Κεφάλαιο 1

3.9K 266 24
                                    




Τι κερδίζεις όταν είσαι κόρη του Υπουργού Εξωτερικών μιας χώρας; Ένα τεράστιο σπίτι, μια ιδιωτική εκπαίδευση γεμάτη ευκαιρίες και γενικότερα μια άνετη ζωή μέσα στην χλιδή. Και φυσικά έναν οδηγό - φύλακα. Στον κόσμο που ζω δεν νοείτε οικογένεια δίχως οδηγό. Γενικότερα δεν είναι αποδεκτό να κάνεις κάτι μόνος σου από την στιγμή που μπορείς να πληρώσεις κάποιον άλλον για να το κάνει για σένα. Με την νοοτροπία αυτή ζουν οι γονείς μου. Και με την νοοτροπία αυτή προσπάθησαν να μεγαλώσουν και μένα. Ευτυχώς όμως δεν τα κατάφεραν. Και κάπου εδώ ήρθε η στιγμή να συστηθώ.

Ονομάζομαι Έλενα Μαρκάτου και είμαι 18 χρονών. Ο πατέρας μου είναι ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ και η μητέρα μου είναι από τους πιο πετυχημένους δικηγόρους της Ουάσινγκτον, όπου και ζούμε. Όπως μπορείτε να καταλάβετε δεν μου έχει λείψει ποτέ τίποτα. Φοιτώ σε ένα από τα καλύτερα κολέγια των Ηνωμένων Πολιτειών, δίπλα στο χειρότερο είδος ανθρώπου που μπορεί να υπάρξει στην ηλικία μου. Τα κακομαθημένα πλουσιόπαιδα. Αλλά αυτό είναι κάτι που θα μας απασχολήσει αργότερα.

Η ζωή μου κυλούσε ομαλά μέχρι την μέρα που τον γνώρισα. Αυτόν που θα έδινε ένα αληθινό νόημα στην «τέλεια» ζωή μου και θα την έκανε άνω κάτω.

....

«Μα πώς θα ζήσω χωρίς την καλημέρα σου Ντάνιελ μου λες;»

«Μια χαρά θα τα πάς και χωρίς εμένα μικρή και το ξέρεις.» Μου είπε και μου χάιδεψε γλυκά το κεφάλι.

Ο Ντάνιελ είναι, ή μάλλον ήταν ο σοφέρ μας από την στιγμή που γεννήθηκα. Τον νιώθω σαν πατέρα μου, είναι ο πιο γλυκός και ο πιο σοφός άνθρωπος που έχω γνωρίσει. Δυστυχώς όμως μεγάλωσε και πρέπει να βγεί στην σύνταξη. Η γραμματέας του πατέρα μου είχε αναλάβει την αντικατάσταση του, γεγονός που με ανησυχούσε, διότι κανείς δεν θα κατάφερνε να αντικαταστήσει πραγματικά τον Ντάνιελ.

«Υποσχέσου μου πως θα έρχεσαι να με βλέπεις;» Του είπα παίρνοντας το κουταβίσιο βλέμμα που κανένας άντρας δεν μπορεί να αντισταθεί.

«Φυσικά και θα έρχομαι. Τώρα όμως πρέπει να φύγω. Να περνάς καλα και να προσέχεις.» Μου είπε καθώς με αγκάλιασε σφιχτά.

Τον αποχαιρέτησα και ανέβηκα στο δωμάτιο μου να διαβάσω. Χωρίς να το καταλάβω με πήρε ο ύπνος πάνω στα βιβλία. Τι πρωτότυπο. Όσο καλή μαθήτρια κι αν είμαι, άλλο τόσο λατρεύω και τον ύπνο. Κακός συνδυασμός. Έκανα ένα μπάνιο και αμέσως μετά έπεσα σε λήθαργο.

Ο ΟδηγόςWhere stories live. Discover now