Derin Karanlık ( Kitap oldu )

Dönüş

Basın mensupları otelin bahçesine alınmıştı, kameralarını otelin girişine çevirmiş operasyon ekibinin çıkmasını bekliyorlardı. Dışarıya ilk çıkan, kucağındaki kızıyla John oldu. Ardından Nathan ve Thomas çıktılar. Nathan, zafer kazanan bir kumandan edasıyla, kılıcını omzuna yaslamış basın mensuplarına poz veriyordu. Bir anda kameralar onlara çevrilmişti. Defne, basın mensuplarının hemen arkasında, kalabalığın en önünde duruyor, sevinç gözyaşları içinde, gururla sevdiği adamı izliyordu. Bir muhabir "Duygularınızı alabilir miyim?" diyerek mikrofonu Nathan'a uzattı. Nathan duymamıştı bile, gözlerini kalabalığa çevirmiş, dikkatli bir şekilde birilerini arıyordu. İşte oradaydı, kalabalığın önünde, gözlerinden akan sevinç yaşlarını silmeye çalışıyordu. Doğruca yanına gitti, bir saniye birbirlerine bakıp, sevgiyle sarıldılar. "Seni gördüğüme hiç bu kadar sevinmemiştim." dedi Deff. Nathan hiçbir şey söylemedi, eğildi ve Deff'i dudaklarından öptü.

Ajan Madison otelin hemen önünde, kurtarma operasyonuna katılan ekibiyle kameraların önündeydi şimdi. Kalabalık merakla bekliyordu. Bütün mikrofonlar onlara uzatılmış, bütün kameralar onları takip ediyor, her taraftan soru yağıyordu.

Ajan Madison, beklenen basın açıklamasını yapmak için mikrofonların karşısına geçti:

"Akşam saatlerinde yarıda bıraktığımız operasyonun devamında, esrarengiz topluluk olarak tanımladığımız düşmanla teması kurduk. Ekibim ve ben son derece başarılı bir operasyonla düşmanı imha etmeyi başardık. Bugün gerçekleştirdiğimiz bu operasyon inanıyoruz ki sırrı bugüne kadar çözülememiş pek çok kayıp olayını da aydınlatacaktır. Kurtarılan yedi çocuğun aileleriyle en kısa sürede irtibata geçilecektir, ancak şunu da söylemem gerekiyor ki, operasyonu gerçekleştirirken dört-beş yaşlarındaki çocuklara ait olduklarını düşündüğümüz çok sayıda kalıntıyla karşılaştık. En kısa sürede ilgili uzmanlar tarafından bu kalıntılar incelenecek ve kimlik tespiti yapılacaktır. Dört yıldır ekibim tarafından titizlikle yapılan bir araştırma sonucunda, Nathan ve Thomas isimli iki gencin merakı ve dikkati sayesinde önemli bir ipucu yakaladık ve mutlu sona ulaşmayı başardık. Bu bağlamda kendilerine teşekkür etmek istiyoruz."

"Efendim bahsettiğiniz geçidi görmemiz mümkün mü acaba?"

"Şu anda mümkün olduğunu sanmıyorum, daha sonra ilgili ajanlar geçitle ilgili görüntüleri size servis edeceklerdir, şimdilik bunun gizli tutulmasının yararlı olacağını sanıyorum. Yer altı mağarasının incelenmesi tamamlandıktan sonra basına inanıyorum ki izin verilecektir, o zamana kadar bölgeyi emniyet altına almayı ve kapalı tutmayı düşünüyoruz."

"Efendim, az önce sağlık merkezine gönderilen yedi çocuktan birinin sağlık merkezine ulaşmadığı haberini aldık, bu konuda bir bilginiz var mı?"

Ajan Madison bu soru karşısında şaşırmıştı, soruya soruyla karşılık verdi: "Ulaşmadı da ne demek, bütün çocuklar basının ve kameraların önünde ambulanslara bindirilmedi mi?"

"Evet efendim, kamera kayıtlarını kontrol ettik, yedi çocuk ambulanslarla sağlık merkezine gönderildi, ancak ambulans hastane yolunda kaza geçirmiş, kazadan kurtulan olmamış, ancak çocuklardan biri ortada yok. Bütün aramalara rağmen cesedine ulaşılamamış."

Thomas bu soru karşısında en az Ajan Madison kadar şaşırmıştı, oysa o çocukları aşağıda kendisi de görmüştü. Kilitli odada yedi değil, altı çocuk vardı. Ajanın kulağına eğilerek "Efendim bahsettiğimiz çocuklar aşağıda kilitli odadaki çocuklar sanırım. Onları biz de gördük, ancak yedi çocuk değil, orada altı çocuk vardı. Yanılmış olmayasınız." diye sordu.

Ajan Madison Thomas'ın tam olarak neden bahsettiğini anlamamıştı:

"Yani?" diye sordu.

"Bilmiyorum." dedi Thomas...

...