I Think Im In Love With A Bad Boy

CHAPTER 10

DEDICATED TO: VERLY KAYE GATPANDAN
HEY VERLY THANKS FOR FRIENDSHIP:-)

JAERA/ISHA POV

Ganito kasi yan 2 years ago meron akong kaibigan his name is Larson Jack Piston childhood friend ko rin sya kasi yung Mommy nya at Mama ko magkaibigan since Elementary, Nung mga bata pa kami grabe yung friendship namin halos hindi na kami mapag hiwalay nag promise pa nga sya sakin na hindi nya raw ako iiwan pero dumating yung time na kailangan nilang umuwing South Korea dahil namatay yung Dad nya walang mag mamanage ng company nila kung hindi sya dahil unico hijo sya, kaya yon umuwi sila ng Korea grabe yung naging pakiramdam ko nun sobra akong nalungkot nasaktan dahil hindi nya tinupad yung promise nya pakiramdam ko rin galit na galit ako sa kanya dahil iniwan nya akong mag isa, at dumating yung time na hindi ko inaasahang umuwi sila dito , Nung umuwi sila dito hindi ko sya pinapansin dahil nga galit ako sa kanya hindi ko sya kinakausap hindi ko sya kinikibo kahit kami lang minsang dalawa.
Dahil don sa hindi ko sya pinapansin nagsalita na sya ang sabi nya bat daw hindi ko sya pinapansin parang daw hindi kami naging mag bestfriend, ang sabi ko naman ano naman kung hindi kita pinapansin ano bang paki mo, eto naman ang sabi nya Please Isha pansinin mo na ako kasi nasasaktan na ako eh, sabi ko naman, Nasasaktan pero yung araw na iniwan mo ko naisip mo bang nasaktan ako ng sobra hindi lang ikaw ang nasaktan pati ako at alam mo kung bakit di kita pinapansin kasi nag promise kasakin nung bata tayo na hindi mo ko iiwan sabi mo dito kalang sa tabi ko pero anong ginawa mo hindi mo tinupad umalis ka at pumuntang Korea, sabi naman nya , alam kong alam mo ang dahilan ko kung bakit akong pumuntang Korea, sabi ko naman ,Oo alam ko pero umalis ka nang hindi nangangako sakin na babalik ka dahil ang buong akala ko ay iniwan mo na ako at hindi kana babalik tapos ngayon babalik balik ka kung kelan nawala na yung sakit na pinaramdam mo sakin, sabi naman nya ,Pero Jaera....., hindi ko na pinatapos ang sasabihin nya at nag walk out na ako pumunta ako sa.kwarto ko para makapag isip isip tapos dumating yung time na na realize ko na tama pala sya alam ko ang dahilan kung bakit sya umalis kaya bakit ako masasaktan,
nung time na yun, yun lumabas na ako ng kawarto ko nakita ko sya nakupo sa sofa nakahilamos ang dalawang kamay na animoy umiiyak ,nilapitan ko sya at niyakap, ang sabi ko, Sorry, yun lang ang nsabi ko dahil nga na speechless ako, Ginantihan nya narin ang yakap ko at nagsalita sa tapat ng tenga ko na ako lang ang makakarinig, Jaera....Sorry den dahil hindi ko naisip na ganon yung mararamdaman mo Sorry talaga, ang sabi nya, tapos sabi ko naman, Sssshhhh wala kang dapat i sorry dahil ako naman talaga tong maarte na emote ng emote na hindi naintindihan yung dahilan mo kaya sorry ngayon narealize kona na malaki ang naging sakripisyo mo kesa sakin ,sabi namn nya, Promise Jaera hindi na kita iiwan, sabi ko naman, Alam kong masyadong pangbata pero Promise Pinky swear, at pinakita ang kamay kong pang pinky swear, inilapat nya rin ang kamay nyang pang pinky swear,at sabi nya, Pinky swear, at nag Pinky swear na kami,
Yun nagbati nakami ni Jack naging masaya ang pagsasama namin pero bestfriend lang kami,
Tapos dumating yung time na sa kabila ng kasiyahan namin may ibig sabihin napala sakanya nagtapat sya sakin ng tunay na nararamadaman nya,eto ang sabi nya, Jaera Gusto kita, diretsong sabi nya, hindi talaga ako makagalaw nung time na yon parang na freeze yung buong katawan ko hindi ko alam kung ano ang isasagot dahil nga bestfriend lang ang kaya kong ibigay sakanya siguro nung time nayun hindi ko pa sya kayang gustohin kaya eto ang isinagot ko sa kanya, Jack...Sorry hindi ko kaya hanggang bestfriend lang ang kaya kong ibigay sayo Sorry sana maintindihan mo, sabi naman nya ,Ok lang alam ko namng hanggang bestfriend lang ang kaya mong ibigay sakin eh sinabi ko lang soryy ren, at bigla syang umalis naiwan akong mukhang tanga dun na pinipigilan ang mga luha na nag babadyang tumulo ano mang oras,hindi ko alam kung ano bang dapat gawin basta ang nararamdaman ko lang ngayon ay lungkot sobrang lungkot na animoy hindi na mawawala hanggat nabubuhay pa ako.
Pagkatapos ng mga nangyari ,isang linggo ang nakalilipas hindi ko pa nasisilayan ang mukha ni Jack ni isang araw hindi ko sinayang para hanapin sya, kahit sila tita Mazelle hindi mapakali sa kakahanap sa kanya.
Hindi ko naman inilihim sakanila ang nangyari sa amin ni Jack, wala ding araw na hindi ko sinisi ang sarili ko sa pagkawala ni Jack.
Hanggang sa dumating ang araw na natagpuan namin sya sa lansangan sa kabilang bayan. Marumi ang damit, magulo ang buhok, Wala na ang isang pares ng sapatos,Punit punit ang pantalon, madungis ang mukha at puro pasa ang katawan na animoy isang pulubi.
Nung makita ko sya agad agad dumaloy ang masaganang luha sa aking mga mata, nasaktan ako nng makita kong ganon ang itsura nya ganun na rin sila Tita Mazelle at si Mama.

Simula non umalis na sila dito sa Pilipinas nagpunta sila sa South Korea para na rin maka move on na si Jack.

Simula din non naging malungkutin na ako, sinisisi ang sarili kung bakit nag kaganon si Jack

"Sana naman okay kana Jack pag uwi mo dito"

A/N: Hayyy nakakamiss mag ud antagal ko ring hindi nag ud ah.
Dont forget to vomments
,Sheena