His Passion(Billionaire Bachelor Series 1)

Passion 41

The moment she said those words, Jacob turned pale and shocked.

"What did you say, sweetheart? You're pregnant? Did I hear it right?" Nanlalaki ang mga matang tiningnan siya nito pagkatapos maitabi ng maayos ang sasakyan sa gilid ng daan.

Tumango- tango nalang siya dahil sa lakas pa rin ng tibok ng puso dulot ng biglaan nitong pagpreno.

"Damn! So, I'm going to be a daddy soon?" Parang wala sa sariling usal pa nito.

"Yeah. You're going to be a daddy and I'm gonna be a mommy soon. How great right?" Masayang saad niya at hindi alintana ang ekspresyon ng mukha nito.

"Sh!t! Fvcking sh!t! I'm going to be a daddy!" He exclaimed to himself while he stared intently at her before claiming her lips into a passionate wild kiss. "I'm fcking in love with you sweetheart! All things be damned! You can't and can never runaway from me! That's a promise!" His voice are filled with possessiveness, desire and love for her as he cupped her face to kiss her again.
Nangunyapit siya at ipinulupot ang braso niya sa leeg nito. She kissed him back with equal passion and fervor.

"Damn! I would like to make love to you right here, right now sweetheart but I don't want you and our baby to be uncomfortable." Paos at puno ng pagnanasa ang boses nito nang pakawalan siya nito mula sa mahaba-haba nilang paghahalikan.

Namumulang napakagat nalang siya sa kanyang pang ibabang labi dahil sa mga sinabi nito. As much as she want to give in to his needs, nahihiya naman siyang gawin nila iyon sa isang pampublikong lugar.

"Let's just go home, shall we? I know you're already tired. Let's just take a break from all of these,sweetheart." Nakangiting saad nito at nagsimula ng mag drive nang tumango siya.

Habang nasa daan ay pasulyap-sulyap lang siya dito habang nakakunot- noo ito at seryosong nagdadrive. Hay..Napabuntong- hininga nalang siya. Ang pangit- pangit talaga ng lalaking mahal niya. Ang sarap na namang halikan ang namumula pa nitong labi. Nahiya siya bigla nang mahuli siya nitong nakatingin dito.

"What is it,sweetheart? You need anything?" Anito para basagin ang katahimikan sa loob ng sasakyan.

"Nothing. I'm fine here. Just continue driving,sweetheart." Sagot niya at kiming nginitian nalang ito na parang matimtimang birhen.

"Are you sure? You're not hungry? Do you want anything?" Sunod- sunod na tanong nito na ikinasimangot niya.

"Wala nga. Ang kulit mo! Sabing okay lang nga ako!" Naiinis na bulyaw niya rito. Nalukot pa ang mukha niya nang tinitigan siya nito. Naconscious siya tuloy. Feeling niya ay ang pangit-pangit na niya. Ni hindi pa naman siya nagretouch kanina.

"Huwag mo nga akong tingnan,Jacob! Kainis ka naman eh!" Bad trip na usal niya at humalukipkip. "Focus on your driving, will you?"

"Why are you being like that again? You're pissed with me? I'm not doing anything wrong. I'm just asking you." Naiinis na rin na sabat nito na nagpaiyak sa kanya. "Sh!t! And now you're crying! Great!"

Napahikbi siya lalo nang binilisan nito ang pagpapatakbo ng sasakyan nito. Napakapit siya ng mahigpit habang umiiyak pa rin na nakatitig sa nakatiim-bagang nitong mukha.

Pagkarating sa building ng condo nito ay agad itong bumaba at dumiretso papasok. Naiwan naman siyang namumula ang mukha mula sa pagkakaiyak. Nanlulumong napahawak siya sa tiyan niyang may kaunti ng umbok at hinimas ito.

"I'm so sorry,baby. Mommy and Daddy will be okay soon. Okay?" Pilit na ngiti niya bago kinuha ang cellphone at nagtipa ng mensahe para kay Jacob. Hinintay niyang magreply ito ngunit ilang minuto na ang lumipas ay hindi pa rin ito nagreply kaya't napagpasyahan niyang umuwi nalang muna. Galit na naman ito sa kanya at kasalanan na naman niya. Nasasaktan man ay pilit na nakangiting bumaba siya mula sa sasakyan nito pagkatapos niya iyong mai lock. Uuwi nalang muna siya. Tiwala naman siyang magiging okay din sila.

"Magandang hapon,Ma'am Amanda!" Nakangiting bati ng guard sa labasan.

Ngumiti lang siya dito.

"Pwede bang magtawag ka ng taxi, manong guard?" Pakiusap niya sa butihing gwardiya.

"Sige,Ma'am. Sandali lang po." Anito at tumalikod na.

Napabuntong-hininga siya ng malalim habang hinihintay ang taxi. Ramdam na niya ang pagod at antok. Gusto na niyang mahiga nalang at huwag mag-isip. Naiistress siya. Bawal pa naman sa buntis ang maistres.

Matapos magpasalamat at magbigay ng tip kay manong guard ay sumakay na siya ng taxi at nagpahatid sa bahay nila. Pagkarating ng bahay nila ay nadatnan niya pa ang mga magulang niya na seryoso ang mga mukha na nakaupo sa sala.

"Ma, Pa." Bati niya sa mga magulang at humalik sa pisngi ng dalawa.

"Where have you been,princess?" Anang mama niya na bakas ang pag-aalala sa buong mukha.

"I had my lunch out,Ma. I'll just go upstairs first."

"Have you been crying,Amanda?" Seryosong sabat naman ng ama niya nang akmang paalis na siya.

"No,Papa. Napuwing lang po ako kanina habang naglalakad." Aniya at ngumiti ng marahan dito. "I'll go upstairs. I'm a little bit tired."

"We will talk later,Amanda." Pahabol pa ng ama niya bago siya makaakyat. Tumango lang siya at umakyat na patungong kwarto niya.

She heaved a deep sigh. Her Papa would be furious if he'll know that she cried. And Jacob would be damned if that happens. Ayaw niya namang mag-away na naman silang dalawa.

She closed her eyes and prayed to God. She hoped that tomorrow they'll be okay. She's deeply in love with him and they'll become a family soon. God is good. And she's a hundred percent sure that her happiness won't be that long.