P.B.~30~

323 63 0
                                    

Ertesi gün

"Kızım senin bana kızgın olman lazım değilmiydi?"

"Nedenmiş o?" dedi Rabia. Deniz kenarında oturmuş denizin hırçın sularını izliyorlardı. Sıcak çay ve simitte onlara eşlik ediyordu.

"Dün gece bir nevi benim yüzümden ama tamamı abin olacak laz kalası olmak üzere isteme törenini resmen baltaladık yahu. Daha ne olsun?"

Omuz silkti genç kız. Evet abisi olacak kalas yüzünden en güzel günü bertaraf olmuş olabilir aması vardı işte.

"Ama çifte düğün yapıcaz.Şöyleki ikisininde tuzlu kahveleri yudumlarkenki anını birlikte yaşayacağız. Beraber gelin olup aynı anda evleneceğiz ve önümüzdeki bu uzun ömrü her yıl aynı anda kutlayacağız."

"Neyiz biz? " dedi Eda elindeki çaydan yudumlar alırken."Yapışık ikiz felan mıyız? Belki biz başbaşa kalmak istiyoruz görümcecim?"

"Kalbimi kırıyosun ama görümcecim. Bizsiz hiç bir halt yapamazsınız."

"Olur aşkım çocukta yaparız aynı gün falan doğuruyormuşuz."

"Ayy" dedi Rabia sevinçle "küçük çınar-rabia birde küçük yavuz ve eda?"
Şaşkınca baktı genç kız bu kız nelerde planlamıştı böyle.

"Senden korkulur kızım. Lan ortada fol yok yumurta yok kız dört tane çocuk yaptı."

Birbirlerine bakıp gülmeye başladılar her anda birlikte olmaları herşeye değerdi. Haklıydı Rabia. Düğünlerini ilerideki çocuklarına coşkuyla anlatacaklardı.Rabia bilinmez ama Eda o günleri göremeden bu dünyadan göçüp gdeceğini hissetmişti. Durduk yere gelen düşünce ile ürpersede gülmeye devam etti. İleride ne olur bilinmezdi ama bugün yaşamaya değerdi.

İki kız gülüşürken yanlarına doğru yaklaşan Yavuz ve Çınarı fark edememişlerdi. Pazar gününün keyfini çıkarmak için - ah kimi kandırıyorlardı ki evdeki çurçunadan buraya kaçmışlardı- zira herkes haftaya hazırlık yapmakla meşguldü. Şimdiden başlamıştı hazırlık. Cumartesi yola çıkılacak pazar kız isteme olacak belkide bir kaç gün kalaçaklardı. Birde yeni evli çifti kutlamaya gideçeklerdi. Eda hasta olğundan gidememişlerdi düğüne.

"Bakıyorumda keyfiniz baya yerinde kızlar" dedi Yavuz iki kızın arasına oturup ikisine birden sarılırken.

"Ben kaldım böyle" dedi Çınar dudak büzerken.

"Gel gel aman eksik kalma." diyerek dalga geçen Yavuz yana kayıp Rabia'nın yanına oturmasını sağlamıştı.

Koyu bir sohbete başlarlarken bugün onlara güzeldi. Evdeki çurçunadan bir haberdiler. Herkes telaş içinde hazırlık yaparken bizimkiler kaçmayı başarmışlardı.

❤💚❤💚❤

Bu bir hafta hazırlık heyecan ve mutlulukla sürmüştü. Şİmdi ise arabalara binilmiş yola çıkılmıştı.
Dinlenme tesislerine geldiklerinde herkes lokantasına girmişdi. siparişler verildiğinde Eda musade isteyip lavabolara doğru ilerledi. aklına gelen anılar onu gülümstirken işini halledip çıktı. köşeyi dönmesi ile birine çarpması bir olmuştu.Beraber yere düşerken gülümsemeden edememişti.

Burnuna dolan koku ile gözlerini açıp karşısındaki Yavuza baktı. Sinsi bir gülüşle ona bakıyordu genç adam.Ve Yavuz'un bu bakışları karnında kelebek konilerinin bir anda havalanmasını sağlarken kalbi ağzında atıyordu. Bu adam resmen dengesini bozuyordu.

Püsküllü BelamHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin