Γύρισα και τον κοίταξα με τα μάτια γουρλωμένα.
«Γιατί το λες αυτό;»
«Γιατί μπορούσα να το καταλάβω από την ένταση που υπήρχε μεταξύ σας. Συν το ότι τον είδα πως με κοιτούσε όταν σε αγκάλιασα. Αν μπορούσε θα με είχε σκοτώσει.»
«Εεμ..» Δεν ήξερα τι να πω.
«Άρα έχω δίκιο.» Μου χαμογέλασα περήφανος για τον εαυτό του που το κατάλαβε.
«Πάμε καλύτερα να μιλήσουμε στο δωμάτιο μου.»
Κι έτσι ανεβήκαμε και καθίσαμε στον καναπέ του δωματίου μου. Του τα είπα όλα. Για κάποιον λόγο ένιωθα πως μπορούσα να τον εμπιστευτώ. Δεν ξέρω γιατί αλλά είχα την αίσθηση πως κάτι μας ένωνε και αισθάνθηκα απευθείας μια ανεξήγητη οικειότητα μαζί του.
«Είναι όντως μπερδεμένο. Αλλά σαν αγόρι σου το εγγυώμαι πως ο τύπος σε θέλει τρελά.» Μου είπε αφού πρώτα του διηγήθηκα όλα όσα είχαν συμβεί μέχρι στιγμής.
«Ναι αλλά ποια ήταν αυτή η ξανθιά; Μήπως είναι μαζί της και γι'αυτό δεν θέλει κάτι μαζί μου:»
«Δεν το νομίζω. Πιθανότατα να ήταν απλά μια περιπέτεια. Άντρας είναι έχει ανάγκες.»
Αυτή η τελευταία πρόταση μου δημιούργησε έναν κόμπο στο στομάχι.
«Τέλος πάντων καλύτερα να πάμε για ύπνο έχουμε σχολείο αύριο.» Του υπενθύμισα αφού πρόσεξα πως είχε πάει 12 το βράδυ.
«Αα ναι σωστά το ξέχασα. Άντε καληνύχτα τα λέμε το πρωί.» Σηκώθηκε και αφού μου έδωσε ένα πεταχτό φιλί στο μάγουλο, πήγε στο δωμάτιο του.
Μετά από λίγο αφού είχα αλλάξει, άκουσα έναν χτύπο στην πόρτα μου.
«Ναι;» Είπα δυνατά.
Όταν άνοιξε η πόρτα είδα τον Τζαξ να μπαίνει μέσα με ένα δολοφονικό βλέμμα να κυριαρχεί στο πρόσωπο του.
Ωχ τι έγινε πάλι..
«Τι θες;» Τον ρώτησα σχεδόν επιθετικά.
«Τι δουλειά είχε αυτός στο δωμάτιο σου;» Με ρώτησε νευριασμένος.
«Να μην σε νοιάζει.» Σταύρωσα τα χέρια μου κάτω από το στήθος μου και τον πλησίασα.
«Τι προσπαθείς να καταφέρεις μου λες;» Μου είπε πιο ήρεμα αυτή την φορά χαμηλώνοντας το βλέμμα του στα χείλη μου.
«Δεν καταλαβαίνω για ποιο πράγμα μιλάς.» Είχα αρχίσει να χάνω την αναπνοή μου με την μικρή απόσταση που μας χώριζε.
«Πρώτα τον φιλάς και μετά τον βάζεις στο δωμάτιο σου. Τώρα κατάλαβες;» Μα καλά με παρακολουθεί αυτό το άτομο;
«Δεν έχω να δώσω λογαριασμό σε κανέναν. Ό,τι θέλω θα κάνω.»
«Δηλαδή θα βάζεις στο κρεβάτι σου όποιον να ναι από εδώ και πέρα;» Το παρατραβάει για ακόμα μια φορά.
«Μπα, έκανα αυτό το λάθος μαζί σου δεν έχω σκοπό να το επαναλάβω.» Του είπα ειρωνικά προσπαθώντας να τον βάλω στην θέση του. Νευρίασε. Πολύ.
