DRACULA(Tamamlandı)

|28|Fırtına

Göklerdeki yıldızlar uykularına çekilirken ve yerlerini yıldızların efendisi güneşe teslim ederken uyandı. Kafasını ovuşturdu önce. Başına tren çarpmış gibi hissediyordu. Parmaklarına dolanan saçlarıyla bilinçsizce oynadı. Sonra diğer eli istemsizce dudaklarında dolaştı. Parmaklarının ucunda kendi dudakları hariç bir başka dudağa dokunuyor gibiydi. Kont'un dudakları...

Kalbi hızlanırken gözleriyle çevresini taradı. Ve evet, Kont'u tam olarak yanında yarı çıplak bir şekilde buldu. Tüm geceyi onunla birlikte yıldızların altında geçirmişti. Pelerinini altlarına sermişler ve sarılarak uyumuşlardı. Büyük şeyler olmamıştı. Şey işte... 

Aiden kaşlarını çatıp kendini birkaç santim Kont'dan uzaklaştırdı. Duygularında her ne kadar doğruyu söylüyor olsa bile Kont'un düşmanı olduğunu kendine hatırlatmaya çalıştı. Çalıştı çalışmasına ama beyni artık kalbine söz geçiremiyordu. Ve dahası kalbi artık beynini egemenliği altına almak üzereydi.

Ceplerini karıştırdı. Kont uyurken korkutucu halinden oldukça uzak ve huzurlu görünüyordu. Ona bakarak gözyaşı taşını çıkardı. Gözyaşlarının tüm sebebi sevdiği adam şimdi yanındaydı. Bu taşa daha fazla ihtiyacı olduğunu düşünmüyordu. Aklından bin bir düşünce geçse de taşı sıktı ve onu yolda bir yere fırlatacağına dair bir karar aldıktan sonra elini Kont'un omzuna koydu.

Kaslı kolu hafifçe okşadıktan sonra sarstı.

"Drakula, uyan sabah oluyor."

Kont birkaç kez mırıldandıysa da uyanmadı. Ve Aiden bu durum üstüne onu daha sertçe sarsmak üzereydi ki Kont vampir hızını kullanarak onu altına aldı. Gözleri kıpkırmızı ve dişleri iki küçük hançer gibi dışardaydı fakat Aiden korkmamıştı. Sadece biraz şaşkındı.

"Kahvaltıda seni yemeği düşünüyorum, ne dersin?"

Aiden parmaklarını gevşetip boynunu yana eğdi. Kont'un onunla sadece alay ettiğini hissedebiliyordu. Duyu yeteneği gelişmişti. 

"O zaman buyur derim."

Kont boynuna eğilirken kalbi sıkıştı. Parmaklarının ucunda Kont'da hissettiği şey şimdi alaydan çıkmıştı. Şehvet hissediyordu ve açlık. Kont gerçekten açtı.

"Beni baştan çıkarıyorsun." diye fısıldadı Drakula. Nefesi Aiden'ın boynunda dolanırken Aiden gözlerini sımsıkı kapamıştı. Aralarında yine yıldırımlar çakıyordu. Sanki şu an evrende yalnızca iki kişiydiler.

"Bu her zaman böyle oldu." diye mırıldandı Aiden.  Sözleriyle birlikte parmaklarının altındaki şehvetin kabardığını hissetti. Kont boynunu öpmeye başlamıştı. Öptüğü yerler dağlanıyor gibiydi. 

"Birbirimizden uzak kalmamız imkansız. Biz birbirimiz için yaratılmışız."

Aiden dudaklarını ısırdı. Vücudundaki tüm kaslar kasılırken içindeki büyük yangın dört bir tarafa saçılıyor bulaştığı yerleri kavuruyordu. 

"Seni seviyorum." diye fısıldadı zar zor. Ve bununla birlikte Kont'a bağ aracılığıyla onu ısırması için izin verdi. Yıldırımlar şiddetlenirken Kont'un dişleri ustaca boynunu delmiş ve dudaklar kenetlenmişti. Aiden ilk yudumla birlikte istemsizce inledi.

***

Kont sadece birkaç yudum içtikten sonra durmuştu. Çünkü eskisi gibi Aiden'a sadece koca bir kan torbası gözüyle bakmıyordu. Sevgilisinin boynuna bastırması için kendi gömleğinden bir parça yırtıp verdi. Aiden yarasına bastırırken bundan sonrasını düşünüyordu. Kara gözleriyle uzaklara baktı. Yaklaşan savaşın içinde karşı taraflarda yer alan iki aşıklardı. Ne yapabilirlerdi?