P.B.~7~

671 134 3
                                    

Bekarlığa veda partisi değildi şimdiki yaşadığımız herkes kendi halinde takılıyordu. Benim takıldığım yer ise... Tabi ki Yavuz'du. Lâcivert takımı ile gel beni sev havalarındaydı. Her güldüğünde ortaya çıkan gamzeleri ise yine bir hançer gibi batıyordu kalbime.
Bundan sonra  kalbimdeki adıydı hançer gamzelim.
Daha fazla onu izlememek ve bu sıkıcı ortamı dağıtmak adına Semih'in getirdiği bilgisarayı açtım. Elime mikrofonu alıp konuştum.

"Ses. Ses. Deneme. 123... Eben nasıl... Ulan kendimi düğünde ankaralı namık şarkıları çalıyorum gibi hissettim."

Herkes benim söylediklerine gülerken bende gülüp konuşmaya başladım.

"Bu ne anlamadım. Arkadaş. Haydin millet sesim kötü diye üzülme. Sen söylerken baktın olmuyor en fazla podyumdan aşağı gıçına tekme atarak uçururuz... " dudak büktüm."...o kadar yani! Neyse ne.. Karaokenin ilk şarkısı benden olsun."


Herkes kahkaha atıp alkışlarken ben şarkıyı açıp onlara dönerek söylemeye başladım. Daha çok Yavuz'a bakıyordum. Diyebilirim.

~~~~~~~~~~~~~

Hasret yakar günlerdur
Gözlerim yollaruni
Yüreğume akar durur
Sensizluk göz yaşlari

Gel sevduğum gel ömrume
Yazalim  aşk öyküsüni
Dilim susar gönlüm söyler
Bu sevda türküsüni

Gel sevduğum sevduğum
Gel belalum belalum
Bitsun ha bu hasretluk
Ben senun aşiğinum.

Gel sevduğum sevduğum
Gel belalum belalum
Bitsun ha bu hasretluk
Ben senun  aşiğinum
Ben senin sevdalinum

Karadeniz yanayi
Yürekteki yangından
Tüm aşıklar ağlayi
Sana olan sevdamdan

~~~~~~~~~~~


Genelde Yavuz'a kaçamak bakışlar atarak söylediğim şarkı bittiğinde. Seher yanıma gelip mikrofonu elimden aldı. Ben tam yerime oturacağım sırada kolumdan yaklayıp beni çekiştirip tekrar yerime getirdi. Şarkı başladığında diğer kızlarında gelmesi ile beraber söylemeye başladık. Sezen aksu- Onu alma beni al şarkısıydı.

Kızlarla şarkıya başladığımda yine sap olduğumu anlamak zor değildi. Neyseki bu sefer tek sap ben değildim. Seher - Arif'e, Sevilay - Semih'e, Rabia ise Yavuz'a çaktırmadan Çınar'a karşı söylüyordu. Ulan bizde Gözde ile birbirimize bakarak söylüyorduk. Yavuz'a bakmak istiyorum ama o bizi izlediğinden bakamıyordum.

Göz göze geldiğimiz anda hemen bakışlarımı kaçırıyordum. Şarkı bittiğinde herkes yerine geçti. Yavuz nereden bulduğunu anlamadığım kemençeyi eline aldığında hepimiz onu izliyorduk.

Kemençe eşliğinde türküyü söylemeye başladığında Çınar'da ona katılmıştı. Biz -Rabia ile- Çınar ve Yavuz'a hayran dolu bakışlarla bakıyorduk. Derin bir nefes alıp aklıma onunla yaşadığımız anıların dolmasına izin verdim.

Püsküllü BelamHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin