New World With Him [COMPLETED]

45

Deia's POV

"Ok! And were done!" Nangiting sabi ni Ate April sakin. Gumanti nalang din ako ng ngiti.

"Wait ka lang ha, tawagin ko lang yung asawa mo para dito na tayo sabay sabay na maghintay ng resulta." April

"Sige po Ate."

Pagkalabas ng Ate ay pilit kong pinapakalma ang sarili ko. Di ko alam pero sobrang kinakabahan ba ako. Ganito ba talaga? Parang pinapatay ako sa paghihintay eh.

Andaming tanong sa isipan ko. Paano kung buntis ako? Paano kung hindi ko maalagaan ng maayos yung bata habang dala dala ko pa sya sa sinapupunan ko? Paano kung hindi ako maging handa? Paano kung di ako maging mabuting ina?

Natatakot ako pero paano naman kung hindi ako buntis? Alam kong sobrang sabik na sabik na so Chard na magkaroon ng anak. Kagaya ko ay kitang kita ko sa mga maya nya kanina yung kaba, pero mas lumulutang yung saya nya di pa man kami nakaka siguro. Paano kung di pala ako buntis? Masasaktan yung asawa ko. Baka magalit sya, magdamdam.

Umiiyak na ako, di ko na nakayanan yung pressure at emosyong nararamdaman ko hanggang sa bumukas na ang pinto at niluwa nito sina Ate April at Chard. Nag-aalalang lumapit naman sakin ang asawa ko at niyakap ako.

"Mahal bakit? Anong nangyari bakit ka umiiyak? Ate akala ko ba ok lang sya? Bakit umiiyak tong asawa ko?" Chard

"I dont know, paglabas ko kanina ok lang naman sya eh. Dei may masakit ba sayo? Tell us." April

Tahimik lang akong umiiyak sa yakap ng asawa ko.

"Natatakot ako Chard..."

Natahimik ang dalawa hanggang sa nagpaalam si Ate April.

"You should talk, so, labas na muna ako to check on the results of the tests." Ate April

Paglabas ni Ate April ay umupo sa harap ko si Chard. He took my hand and kissed it.

"Now, i want you to tell me everything you're thinking. Lahat." Chard

"Kasi natatakot ako, natatakot ako kung paano maging isang ina kapag buntis nga ako talaga? Paano kung di ako marunong? Paano kung masaktan ko lang yung bata. Paano ko maalagaan? O di kaya paano kung di naman ako buntis talaga? Paano ka? Masasaktan ka? Ma-de disappoint, magagalit ka sakin, malulungkot, ma......"

Nakita kong napangiti si Chard. Di ko alam pero

"Mahal, listen, if wala pa and di pa pinagkakaloob satin ang baby so its ok. Hindi ako magagalit, magtatampo o malulungkot. Eh ano kung wala edi ikaw muna. Tayo munang dalawa. Ok lang naman sakin yun. Mahal, handa akong maghintay, sabay tayo. Diba ikaw at ako tayong dalawa?" Sabi ni Chard sabay halik sa noo ko. Tumango lang ako sa kanya.

"And kung positive man, i'm you'll gonna be the best Mother in the world. I saw how you take care of Matti, the way how you protect him, the way you kiss him, the way you hug him. Everything and andito naman ako, kung di mo alam sabay nating pag-aaralan yun. We'll be together even if we will start from the scratch. Now, i just want you be calm and stop crying. Kung ano man ang magiging resulta nito, tatanggapin natin ok? Oh smile na baby ko,..."

Napangiti na ako.

"Baliw, baby ka jan. Ang laki ko namang baby." Deia

"Ikaw muna ang baby ko."

"Salamat. Kasi anjan ka lagi para sakin." Deia

"At di ako mawawala sa tabi mo."

He was about to kiss me when Ate April opened the door. Kaya sa balikat ko naglanding ang nga labi nya.

"Opppps, sorry. Naka estorbo ba ako?" Ate April said na may dalang pang aasar kay Chard.

"Oo! Malaking Oo! Ayun na ang lapit na Ate eh." Maktol naman ng payb years old kong asawa.

"So you don't want to know the result?" April

Umayos naman si Chard at umupo na sa tabi ko.

"i think your not pissed na. So, ready?" April

"Wag mo ng dagdagan pa yung kaba ng asawa ko Ate. Parang awa mo na." Chard

Napahawak ako ng mahigpit sa kamay ng asawa ko. Sobra akong kinakabahan. Pinagmamasdan ko si Ate habang tinitingnan ang resulta ng test na ginawa sakin.

"Ok, so paano ko ba to sasabin ... Hmmm ... According to the tests ... CONGRATULATIONS! You're having your little one!!! Deia is 2 weeks pregnant!" April

Nagkatinginan lang kami ni Chard. Naghihintay ng kanya kanyang reaksyon hanggang sa napayuko nalang sya at dahan dahang nagpapahid na ng luha at humarap ulit sakin.

"Di ko alam kung..... I dont...... Yung..... Magiging Tatay na ako? Tama nag dinig ko diba? Magiging Papa na ako? Hindi..... Magiging Daddy na ako? Diba mahal?" Chard

Gaya nya ay di ko rjn alam ang sasabihin ko. Iba parin pala. Kanina natatakot ako pero ngayon... Punong puno na ng saya ang puso ko...

Binaba ko ang tingin ko sa aking tiyan, then nanginginig kong hinawakan ang kamay ni Chard at dinala sa tiyan ko. Pareho na kaming umiiyak. His other hand is wiping mu tears away.

"Magiging magulang na tayo......" Umiiyak pero nakangiti kong sabi sa kanya.

Sya naman ay umiiyak pero nakangiti ring tumango sa pagsang ayon at lumapit pa sya ng lubos at humalik sabay yakap nalang sakin.

May takot, oo. May pangamba, oo. May pagdududa kung kaya ko ba pero lahat ng yun natabunan ng sobrang sayang nararamdaman namin, ko ngayon. Di ko na maipaliwanag, di ko na masabi pa, basta masaya kami. Magiging isang buong pamilya na kami.

Then bigla nalang yumuko si Chard at tinitingnan ang tyan ko.

"Anak, ako Daddy mo. Mahal na mahal ka namin ni Mommy mo. Kapit ka lang jan ha. Hihintayin namin ang paglabas mo sa mundong ito para makarga, mayakap at mahalikan ka namin ng Mommy mo. Relax ka lang jan anak, kami na ni Mommy ang bahala sayo. Diba Mommy?" Chard said ng nakangiti.

Hinimas ko naman ang tiyan ko.

"Baby, kahit mahirap, kakayanin namin ni Daddy mo. Gagawin namin lahat maging malusog at maayos lang ang lagay mo jan. Mahal na mahal ka namin anak. Kami na ni Daddy ang bahala sa lahat."

Then hinalikan nya ang tiyan ko at pagkatapos ako naman ulit sabay yakap.

"I love you Mommy." Chard

"I love you too Daddy."

"We love you Baby." We both said to our baby.

Oh ano? Ok na tayo ah.

Fun fact: tumutulo ang luha ko habang nagta type ng chapter na to. Bakit kaya? Hmmmmm

Eto lang muna ah. Nawawala yung salamin ko eh. Hitap magtype masakit sa mata!

Mukhang sinasabotahe ata ako.....

-Z💛