O sırada gelen, hemşirin bakışları ile birden doğruldu. Neler oluyor, neredeyim ben dedi ağlamaya başladı.
Yine olan olmuştu. Keşke hiç, hatırlamasaydı ama olmuyordu. Hemşir canan, canan bana bakarmısınız diyordu. O henüz, kendine gelemiyordu. Annesi sevgi hanım onu böyle görünce dahada üzülüyordu.Cananın Üzülme nedeni, steteskopun yansımasında yüzünü görmesi idi . Şimdi başkası olmuştu.
Ordaki cananda, onunla alay edip duruyordu. Ağla, zavallı ağla diyordu.
Nasıl bir girdap, nasıl bir çıkmazdıki. İşte son son, bu defa son yapmam, ben yapmam demekti, cananın sonu.
Mutlu bir çocukluk dönemi geçirmişti. Resime olan yeteneği, resim öğretmenin onunla ilgilenmesi, güzel sanatlara girecekken yaşadıkları için daha çok üzülüyordu. Faydasız dedi.
O içindeki canavarı, bir türlü susmuyordu. Sen çağırdın ben geldim diyordu. Şimdi beni o karanlıklara atamayacaksın diyordu.
Ahaaaaaa, Ahaaaaaa bir fırtına daha kopardı. Sevgi hanım, zavallı kadın kendini unutmuştu. Babası gül goncasının, bu haline dayanamıyordu. Koridora çıkıp ağlıyordu. Ona vurulan iğneler, sanki kalbinin içine batıyordu. Günlerdir, burda olmanın verdiği sıkıntı onu daha fazla ayakta tutamadı. Salih amca olduğu yere yıkılıp kaldı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HAYAT KİMİ SEÇER
ChickLitİşte yapayalnız kalmak, çaresiz bağırmak, ağlamak boğuluyorum sandım. Yerler yarılıyor ben içine girip girip çıkıyordum. Bir ulaştığında gibi büyüyüyüp yeşerip hep, soluveriyordum. Ablam canım, ölüm haberi ah gurbet, zalım gurbet" annesinin ruhu ç...
