DRACULA(Tamamlandı)

|32| Yandaşlar

Kulübe bir sessizliğe bürünmüştü .
Bir Şekil-değistiren bir vampir ve bir seçilmiş kişinin olduğu garip bir fıkra gibi üç kişi durmuş birbirine bakıyordu .

Kont'un "herkesi öldürelim bitsin" fikri komik olduğu kadar acınasıydı da. 3 kişi ,koca bir orduya karşı hiçti.

"Gerçek bir plandan söz ediyordum ben ?" Dedi Zero.

Kont kaşlarını çattı.
"Durumun ben de farkındayım melez ! En azından senin gibi anadan doğma bir şekilde bilgiçlik taslamıyorum. Bu şekilde seni ciddiye alamıyorum ."

Aiden ikilinin arasındaki yersiz otorite oyununa göz devirdi. Alfa erkeği oyunlarına vakit ayıracak zaman yoktu.

"Beyler !"

İkisinin arasına yürüdü ve bu sırada koltukta duran pikeyi alarak Zero'ya uzattı.

"Şimdi tartışma vakti değil ! Birlik olup bir plan kurmalıyız. Ve Tanrı aşkına Zero ,artık  yanında yedek kıyafet taşımaya başla!"

Zero omuz silkerek pikeyi alıp beline bağladı.
"Çıplaklığı ahlak meselesi yapan sizsiniz oysa daha ne kötü ahlaksızlar var; mesela kan içmek gibi!"

Aiden gözlerini belerterek Zero'ya baktı . Bağ sayesinde Kont'un çileden çıkmak üzere olduğunu hissetmişti .
Zero bu uyarıcı bakış sayesinde ağzına hayali bir fermuar çekti ve şömineye yaklaştı.

Kont da onu göz hapsinde tutabileceği bir konuma oturup Aiden'ın hemen yanına oturması için koltuğu pat patladı .

"Yandaşlara ihtiyacımız var." Dedi Aiden yerine otururken.
Bu oldukça barizdi. Kont ve Zero uzaklara dalmıştı.

"Ben birilerini bulabilir miyim bilmiyorum. Sizin yanınıza gelerek Sürü'ye ihanet etmiş oldum. Kan kardeşlerim bile böyle bir durumda yanımda olmayacaklardır. Biliyor musunuz bana Sıfır demelerinin sebebi annemin beni doğururken ölmesi , babam zaten ondan önce ölmüş . Bu yüzden bana Sıfır demişler . Kimsesiz . İlk defa adımın kaderime bu kadar etki ettiğini düşünüyorum . Artık gerçekten kimsem yok."

Zero'nun sesi sonlara doğru tamamen kaybolmuştu. Aiden gözlerinin dolduğunu hissetti. Zero'nun da kendi gibi yetim olduğunu bilmiyordu. Bunu bilmediğine kızdı . Sonra Zero'nun neden o kadar sahiplenici olduğunu kavradı. Kimsesi olmayan biri normal birinden daha fazla sahiplenicidir. Tıpkı Aiden gibi.

"Ah,Zero...Bunu duyduğum için ne kadar üzgünüm saçmalıklarına girmeyeceğim . İnsanlar aynı sebepten ötürü bana hep acıyarak baktılar.  Bu yüzden onlardan nefret ettiğim çok olmuştur. Samimi değillerdi bu acılarında. Sadece şanslı olduklarını düşündükleri için böyleydiler. Bu yüzden sana acımıyorum. Fakat bilmeni istediğim bir şey var; ben senin yanındayım. Kimsesiz değilsin !"

Aiden bu sözleri söylerken kalkmış ve Zero'nun sağ bileğini sıkıca tutmuştu.
Arkasında oturan Drakula'nin içinde uyanan soğuk ve tehlikeli kıskançlığı ve bir parça da olsa üzüntüyü hissediyordu Aiden. Kont bile Zero için üzülmüştü . Ve bu üzüntü bencil bir üstün görme değil aksine Kont da kısa bir süre önce kendini tamamen kimsesiz hissettiği içindi.

Zero , Aiden ' a minnetle baktı. Kahve gözleri sıcak çikolata kadar samimiyetle dolmuştu . Belki birkaç damla yaş da vardı. Ama iri şekil değiştiren elbette ki ağlamadı.

"Biliyorum Aiden. Aptal kafam...İşte bir an ... Doğduğumdan beri Sürü'yle yaşadım . Alışmam biraz zaman alacak."

Aiden , Zero'nun bileğini biraz daha sıktı ve gülümsedi .
"Zamanla göreceksin . Ben yanındayım ."

"Ben de..." Dedi arkadan Kont. Sesi biraz pürüzlüydü. Aiden şaşkınlıkla arkasına baktığında Kont yüzünde ciddi ama samimi bir ifadeyle bakıyordu .