KORKUSUZCA SEV

Kıskandırma

Bölüm şarkısı : Pamela - seni unutmaya ömrüm yeter mi?

'Ne oluyor?'  dedim arabanın camını açıp gayet rahat davranmaya çalışarak

'İn. Konuşcaz. ' dedi net bir sesle.

' Konu neydi? ' dedim kaşlarımı kaldırarak.

' Konu sensin! Tavırların!' diye bağırdı. Yoldan geçen arabalar bize bakıp daha sonra devam ediyodu.

'Ee anlamadım ben birşey. Derdin ne? Gecenin bir vakti yolumu kesiyorsun ' kendime inanamıyorum şuan. Gayet sakindim. Ama o çıldırmış gibi saçlarını çekiyor bir o tarafa bir bu tarafa gidip duruyordu.

' Aç yolu Yiğit. Senle konuşmak istemiyorum. ' dedim..
' Ama ben istiyorum. Dinleyeceksin. ' dedi bağırınca sıçramıştım. Arabamın kapısını açıp kolumdan çekerek çıkardı. Hızla kapıyı örtüp beni arabaya yasladı.
' Çok değişmişsin. ' dedi yüzümü incelerken. Hangi anlamda?

' Büyümüş müyüm? ' dedim iğneleyici sesimle.

' Tavırlarını kastettim aptal ' dedi sırıtarak.

' Öyle mi?  Sen hiç değişmemişsin. Hala kırıcı, kabasın.. ' dedim. Bunca sene sonra karşıma çıkıp bana dediği şeylere bak. Ve bunca zaman unuttun diye atan kalbim bugün bu laflarıyla nasıl olurda parçalara ayrılmıştı.
Derin bir nefes aldı.
' Birşey söyliyim mi? Gerçekten büyümüşsün. ' dedi. Sadece gözlerimi dikip öylece bekledim.
' Hareketlerin, tavırların, kurduğun cümleler.. ' lafını kestim.
' Bunu söylemek için mi kestin önümü ' dedim. Gözleri kapattı. Ardından hızla açıp direk gözlerime baktı.
' Hayır. Mutlusun. Onu söylemek için kestim. '
' Evet. Mutlu olmamam için bir sebep mi var? '
' Evet. Çünkü ben döndüm. ' dediğinde gülümsedim.
' Ne yapiyim Yiğit. Ne istiyorsun. Kendimi içkilere mi vurayım. Napiyim sen söyle. ' dedim içten bir şekilde gülerken. İçim kan ağlarken.
' Böyle gülme. İnandırıcı olmuyor. Çektiğin acıları gizlemiyor. ' dedi.
' Derdin ne Yiğit son kez soruyorum. '
Bir süre düşündükten sonra yine direk olarak gözlerime baktı.
Bir dakika! Birşey farkettim. O bana böyle bakınca  eskisi gibi olmuyordu. Kalbim deli gibi atmıyor, elim ayağım dolaşmıyordu. Yenmiş miydim bu duyguyu?

' Sana bir haberim var. ' dedi net bir sesle.
' Dinliyorum. '
Üzüleceğim birşey söyleyecekti. Hissediyorum.
' Baban... ' dedi ve sustu. Tavırlarımı izledi. Benden bir hareket gelmeyince devam etti.
' Uzun zamandır araştırıyorum. Şehit olduğu çatışma hakkında bilgiler topladım. '
' Yardımına ihtiyacım yok. ' dedim net bir sesle.
' Tam aksine. Tam bana ihtiyacın var. ' egolu.
' O neden? '
' Çünkü adamlar teröristmiş. Diyelim ki düştün peşine buldun adamı. Bir yolunu bulup öldürdün. Peşini bırakırlar mı sanıyorsun. Kan davasına bile döner. '
Ürkmüştüm açıkcası.
'Seni ilgilendiren bir konu göremedim. Hayır aileden de değilsin ki kan davasından korkasın. '
'Şafak dalga geçilecek bir konu değil. '
' Herneyse dediğim gibi yardımına ihtiyacım yok. Hem ayrıca öldüreceğimi ne biliyorsun. ' dedim arabaya geri binerken.
' Adalete güvenme. ' dedi kısa ve net bir şekilde.
' Baban toprak olmuş orada yatarken o şerefsiz elini kolunu sallaya sallaya geziyor. ' gözlerim dolmuştu. Arabadan inip karşısına dikildim. Omuzlarından iterek ' Amacın benim katil olmam mı Yiğit. Sağol ya. Cidden gece gece süpersin. Yine geldin hayatımı alt üst ettiğin yetmiyor sinirlerimi de alt üst ediyorsun. ' hala vurmaya devam ederken yavaş adımlarla geri geri gitti.
'Bence sende özlemişsin. 'dedi. Sinirle kahkaha attım ve birşey farkettim.
' Sende derken? ' dediğimde belimden tutarak kendine bastırdı. Elini enseme koyunca istemsiz bir şekilde gözlerim kapandı. Kokusuna bu kadar yakın olmak. Diyeceklerim bu kadar.
' Bu ayrıntıya takılacak kadar aptalsın. Ve konuşmamızın başındaki büyümüşsün lafımı geri alıyorum. Sen hala küçüksün... Benim küçük kızım. ' diye fısıldadı. Kalbim teklemişti. Gözlerimi açıp Olips mavisi gözlerine baktım.
' Senden hala nefret ediyorum. '