DRACULA(Tamamlandı)

|31|Ateşteki Kan

Aiden ordudan kaçalı iki gün olmuştu. Kulübede birbirlerine sahiplerken bu iki gün Kont ve Aiden için iki asır kadar uzun ve tatmin ediciydi.

İki gündür tekrar tekrar birbirlerinin tenlerini, ruhlarının derinliklerini keşfe çıkıyor, kah ormanda kah kulübenin içinde iki yeni yetme aşık gibi birbirlerine karışıyorlardı.

Aiden çok mutluydu. Yetim hayatı boyunca kendini birine bu kadar ait hissetmemişti. Kont onu tamamen sahiplenmişti ve bu his, Aiden'a yabancı olsa da oldukça bağımlılık yapıcıydı.

Elini sımsıkı tutan Kont 'a baktı.Ormanın içinde tatlı bir yürüyüşe çıkmışlardı. Etraflarını dolduran yeşil güruh havaya huzur yayıyordu.

"Sence bu huzur nereye kadar sürecek sevgilim ?"

Aiden'ın endişeli sesi, huzuru ikiye kesmişti. Ama endişelenmeden de edemiyordu genç adam, güzel şeylerin çabucak yitip gittiğini görmüştü.

"Eğer huzurumuzu bölmek gibi bir aptallığa kalkışacak birileri olursa onu öldürürüm ve sonra kaldığımız yerden seni öpmeye devam ederim, sen canını sıkma."diye yanıtladı Kont sevgilisini. Karanlık gözlerinde garip bir parıltı vardı. Aiden şaka yapmadığını biliyordu. Fakat peşlerinde bir ordu olma ihtimali vardı ve Kont ne kadar güçlü olursa olsun tek başına onlarla yüzleşemezdi.

"Peşimizden geleceklerini hissediyorum Drakula. Önlem almalıyız ! Aile üyelerine gidelim. İlk sığınağımız onlar olmalı."

Drakula bir an suratı buz kesmiş gibi kalakaldı.  Bu fikirden hoşnut görünmüyordu.

"Sana karşı kötü düşünenler var aralarında, ne kadar kendi kanım da olsa onları bu şekilde görmek istemiyorum ! Elimden bir kaza çıkmasından korkuyorum , anlıyor musun ?"

Aiden sustu. Acaba hangi Bloodking ondan nefret etmişti ? Bir tahminde bulunması zordu. Bunu daha yeni öğreniyor olması onu şaşırttı.

"Anlıyorum. Onlara da hak veriyorum ama. Pek sevimli bir şey olmadığım kesin. "
Diye geveledi ağzında Aiden. Buna derinden kırılmıştı.

"Hey!"
Kont onu bir anda kendine çekip sıkıca sarıldı. Aiden'ın kafasının üstünde derin sesi ve gül kokan nefesiyle konuşuyordu .

"Sen ölümsüz yaşantımda gördüğüm en sevimli şeysin."

Aiden'ın suratında aptal bir gülümseme oluştu. Biri ona böyle iltifat ettiğinde hep böyle salakca sırıtırdı.

"Bana yalan söyleme cüretini göstermiyorsunuz umarım , Kont Drakula ?"
Diye gülerek baktı kara gözlere.
Siyahlar , elmas gibi ışıl ışıl parlıyordu.

"Asla! Seçilmiş Olan 'ın kudreti karşısında asla yalan söyleyemem ."

Aiden kahkaha attı. Sonra ciddileşti.
"Söylersen aklında bulunsun duyguları okumayı öğrendim ,"

Bu sefer Kont o kendine has garip ama hoş tınıyla gülüyordu.
"Beni tehdit de edermiş. Sevgilim , buna gerek olmadan da anlayacağından eminim sen ve ben ipliklerle bağlıyız unuttun mu ?"

Aiden tatlı bir şekilde gülümsedi ve Kont'a sokuldu.
"Evet kader ağlarını bizim için ördü."

"Hımmm" diye homurdanarak eğdi başını Kont. Aiden'ın yumuşak ve tatlı dudaklarını öperken bu dudaklar için bir orduyla savaşabileceğinden atmayan kalbi kadar emindi.

