmen  gözlerim sanki büyük bir hasret çekiyormuş gibi o adamı bulmuştu . Tüm soğukluğu ve  Yunan tanrılarına  meydan okuyan  heybetli bedeniyle .  Benden bir kaç adım ileride duruyordu .  İçimdeki  heyecan mı yoksa korkumu bilemediğim bu duygu  gözlerimin bir anlığına kararmasına neden  olmuştu . 

Devra'nın elini belimde hissetmemle yürümem gerektiğini anlamıştım . Her adım attıkça  Egemene biraz daha yaklaşıyorduk ve beklenen olmuştu artık yanındaydım . 

Az önce fark edemediğim ama şuan sinirlerimi alt üst eden  Egemenin yanındaki bu esmer kadın  içimden bir şeyleri alıp  götürmüştü  acaba sevgilisi miydi .  Kadını göz ucuyla incelediğimde  çok güzel ve bir o kadar da kendinden emin biri olduğunu anlamıştım .

Demek bir sevgilisi vardı . Bu gerçek suratıma bir tokat gibi  yapışmış olsa da sakin kalmayı başarmıştım . Ve aylar sonra onunla ilk defa iletişime geçmek için  

'Merhaba ' diye bilmiştim . 

Varlığım sanki umurunda  değilmiş gibi  umursamaz  ve kendimi fazlalık hissetmemi sağlayacak  bir  şekilde 

'Merhaba Deniz Hanım '  diye bilmişti .

---

Aradan bir saate yakın bir zaman geçmişti ve artık ayağımdaki  topuklular canımı yakmaya başlamıştı . Huzursuzca  içeceğimi  yudumlarken bir yandan da Devra'nı arıyordum . 

Tüm ses bir anda kesilmişti ve tüm ışıklar iki adamın üzerinde toplanmıştı .  Mikrofonu  benim önceden de tanımış olduğum bir sima elinde tutuyordu . Kalın ve tok sesiyle . İnsanları selamlamıştı .

'Merhaba  beyler ve bayanlar  aranızda beni unutanlar olmuştur  - ufak bir gülümseme -  

Tekrar gün yüzüne çıkma kararı almış bulunmaktayım . Biliyorum ki bir çoğunuz benim öldüğümü sanıyordunuz , ya da artık kabullenmiştiniz .  Zaten ben de  kaldığım yerden çok memnundum ama - elini Egemenin omzuna atmıştı -  oğlum ve tek varisim olan Egemen  tekrar  gün yüzüne çıkmamı çünkü bana ihtiyacının olduğunu söyledi '. Yani artık Yaman Dalkıran sizlerle  hatırlayanlar   artık  beni unutanlara ya da  hiçe sayanlara  hatırlatırlar . '  Ve tüm ortamı gerecek derecede bir kahkaha ..

Etrafa baktığımda   hiç kimse  yerinden kıpırdamıyordu bile . Acaba bu adamdan ne den bu kadar çok korkuyorlardı ..

Müzik sesi tekrar ortamı doldurmaya başlamıştı . Ben ise son bir umut Devrana bakıyordum  ama  adam ortalıklarda yoktu bu gergin  ortama daha çok dayana bileceğimi sanmıyordum .

Çıkış kapısına doğru yürümeye başlamıştım . Ama gördüğüm manzara  donup kalmamı sağlamıştı. Egemenin yanında ki esmer kadının dudaklarını büyük bir açlıkla öpmesi ve kadının ise onun ritmine ayak uydurması. Ruhumu sarsmıştı  ne bekliyordum ki adamın sonsuza denk beni bekleyeceğini mi yada küçük çocuklar gibi peşimden dolanıp duracağını mı  tek kelimeyle .

KAYBETMİŞTİM .

Kendimi toplayıp sonunda dışarıya adım ata bilmiştim ama gözümden düşen tek damla yaşa engel olamamıştım .

Bana bir taksi çağırmalarını söylemiştim ve ne yapacağımı düşünmeye başlamıştım . 

Taksim bir dakika içinde önümde durmuştu .

'Nereye gidiyoruz  Hanımefendi ?  ' 

Gözlerimi  bir dakikalığına kapatıp nefes almaya çalışmıştım . 

'En yakın  bara , lütfen '

Önemsiz  olduğumu biliyorum , tekrar tekrar hissettirdiğiniz  için teşekkür ederim bayım .

^^^

Uzun bir aradan sonra tekrar  buradayım . Umarım beğenirsiniz ..