Alper
Irmak'la beraber Zey'lere gelmiştik sabah. Bizim kedi şimdi koltukları filan kemirmiştir kesin.
Eve girdiğimizde her şey normal gözüküyordu. Bak asıl korkutucu olan da bu zaten.
"Ben gidip şunu korkutayım, kesin örtüyü kafasına kadar çekip uyumuştur."
"Bence yapma dayak yersin." Dedi Irmak beni durdurarak. Ama serseri ruhum kurban istiyordu. Yapmazsam olmaz.
Merdivenleri sessizce çıktım ve bizim kedinin odasının önünde durdum. Umarım uyanmamıştır.
Hızla odaya girdiğimde böyle bir şey ile karşılaşacağım aklımın ucundan bile geçmezdi. Bekle bir saniye yanlış mı görüyorum yoksa bizim hıyar beyinli sucuk kafalı ergen tipli tipine kafa attığımın Kıroy beyi şu an Zeynep'le birlikte Zeynep'in yatağında mı oturuyor? Rüya filan olsun şu sahne. Gerçi ben rüyamda neden bu hint fakirini göreyim ki?
"Burada ne oluyor?" Dedim gözüm seyirirken. İyi şeyler olmayacak hissediyorum. Cinnet geçirebilirim her an.
"Aaaa Alper gelmiş, ya bizde diyorduk keşke Alper gelse filan böyle canımız sıkılmıştı filan işte. Ee nasılsın Alpercim canım." Zeynep bunları derken ben hala Koray'a bakıyordum.
"Bu orangutan tipli çocuk burada ne arıyor Zeynep, üçe kadar sayıyorum ve bir açıklama bekliyorum. Aksi halde dalacağım."
"Ben...şey... Ben... Zeynep ben buraya neden geldim anlatsana."
"Şimdi dün ben çok yalnız kaldım böyle intihara sürüklendim o derece. Böyle ölüyordum filan. Dedim Koray yetiş ben çok kötüyüm. Koray dedi yok olmaz abinler ne der ama ben dedim yok onlar bisi demezler gel sen işte öyle geldi. Sen de biliyorsun ben uyurken çok korkarım böyle çok korktum dedim Koray uyuyana kadar yanımda kal sabaha kadar başımda bekle. Dedi olmaz abinler ne der ama ben dinlemedim zorla odama çıkardım öyle işte sonra burada kaldı ama koltukta yattı hatta her yanı tutulmuş dedim gel azcık yatakta otur işte sonra sen geldin. Valla durum bu başka bir şey olmadı."
"Zeynep abinin av tüfeği hala odasında mı?"
"Evet neden?"
"Çünkü kullanmak zorunda kalacağım."
Zeynep korkuyla Koray'a baksa da Koray pek de korkmuş gibi değildi. Bak bak ciddiye de alınmıyoruz.
"Ya sen canına aşkına biricik Koray'ına kıyamazsın Alper" dedi Zeynep hızlıca. "Hem cidden olay anlattığımdan ibaret"
"Dur bir de olayı Koray beyden dinleyelim. Sen anlat bakalım olayı."
"Zeynep'in anlattığından farklı bir şey yok. Korktuğunu söyledi, yanımda kalır mısın dedi bende kaldım. Zaten aksine bir şey olabilir mi sence?"
Tamam olmazdı ama yine de yani şu an sinirlenmem için birçok nedenim var. Bu çocuk bu odada olamaz. Hatta bu evde bile olmamalı. Kapının önünden bile geçmemeli.
"Yine de seni vurmak istiyorum."
"Alper yeter cidden, Koray sende evine git artık. Abim filan gelirse bunları ona anlatacak zamanımız olmadan seni vurma ihtimali var çünkü."
Koray yataktan kalkarken ben hala gözlerimle onu öldürmeye çalışıyordum.
"Alper sen de sakın ama sakın olanları abime söylemeyeceksin."
"Ayıp ediyorsun Zeynep, ben Doruk'tan bir şey saklayamam ki?"
Koray kapıya yönelirken Zeynep de yataktan kalkmıştı. Bence ben bu hıyardan cacık yapıp yemeliyim ama neyse...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yıldızları Say
Novela Juvenil"Yine kavga ediyorlar" dedi Irmak elindeki oyuncak ayıya daha sıkı sarılarak. Bahçedeki çimlerin üstüne, benim yanıma çöktü. "Ama artık alıştım" dedi gözlerini kaçırarak. "Gerçi yine de üzülüyorum" "Benim ailemde bazen kavga ediyorlar ama sonra heme...
