Pabalik na kami ni Riza sa classroom para kunin yung libro niya pati yung locket ko. May sasabihin daw siyang importante kaya hinanap niya ako. Mabuti naman nahanap niya ako. Nagtataka ba kayo kung papaano niya ako nahanap? Well, ako rin naman eh. Pero sabi niya mamaya niya na raw iku-kwento. Sa ngayon naglalakad kami sa hallway patungong classroom.
"Bat mo ba kasi iniwan yun doon?" tanong ko sa kanya. Wala eh. Dala niya yung mga bag namin tapos yung libro pati locket iiwan niya? =3 hassle
"Eh, kasi nga may ipapabasa pa ako sayo!!" sabi niya naman.
"Ate, Riza di pa ba tayo uuwi?" nakasalubungan namin si Alisha sa hallway.
"Hindi pa raw. Iniwan kasi ni Riza yung locket ko pati libro niya sa classroom eh"
"Ah~ sige ate sama ako sa inyo" sabi ni Alisha tapos nakarating na kami ng classroom.
"oh, ayun yung libro" kinuha ni Riza yung libro niya.
"Yung locket ko" sabi ko kay Riza na medyo kinakabahan.
"Wait. nilagay ko yun dito sa taas ng libro" sabi niya tapos hinahanap yung locket ko. Kinakabahan na talaga. Omy... Importante sa akin yung locket na yun.
"Alisha, sino ba ang huli mong nakita dito sa classroom?" tanong ni Riza kay Alisha.
"Huh? hindi ko alam eh. Teka magtatanong ako" sabi ni Alisha tapos lumabas ng classroom. Hinawakan ko yung dalawa kong kamay. Kinakabahan talaga ako. Asan na kasi yun?? Tinulungan ko si Riza hanapin yung locket ko.
"Ms. Banayag and Ms. Gonzaga may problema ba?" napalingon kami ni Riza sa may pintuan upang tingnan kung sino yung nagsalita.
"Yes sir George. Nawawala po kasi yung locket ni France and I swear na dito ko lang po yun iniwan" paliwanag ni Riza. Kinakabahan na rin siya.
"Baka may kumuha?" tanong ulit ni sir George.
"Yun nga po yung kinakatakot namin eh. Importante po masyado sa akin yung locket ko na yun" sabi ko kay sir George.
"Bakit naman siya importante para sayo ms. Gonzaga?" tanong ni sir habang papalapit sa amin.
Hindi ako nakasagot agad sa tanong niya. Bakit nga ba? Ewan ko. Napa yuko na lang ako sa tanong niya. Hindi ko alam ang gagawin ko. Sa ngayon gusto ko lang mahanap ang locket ko.
"Ipapahanap ko na lang yung locket mo. Dont worry. Madilim na oh. Go home now" sabi ni sir. Tina-nguan lang namin siya no Riza tapos lumabas na.
"Ate wala raw pong nakapansin eh" sabi ni Alisha habang tumatakbong papalapit sa amin. Naka yuko lang ako hanggang sa nakarating kami sa bahay.
"France, mahahanap din natin yung locket mo. Tiwala lang" sabi sa akin ni Riza with a convincing smile. Ni-ngitian ko rin siya pero yung malungkot.
Pumasok na kami sa loob. Naabutan namin sila mama at papa sa sala nanunuod ng T.V
"Oh, mga anak mukhang pagod na pagod kayo ah? anong nangyari?" tanong ni papa.
"wala po pa. sige po magpapahinga muna ako" matamlay kong pagkasabi.
Nakahiga lang ako sa kama ko pero nakaharap ako sa window. Kung sinoman ang kumuha nung locket ko. Na fe-feel kong may nagawa ako sa kanya noon na hindi ko pwedeng bayaran. Ang tindi ng galit niya sa akin. Maya-maya may narinig ako na howl ng isang wolf. Tumayo ako tapos binuksan yung window ko. Full moon pala ngayon no. Nag huhunting siguro sila ngayon. Isasarado ko na sana yung window ko nang may nakita akong shadow ng isang lalaki sa gilid ng puno.
Binuksan ko nang malawak yung window ko tapos tumalon palabas ng bahay. Pag tingin ko nag tago yung shadow sa puno. Nag lakad ako papunta sa puno tapos nag pakita yung shadow sa akin.
"Luhan" sabi ko. Pero nakatingin lang siya sa akin.
"Why are you hiding behind that tree?" tanong ko ulit. Pinagmamasdan niya lang ako. Nice talking naman ako dito kaya tunalikod na ako sa kanya. Pero nag salita siya
"Luna" O.O Luna raw?
"Um, sino kausap mo?" tanong ko sa kanya.
"Yung nangyari kanina sa mansion. Alam kong natatandaan mo kami. Bakit ayaw mong umamin?" tanong niya. Humarap ako sa kanya tapos
"Bakit mo ba ako laging sinasabihan na ako si Luna? Hindi nga ako yun. Atsaka kung importante sayo yung Lunang yun, hindi mo siya papakawalan at hahanapin ngayon. At isa pa,kung ako si Luna. Hindi rin ako magpapakita sa inyo kasi may ginawa kayong masakit para sa akin. Pero sadly hindi nga ako yung hinahanap nyo" tumalikod na ako pabalik sa window ng bintana ko nang
"Bakit importante sayo yung locket kung hindi ka nga si Luna?" tanong niya ulit. And this time alam kong nasa likod ko lang siya.
"Kasi nga---"
"Ikaw si Luna" sabi niya sa akin.
Uurgh! ang hirap din ng isang to' kausap.
"Hindi ko alam kung bakit siya importante sa akin. Okay? Atsaka nawala ko kanina yung locket na yun. Baka kinuha na nung totoong Luna" sabi ko tapos umakyat na ng window papuntang kwarto ko. Iniwan ko lang dun si Luhan sa labas. Alam ko kasing binabasa niya yung mind ko.
Eh sa pagkakaalam ko ang iniisip ko lang ay yung locket ko. Nasaan kaya yun? Sinong kumuha nun? Bukas pala balik nanaman kami sa mansion ng Brooklyn. Magkikita nanaman kami ni Lu--- I mean ni Klein. Oo! tama Magkikita nanaman kami ni Klein. Kumusta na kaya siya? Haaaay. Sige Goodnight!!!
--------------------------------------------
Please vote and comment :)
Thank you
BINABASA MO ANG
EXO are the danger in the midst (tag-lish ver.) The Luna Brooklyn story
FantasyBeing a wolf is not that easy. It is so confusing and at the same time hard for humans to understand. In every killing there is a story you would never understand. My name is Luna Brooklyn. Im a wolf and this is my story. ~~~~~~~~~~~~~ Kalokohan ko...