Zeynep:
Sabah erkenden kalkıp dün gece hazırladığım kurabiyeleri bir kaba koymuştum.
Evet. KURABİYE YAPTIM.
Tamam azıcık Irmak da yardım etmiş olabilir ama geri kalan her şeyi ben yaptım.
Ve gayet de yenilebilir oldular.
Koray ile geçenki olaydan beri görüşmedik ve işe gitmek zorundayım.
O yüzden ona kendimi affettirmek için daha doğrusu Alper olayını unutturmak adına kurabiye yapmıştım.
"Sen hala çıkmadın mı?" Irmak yanıma geldiğinde ben kabı poşete koyuyordum.
"Şimdi çıkıyorum, görüşürüz sana kızıl güzel." Onun yanağından öpüp hemen kapıya yönelmiştim.
Zaten çok geçmeden de iş yerine varmıştım ama şu otobüs olayı hala daha canımı sıkıyor.
Doğruca Koray'ın odasına gitmiştim ama henüz işe gelmemiş.
Şuna bak işten kaytarıyor.
Neyse sorun değil. Masasına bırakırım kurabiyeleri.
Üstüne de not yazayım sonra hayranım bana kurabiye göndermiş filan diye düşünmesin.
Poşeti masaya bırakıp yandan bir kağıt kalem alarak üstüne not yazdım.
"Sapığın değilim merak etme, olanlar için özür dilemek adına sana kurabiye yaptım. Bende yedim içinden, zehirlenirim diye korkma.
Baş belası asistanın Zeynep"
Notu da masaya bırakıp hemen odadan çıktım. 007 Zeynep Bond iş başında.
Neyse gittim odama açtım klimamı. Bugün bana ne iş verilecek diye beklemeye başladım.
Çok geçmeden odamın kapısı açılmıştı. Koray odaya giriş yaptığında kurabiyeleri aldığını düşünmüştüm.
"Zeynep gelmişsin." Bunu demesi ile henüz kurabiyeleri görmediğini fark ettim.
"Sizden önce geldim patron" dedim imayla gülerek.
"Evet çünkü birkaç işim vardı. O yüzden benimle geliyorsun."
"Bekle ölmek için çok gencim." Dediğimde gülmeye başlamıştı.
"Hadi oyalanma gel bakalım benimle."
Sandalyeden kalkıp hızla onun peşinden gitmiştim. Acaba ne işimiz var merak ettim şu an.
"Sana bir sürprizim var. Bugün bir telefon aldım ve bu telefon seninle ilgili bir şeydi."
"Beni korkutma da söyle ne olduğunu."
"Birazdan kendi gözünle görürsün." İş yerinin çıkışına doğru ilerliyorduk.
Koray o esnada kapıyı bana açıp "İşte sürprizin" demişti.
Karşımda motorumu görmeyi cidden beklemiyordum.
"Bir saniye, bebeğim burada değil dimi? Hayal görüyorum değil mi?"
"Hayır kendisi tam karşında duruyor. Ve tamir olmuş bir halde."
"Sen ciddisin." Dedim ona bakarak. "Daha yapılmasına zaman vardı."
"Bir haftaya yakındır işleri hızlandırsınlar diye uğraşıyorum ve sonucunu bugün aldım."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yıldızları Say
Fiksi Remaja"Yine kavga ediyorlar" dedi Irmak elindeki oyuncak ayıya daha sıkı sarılarak. Bahçedeki çimlerin üstüne, benim yanıma çöktü. "Ama artık alıştım" dedi gözlerini kaçırarak. "Gerçi yine de üzülüyorum" "Benim ailemde bazen kavga ediyorlar ama sonra heme...
