MAFYANIN MASUM AŞKI

34

'Peki iki seçeneğin olsa ve biri Berzan diğeri ise Eğemen hangisinden kurtulmak isterdin . ? '

Deyip göz kırptığında ben sorunun şokuyla öksürük krizine girmiştim .

..

Kabinde bilmem kaçıncı kıyafeti deniyordum . Artık yorğunluktan ölmek üzere olduğum için Devra'nın son uzattığı elbiseyi almamıştım bile ..

'Deniz şu elbiseyi al yoksa kabinin içine girerim . '

Devra'nın tok ve sinirli sesini duyunca hemen uzattığı elbiseyide almıştım . Pembe ne mini nede çok uzun bir elbiseydi ama kol kısımlarında şeritler vardı ve gene vücuduma oturacak bir elbise olduğu belliydi .

Devran uzun zamandır benim patronluğumu yapıyordu ki ben gayet memnundum ama şuana kadar kıyafet konusunda her hangi bir ısrarı olmamıştı. Onun barlarından birinde çalışıyordum ve okuluma kayıdımı yaptırıp dondumuştum çünkü paraya ihtiyacım vardı ve hem çalışıp hemde okumak çok yoruyucu oluyordu. Bu gün ise beni yeni iş yerime götüreceğini söylemişti ve sabahtan beri bu kabine hapis etmişti .

Elbiseyi göstermek için dışarıya çıktığımda tüm gözler bana dönmüştü ne yani çok mu kötü olmuştu neden bakıyorlardı. Ama Devra'nın yüzündeki gülümsemeye bakılırsa beğenmişe benziyordu .

Yanında ki kıza birşeyler söyledikten sonra yanıma gelmişti .

'Beğendim bunu alıyoruz .Benim şirkete geçmem lazım ama seni geçerken bir güzellik merkezine bırakırım şu vahşi görünümden kurtulsak iyi olur '

O bana mı vahşi demişti kendi tipine hiç bakmıyordu galiba . Adamın milyonları vardı ama salaş bir siyah tişört altına siyah bir kot giymişti. Yolda görsem hadi canım bu mu zenğin diyeceğim tip gelmiş bana vahşi diyordu .

Ama el mevburu dediklerine uyuyordum . İşimden atılmak istemiyordum . Devra'nın da işlere ne kadar önem verdiğini bu bir aylık süre öğrenmeme yetmişti ve beni Eğemen ve Berzan belalarından uzak tutuyordu yani bu adama borçluydum .

................

Ağda odasındaki kadın vücudumdaki tüm tüyleri yolmaya yemin etmiş gibi beni inceliyordu.

Diğer ağdayı yapıştırmasıyla çığlığı basmam bir olmuştu .

Manyakmısın be sen ben gidiyorum .

Kadın beni pek umursamışa benzemiyordu. Mecburen bu takıntılı kadının işini bitirmesini bekleyecektim .

---

Eğemen:

Telefondaki son görüşmemi bitirip sade kahvemden bir yudum almıştım . Akşam ki davet çok önemliydi çünkü yıllar sonra babam kendini tekrar gün yüzüne çıkarmaya karar vermişti . Ama davetlere tek katılmayı çok sevmiyordum bu yüzden bana eşlik etmesi için şirketin birinden bu gece bana eşlik etmesi için bir bayan istemiştim ve beni kırmayarak ve on bin liram karşılığında ellerindeki en güzel bayanın bana eşlik edeceğini söylemişlerdi.

Artık babamla aramı düzeltmiştim yani işler tıkırındaydı ve bir zamanlar yanıp bittiğim Denizi artık unutmaya başlamıştım belkide kendisine çoktan yeni bir hayat kurmayı başarmıştı.

Kapının çalınmasıyla düşüncelerimden uzaklaşmıştım.

Sekreterimin elinde tuttuğu takıma bir göz atmıştım. Her zamanki gibi siyah bir takımdı . Bana göre siyah her zaman asaleti temsil ederdi .

Saatime baktığımda davet için bir saatimin kaldığını görmüştüm . Takımımı giymet için üzerimi çıkarmaya başlamıştım . Bir hayli uzamış olan saçlarım ve sakallarım bana umursamaz bir hava katıyordu ama ben seviyordum.

Aynada kendime baktığımda takımımla tezatlık oluşturan saçlarıma ve sakallarıma gülmüştüm ama kimin umrundaki ben seviyordum ..

Odamın kapısı tekrar çalındığında sinirle bir of çekmiştim .

Ama bu sefer içeriye giren esmer ve gereğiden fazla çekici duran kadınla olduğum yere sabitlenmiştim .

'Merhaba , Eğemen Bey ben Mısra şirketten geliyorum . '

Dediğinde gülümsemem silinmişti.

Geliyorum , çıkabiliriz.

--

Saç rengim değişmişti benim kendi haline bıraktığım sarı saçlarım biraz koyulaşmıştı. Ve matlaşmış halinden eser yoktu aynadaki görüntümü beğenmiştim.

Korna sesini duyduğumda Devra'nın geldiğini anlamıştım ve kıyafetimi düzelterek dışarıya çıkmıştım .

...

Davet alanına geldiğimizde görkeminden dolayı biraz ürküp Devranın kolunu daha sıkı kavramıştım. Bu hareketime gülümsemişti .

'Gerilmene gerek yok Deniz ben yanındayım ' dediğinde içimi bir huzur kaplamıştı ama hala korkuyordum . Mekan dışarıdan böyleyse içeride Allah bilir nasıl tipler vardı .

Son basamağa da adımı mı attığımda tüm gözler bize çevrilmişti. Sanırım bir iş davetiydi ve Devran önemli birisiydi . Devranın kolunu biraz daha sıkmamla belimdeki eli beni daha sert bir şekilde beni kavramıştı .

Gözlerimi yerden kaldıramıyordum ama gözlerimi insanlara bakma için hafif bir şekilde kaldırdığımda salonda tüm ihtişamıyla parıldayan insanı görmem bir olmuştu. Kalbimin hızlanması ve ayaklarımın beni taşıyamamasıyla denğemi kaybedip yere doğru yol almıştım .

Evet yazar gıcıklığı en heycanlı yerde bırakma :)