Love Cafe Series: My LOVE, My ANGEL

Chapter Two*

[CHOCO JOHN's POV]
Busying-busy ako sa pag-aayos at pag-iisip pa ng mga kung ano-ano para sa nalalapit na anniversary ng kumpaniya. Engrande naman kasi talaga ang anniversary na ito dahil mahigit dalawang libo ang empleyado ng LCE.

Darating din kasi ang mga empleyado galing sa mga branches sa probinsya.

Sa dami namin, napagdesisyonan naming iheld na lang ito sa Araneta Coliseum, para lang magkasya. Para lahat makisaya.

Natigil ako sa pag-iisip nang may kumatok sa pintuan ng opisina ko.

Hindi 'yun ang secretary ko dahil hindi naman marunong kumatok ang isang 'yun.

"Come in." Sabi ko na lang.

"Hi Cj!"

Ugh.

"Hoy naman 'to! Pwedeng matuwa ka naman sa pagdating ko? Hmp! I bought some foods for you pa naman!" Conyo na sabi ni Thalia.

Yes. My bwisitor, ahem, my visitor is no other than Thalia. Tss.

"And why are you here?!"

Inilapag nito ang paper bag sa may lamesa ko. At saka padabog na umupo sa upuan sa harap ng lamesa ko.

"Cj naman kasi e. Please forgive me na. Nasermonan na ako ni daddy e. Nawala talaga sa isip ko na may meeting tayo that day. And Xandria mention that she kept calling me but my phone batt is dead. So please, Cj please!"
She gave me her puppy eyes while pouting.

"And why the hell did you stopped calling me kuya?" I raised an eyebrow to her but she just knot her forehead.

"Hello?! Ni minsan hindi kita tinawag na kuya ano?! At saka bakit naman kita tatawaging kuya? Kapatid ba kita?"

"But you did! The day before.. when you're with Andrea."

She looked at me as if I just said something weird. Wait? It was really weird! Why did I ask such a weird question anyway.

"Ayon! Ayon naman pala e. Si Andrea. Alam mo bang Cj ako ng Cj tapos kinurot niya ako and she told me to stop calling you Cj! Argh! So that's why I called you Kuya that day." She rolled her eyes.

Napabuntong hininga na lang ako.

"Kung ako kasi sayo.. magtapat ka na. Dami mo kasing ek ek."

I glared at her. "Then did you already confess your feelings to him huh?"

And now, she's the one who's glaring at me so much. Tipong pwede niya na akong ipapatay sa titig niya. Well, sanay na ako sa kaniya. I wouldn't be her bestfriend.

Yeah. This pasaway slash talagang magulong babae na ito ay bestfriend ko. Wait, let me clear something.. I am not gay. I have male friends too like Keib but Thalia's different. She's special to me, kahit hindi halata. And we're just boy girl bestfriend and nothing more. We don't feel something like love towards each other. It was just a wholesome relationship.

At isa pa, pareho kaming inlove sa taong hindi kami gusto. Something like that.

"Tae mo! Ikaw kaya muna magconfess. Seven years old ka palang love na love mo na ang aking dear sister na talagang napakadense ano!" binuksan na nito ang paper bag saka nilabas ang mga naka-box na pagkain.

"Ugh. Then what about you? You pretend to like me for him to get jealous but he didn't."

"Hmp! E isa ding manhid 'yun e! Nakakainis! Bakit kasi hindi na lang ikaw? Kung ikaw siguro ang minahal ko, e di happy ending na ako ngayon. Tang-ina namang puso 'to e, magmamahal na nga lang, doon pa sa manhid! Bwisit!"