Ormandan döndüklerinde Kont yine yeteneklerini konuşturarak mükellef bir sofra hazırlıyordu. Aiden ise yeşil gözlerini dikmiş bir gizi öğrenmek ister gibi şömine ateşini izliyordu. Alevler birbiriyle dans ederken , Seçilmiş Olan bir an bir maske gördüğünü sandı. İrkildi. Tüyleri diken diken olurken, gözlerini yeniden ateşe odakladı. Arka planda Kont'un ona seslendiğini duydu ama odağını ateşe vermişti. Cadıların mavi ateşi gibi parlak ateş dili varmış gibi Aiden 'a konuşuyordu.

Maske yeniden belirdi ve ateş tıslarken, "Geliyoruz" diye bir ses işitti.Sonra alev şekil değiştirip kıvrılarak bir kurda dönüştü . Kurt sık bir ormanda koşuyordu . Sanki endişeliydi .

Ateş tısladı.
"Ona haber vermeliyim!" Dedi ateş.Aiden kurdun Zero olduğunu hissetmişti .

Şekil tekrar degişti.
Gün ışığı kadar güzel ve yakışıklı Rafael'in yüzü alevlerden daha keskin ve parlak bir şekilde belirmişti .
Bakışları korkutucuydu. Bir meleğin adalet için takındığı sert ifadeyi çağrıştırıyordu Aiden'a. Alev tısladı.

"Üzgünüm Aiden. Adalet yerini bulmalı ."
Ve ateş eski haline dönerken Aiden Kont tarafından sarsıldığını fark etti. Gözlerini kırpıştırarak ter içinde kaldığını fark etti. Yapabilecekleri hala daha kendisini hazırlıksız yakalıyordu.

"Neler oluyor sevgilim ! Ateşe dalıp gittin. Beni korkuttun."

Aiden alnında toplanan terleri sildi ve bir eliyle sıkıca Kont'un elini yakaladı .

"Onları gördüm sevgilim. Bir ordu... Bizi yok etmek için geliyorlar. Ve durmayacaklar. Onları gördüm ..." Diye fısıldadı. Elinden akan akım Kont 'u da sarsmıştı .

Kont kemikli eliyle Aiden'ın elini daha sıkı kavrarken gün batmıştı.
"Hepsini öldürmek zorunda kalsam bile seni onlara vermeyeceğim . Sana dokunamayacaklar ." Diye teselli verdi Drakula fakat sesi gerçekten de korkutucu ve öfke doluydu.

Aiden başını sallayıp ateşin sönen közlerine baktı. Tam bu sırada kapı çalındı .

Aiden anında ayaklanıp yeni edindiği kılıcı çekerken , Kont onu bir eliyle geri ittirdi. Gözleri kan kızılına dönmüş bir panter edasıyla kapıya yaklaştı .

Aiden'in içinden binbir şey geçiyordu. Bir orduya karşı sadece ikisi kazanabilecekler miydi? Durum tamamen umutsuz görünüyordu .

Kont dumanlara ayrılmak ve gerçek benliğine dönüşmek üzereydi ki kapıyı açtı ve tam saldırmak üzereyken ...

"Hey yavaş ol kan emici !"
Diye bağırarak baldırı çıplak bir Zero oldukça vurdum duymaz bir şekilde Kont 'un yanından geçti .
Aiden bir anda şok geçirmiş fakat gülmeye başlamıştı . Kont normal haline geri dönerken , Zero ellerini rahat bir şekilde göğsünde bağladı ve konuşmaya başladı .

"Kahrolası bir ordu sizi yok etmeye geliyor ! Ve sanırım yanınızda yer alacak tek kişi benim . Şimdi plan nedir ?"

Aiden kahkahasını noktalarken Kont rahatsız bir şekilde Zero'ya baktı . Ve sonra sahiplenici bir şekilde Aiden'ın elini tuttu. Siyah gözleri kararırken yüzünde haz dolu bir gülümseme şekillendi.

"Hepsini öldürmeye ne dersin ?"

Ve sonunda kayıp yazar geri döner !Çok beklettim ama umarım güzel olmuştur ! Yorum ve beğenilerinizi bekliyorum! Tabi hikaye hala daha kutuphanenizdeyse ve unutmadıysanız! Hepinize şimdiden beni okuduğunuz için teşekkürler ! Kendinize iyi bakın ! :)