22.BÖLÜM

43.8K 2.2K 162
                                    

Selamunaleykum Canlarımm😘

Ve bu haftayı 3 yb ve 1 alıntıyla bitiriyoruz desem de inanmayın her an bir bomba gelebilir 😏

Neyse bu sefer açıklamayı uzun tutmayacağım sadece size bir soru soracağım ve etkinlik yapacağım.

👉Sizce bebeğin adı ne olacak?

👉Bebeğin adını bilene gelecek bölümü ithaf edeceğim.

Yorumlarınızı bekliyorum.

Şukular gelsin. 😍

Seviliyorsunuz💗

Keyifli okumalar😋

2 saat olmuştu... Nüfus cüzdanımın arkasındaki medeni halimin değişmesine, değişik bir evde farklı bir hayata başlayalı iki saat olmuştu... İkimiz de yorgun olduğumuz için odalarımıza çekilmiştik. Odaya girdiğimde yerleştirilmiş ve düzenlenmiş eşyaları gördüm. Büyük bir yatak, dolap, makyaj masası, emzirme koltuğu ve beşik vardı. Odanın içinde  bir ebeveyn banyosu ve küçük bir kitaplık vardı. Bebeğin üzerini değiştirdikten sonra onu beşiğine yatırıp ben de üzerimi değiştirmek için Mert'in eve geldiğimizde odaya çıkardığı valizlere yöneldi.

Üzerimdeki beyaz elbiseyi çıkarmadan önce kapıyı iki kez kilitleyip üzerimi değiştirdim. Aslında banyo yapsam  iyi olacaktı ama yorgun olduğum için banyo yapacak halim yoktu. Bebeği kontrol ettikten sonra pembe ve mor çiçekli yatak örtüsünü açıp yatağın içine girdim. Uzanır uzanmaz uyku beni içine çekmişti ama aklımdaki düşünceleri kovamıyordum.

Bundan sonra ne olacaktı? Burada ne zamana kadar ne sıfatla kalacaktım? Ömür boyu herkese yalan mı söyleyecektik? Söylediğimiz yalanlarla mı yaşayacaktık? Bu düşünceler beynimde birbirini kovalarken yorgun bedenime rağmen bir türlü uyuyamıyordum.

Yatağın içinde döne döne 1 saat geçmişti ama hâlâ uyuyamamıştım. Bir de yarım saattir karnımdan gelen gurultuyu sayarsak bu gece hiç uyuyamayacaktım herhalde. Acaba aşağı insem bir şey olur muydu? Ya da  ev boş olduğu halde dolapta yiyebileceğim bir şeyler var mıydı? Yemeği geçtim karnımın gurultusunu susturacak, açlığımı bastıracak bir şeyler bulabilir miydim? Yavaşça yataktan çıkıp odanın kapısına ilerledim. Kapının yanındaki bebek çantasından bebeğin biberonunu ve mamasını da alıp sessizce kilidi açıp odadan çıktım. Belki kendim için bir şey bulamayabilirdim ama en azından miniğim gece uyandığında karnını doyurmalıydım. Yavaşça kapının kolunu aşağı indirip kapıyı araladım. Kafamı koridora doğru uzatıp sağa sola bakındım. Kimse yoktu, etraf sessiz ve karanlıktı. Merdiveninin önüne geldiğimde göz ucuyla  Mert'in oda kapısının altına baktım. Karanlıktı... Demek ki uyumuştu. Sessizce merdivenlerden inip mutfağa yöneldim. Mutfağın ışığı açıktı. Yavaşça tezgaha yaklaşırken o muhteşem şeyin önce kokusunu aldım sonra da üzerindeki sıcak dumanı gördüm. Pizza...
Bebeğin biberonunu ve mama paketini tezgaha bırakarak tezgahın üzerindeki dolaplara baktım. Tabakların olduğu kısımdan bir tabak alıp iki dilim pizza koydum. Tam arkamı dönmüştüm ki Mertle karşı karşıya geldim.Küçük bir çığlık atıp elimdeki tabağı yere düşürecekken Mert hızlı bir hareketle tabağı tutup tezgahın üzerine bıraktı.

"Niye ses çıkarmadın? Çok korktum." Korkudan nefes nefese kalmış bunları söylerken o da açıklama yapıyordu.

"Aslında merdivenlerden inerken ayak seslerini duydum."

"Hiiii... Seni uyandırdım mı? Özür dilerim. Ama çok yavaş ve sessiz indim. Ben bile kendi ayak sesimi duymadım."

"Hayır, hayır... Ben zaten uyanmıştım. Acıkınca aşağıya indim. Dolapta kahvaltılık dışında bir şey bulamayınca pizza sipariş ettim. İki tane söyledim sen de acıkmışsındır diye ama uyandırıp rahatsız etmek istemedim. Yıllardır yalnız yaşayan biri olarak en küçük sesi bile duyarım."

Küçük Mucize ~~TAMAMLANDI~~Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin