Από την στιγμή που γύρισα σπίτι δεν μπορούσα να ησυχάσω. Θέλοντας και μη η εικόνα του Τζαξ με την ξανθιά τριγυρνούσε συνεχώς στο μυαλό μου. Κόντευα να σκάσω από την περιέργεια ή καλύτερα από την ζήλια μου. Ποιόν κοροϊδεύω αφού ξέρω καλά πως θα έκανα τα πάντα για να είμαι στην θέση της. Για να με φιλήσει και να με αγκαλιάσει όπως έκανε και με αυτήν. Αυτό όμως έμοιαζε περισσότερο με άπιαστο όνειρο παρά με κοντινό μέλλον γεγονός που με έκανε να τρελαίνομαι ακόμα περισσότερο.
Είχε πάει 11 η ώρα το βράδυ κι ο Τζαξ ακόμα να εμφανιστεί. Είχα κατασκηνώσει στο σαλόνι περιμένοντας τον. Απασχολούσα τα χέρια μου βασανίζοντας ένα περιοδικό και αναρωτιόμουν τι μπορεί να έκανε τόση ώρα.
Σεξ Έλενα. Σεξ. Τι άλλο μπορεί να κάνει ένας άντρας σαν κι αυτόν με μια ψηλή ξανθιά σε ένα ξενοδοχείο τέτοια ώρα;
Οι σκέψεις μου προφανώς και δεν βοηθούσαν. Κάπου πριν τις 12 άκουσα επιτέλους το αυτοκίνητο να πλησιάζει την είσοδο του σπιτιού. Κατευθείαν πήρα την κλασική πόζα του ¨παίξτο-χαλαρή-δεν-τρέχει-τίποτα¨ και άπλωσα τα πόδια μου στον καναπέ. Μετά από μερικά λεπτά διάσχισε την είσοδο του σπιτιού και το παλικάρι μας.
«Μπα; Αποφάσισες να έρθεις;» Του είπα αδύναμη να συγκρατήσω το μεγάλο στόμα μου που ήταν έτοιμο να αρχίζει να τον στολίζει με διακοσμητικά επίθετα.
«Πως και είσαι ακόμα ξύπνια;» Αυτό είναι το καλύτερο που είχε να πει; Κρίμα και είχα υψηλές προσδοκίες για σένα Τζαξ.
«Δεν με έπαιρνε ο ύπνος. Πως πέρασες στην δουλειά σου;» Τον ρώτησα. Ε συγνώμη αλλά δεν άντεξα. Η κατίνα μέσα μου πάλευε για να συγκρατηθεί.
«Αν και δεν σε αφορά, πήγε αρκετά καλά.» μου απάντησε με ένα πονηρό χαμόγελο καθώς έγλειψε τα χείλη του με την γλώσσα του.
Θέλει να με πεθάνει δεν εξηγείται αλλιώς.
«Αα μάλιστα. Ήταν μελαχρινή ή ξανθιά;»
«Ε;» Τον έπιασε απροετοίμαστο η ερώτηση μου.
«Λέω η δουλειά σου ήταν μελαχρινή ή ξανθιά;» Κάπου εδώ είχα σηκωθεί και στηριζόμουν στο μπράτσο του καναπέ , με τα χέρια μου σταυρωμένα και τον Τζαξ να απέχει μερικά χιλιοστά από εμένα.
«Το τι κάνω όταν δεν είμαι στις υπηρεσίες σας κ. Έλενα δεν θα έπρεπε να σας απασχολεί.» Σταύρωσε κι αυτός με την σειρά του τα χέρια και πέρασε στην αντεπίθεση.
«Από την στιγμή που δουλεύεις για μένα, πιστεύω είσαι υποχρεωμένος να μου δίνεις αναφορά για τις κινήσεις σου.» Απάντησα γεμάτη αυτοπεποίθηση.