«Με απογοητεύεις. Πάνω που νόμιζα ότι είσαι διαφορετική, μου αποδεικνύεις διαρκώς ότι κι εσύ το ίδιο εύκολη με τις άλλες είσαι.»
Χωρίς δεύτερη σκέψη το χέρι μου βρέθηκε με δύναμη στο μάγουλο του. Αυτή την φορά δεν μπορούσα να συγκρατηθώ. Τα λόγια του με πλήγωσαν με τον χειρότερο τρόπο. Ακόμη και η απόπειρα βιασμού του Στέφαν ήταν λιγότερο επώδυνη.
Πριν το καταλάβω ο Τζαξ με άρπαξε από το χέρι και με κόλλησε με δύναμη στην ντουλάπα μου. Τα μάτια του είχαν σκοτεινιάσει επικίνδυνα πολύ.
«Μην τολμήσεις να το ξανά κάνεις αυτό.» Μου είπε με την βαριά φωνή του και το βλέμμα του καρφωμένο στο δικό μου.
«Γιατί; Τι θα μου κάνεις;» Έπαιζα με την φωτιά.
Με το τέλος της πρότασης μου με άρπαξε από το πρόσωπο και με φίλησε. Η γλώσσα του έψαχνε βίαια την δική μου. Άνοιξα το στόμα μου και τα χείλη μας έγιναν ένα. Είχα χαθεί στο φιλί του. Είχα αφεθεί στα χέρια του τα οποία ταξίδευαν με δύναμη στο σώμα μου και με μια λαχτάρα που δεν έβρισκε τελειωμό. Άρχισε να με φιλάει στον λαιμό. Δεν άντεξα και ένα βογκητό έφυγε από το στόμα μου. Συνέχισε να με φιλάει ενώ είχε κλειδώσει τα μαλλιά μου στα χέρια του. Ένιωθα τα γόνατα μου έτοιμα να καταρρεύσουν. Ήξερα πως αν δεν το σταματήσω τώρα θα καταλήγαμε στο κρεβάτι και δεν το ήθελα.
Βασικά το ήθελα αλλά όχι αυτή την στιγμή. Με είχε πει εύκολη και δεν ήθελα να τον επιβεβαιώσω , παρόλο που ξέρω ότι δεν το εννοούσε.
«Τζαξ..» Δεν αντέδρασε και συνέχισε να με φιλάει αχόρταγα.
«Τζαξ καλύτερα να φύγεις..»
Σήκωσε το βλέμμα του και με κοίταξε στα μάτια. Τα χείλη του ήταν υγρά από τα αμέτρητα φιλιά που άφηνε στο κορμί μου.
«Γιατί μωρό μου;»
Με είπε μωρό του; Το βλέπω το εγκεφαλικό να έρχεται δεν αισθάνομαι καλά. Μήπως από την έκσταση της στιγμής δεν άκουγα καλά;
«Γιατί..θ-θέλω..να φ-φύγεις.» Τι έπαθα; Γιατί τραυλίζω; Χριστέ μου τι μου κάνει;
«Εντάξει.» Το βλέμμα του ήταν σκοτεινό αλλά ένα μικρό χαμόγελο έσκασε δειλά στα χείλη του και έφυγε.
Με το που βγήκε από το δωμάτιο κατέρρευσα στο κρεβάτι. Τι ήταν αυτό; Πετάει ένα μωρό μου και νομίζει πως θα ναι όλα καλά; Όχι Έλενα δεν θα υποκύψεις τόσο εύκολα! Βυθίστηκα στις σκέψεις μου και μετά από ώρα με πήρε ο ύπνος.
Καινούριο κεφάλαιο! Ελπίζω να σας άρεσε. Φιλάκια πολλά ♥
VOUS LISEZ
Ο Οδηγός
Roman pour AdolescentsΌταν μεγαλώνεις σε έναν κόσμο οπού το χρήμα και η δύναμη κυριαρχούν , χάνεις κάθε πίστη στην αγάπη και στα αληθινά αισθήματα. Έτσι κι εγώ. Δεν πίστευα στον έρωτα μέχρι που τον γνώρισα. Τον άνθρωπο που με τρελαίνει και με κάνει να ανατριχιάζω με κάθε...