«Καταρχάς δουλεύω για τον πατέρα σου και όχι για εσένα, αυτός με πληρώνει, δεύτερων δεν είμαι υποχρεωμένος να σου δίνω αναφορά για την προσωπική μου ζωή και τρίτον μην μου το παίζεις εμένα το αφεντικό γιατί και οι δυο μας ξέρουμε ότι δεν είσαι.»
Το πρόσωπο του έδειχνε πως είχε εκνευριστεί λίγο με τα λόγια μου αλλά εγώ είχα εκνευριστεί ακόμα περισσότερο με τον ειρωνικό του τόνο και το ¨τα-ξέρω-όλα¨ υφάκι του. Για την ακρίβεια είχα γίνει θηρίο. Δεν είχα σκοπό όμως να το δείξω. Δεν θα του έδινα αυτή την ικανοποίηση.
«Όντως. Έχεις δίκιο.» Του απάντησα ήρεμα , ξαφνιάζοντας τον.
«Γι' αυτό κ. Τζάκσον την επόμενη φορά που θα θέλετε να πάρετε άδεια από την δουλειά σας για να πηδήξετε , σας παρακαλώ να την παίρνετε από τον πατέρα μου κι όχι από εμένα , μιας που αυτός είναι που σας πληρώνει. Αν και δεν νομίζω να σας άφηνε. Δεν είναι τόσο καλός όσο εγώ.» Συνέχισα καθώς πλησίασα το πρόσωπό μου στο δικό του και με τις τελευταίες μου λέξεις αποχώρησα με τον αέρα της νικήτριας αφού η απάντηση μου τον είχε αφήσει άφωνο.
Αυτά για να μου κάνεις εμένα τον έξυπνο κ. Τζάκσον..
...
Οι επόμενες μέρες κύλισαν αρκετά ήρεμα. Ο Στέφαν με απέφευγε στο σχολείο, όπως ο διάολος το λιβάνι, πράμα που με ευχαριστούσε απίστευτα. Ο Τζαξ επανήλθε στην κλασική ξινή του συμπεριφορά καθώς τα λόγια μου τον είχαν τσούξει λίγο και όπως το έβλεπα θα μου το κρατούσε μανιάτικο για καιρό ακόμη. Και στο ενδιάμεσο είχα επικεντρωθεί στα μαθήματα μου με τις επιδόσεις μου να βελτιώνονται συνεχώς. Γενικά θα μπορούσα να πω πως η γαλήνη είχε επανέλθει στην ζωή μου κι όλα κυλούσαν ΄ρολόι΄. Ώσπου αποφασίσαμε με τα κορίτσια να βγούμε ένα Σάββατο βράδυ.
Οι γονείς μου εκείνο το Σαββατοκύριακο όλως περιέργως βρίσκονταν σπίτι οπότε αναγκαστικά έπρεπε να τους ενημερώσω για την έξοδο μου.
«Φυσικά και να πας.» Μου απάντησε ο μπαμπάς.
«Τέλεια.» Χάρηκα εγώ. Που να ξερα..
«Αλλά μόνο με μια προϋπόθεση.» Συμπλήρωσε.
«Θα έρθει και ο Τζαξ μαζί σου.»
Ωωχ.
Τελευταίο κεφάλαιο για το 2016! Σας εύχομαι όλους η νέα χρονιά να είναι γεμάτη αγάπη, υγεία και πολλές επιτυχίες και να αφήσουμε όλοι πίσω μας ότι κακό μας συνέβη αυτή την χρονιά. Επίσης σας εύχομαι να τύχετε και το φλουρί :P Φιλάκια πολλά , να περάσετε τέλεια απόψε ♥
VOCÊ ESTÁ LENDO
Ο Οδηγός
Ficção AdolescenteΌταν μεγαλώνεις σε έναν κόσμο οπού το χρήμα και η δύναμη κυριαρχούν , χάνεις κάθε πίστη στην αγάπη και στα αληθινά αισθήματα. Έτσι κι εγώ. Δεν πίστευα στον έρωτα μέχρι που τον γνώρισα. Τον άνθρωπο που με τρελαίνει και με κάνει να ανατριχιάζω με κάθε...
