Ο Οδηγός

Κεφάλαιο 32

«Έρικ. Πως κι απο εδώ;»

«Ε δεν τα είπαμε καλά χθες κι είπα να περάσω να σε πάρω να πάμε για φαγητό. Μπορώ να περάσω;» Με ρώτησε με ένα μικρό χαμόγελο αφού τον είχα αφήσει να περιμένει στην πόρτα.

«Ωχ ναι συγνώμη, πέρασε!»

«Λοιπόν τι λές;» Με κοίταξε με ένα βλέμμα στο οποίο δεν μπορούσα να αντισταθώ. Εξάλλου θα ηταν αγένεια να αρνηθώ.

«Ναι φυσικά γιατί όχι. Πάω να ετοιμαστώ στα γρήγορα κι έρχομαι. Κάτσε στο σαλόνι και σε 10 έρχομαι.» Του είπα και άρχισα να τρέχω στις σκάλες προς το δωμάτιο μου.

Αφού φόρεσα μια απλή μαύρη μπλούζα με ανοιχτό τον λαιμό και μια καφέ ψηλόμέση φούστα με ψηλές μαύρες μπότες, έφτιαξα στα γρήγορα τα μακριά καστανά μαλλιά μου, φόρεσα ένα απαλό κραγιόν , άρπαξα την τσάντα μου και άνοιξα την πόρτα για να φύγω.

«Για που το έβαλες;» Με ρώτησε ο Τζαξ με το που με είδε να βγαίνω απο το δωμάτιο μου.

Πίσω μου σε εχω σατανά!

«Εεεμ να είναι ο Έρικ κάτω και με περιμένει να πάμε για φαγητό..» Του είπα χαμηλώνοντας το βλέμμα μου σαν την βρεγμένη γάτα.

«Τι;; Θα πας για φαγητό μαζί του; Ντυμένη έτσι;» Μου φώναζε ψιθυριστα (αν βγάζει νόημα αυτό) για να μην μας ακούσει ο Έρικ.

«Δεν μπορούσα να πω όχι , δεν είναι ευγενικό. Γιατί τι έχω;» Τον ρώτησα κοιτάζοντας τον με κουταβίσια μάτια μπας και γλυτώσω τον θάνατο μου.

«Τα έχεις βγάλει όλα έξω!»

«Τζαξ! Ηρέμησε! Για ένα γεύμα θα πάω όχι για να βγάλω τα μάτια μου!»

«Αυτουνού όμως θα του βγουν τα μάτια έτσι όπως είσαι ντυμένη!»

«Ο Έρικ είναι κύριος και παρτο απόφαση πως είναι φίλος μου! Και με συγχωρείς τώρα αλλά πρέπει να φύγω, δεν μ'αρέσει να με περιμένουν!» Του είπα με ένα πείσμα στην φωνή μου και με μια γρήγορη κίνηση έφυγα και κατέβηκα τις σκάλες.

«Έρικ είμαι έτοιμη, πάμε;»

«Πάμε.» Μου ειπε κι άρχισε να με πλησιάζει αφού σηκώθηκε από τον καναπέ. «Γοητευτική όπως πάντα.» Μου είπε και μου φίλησε το χέρι.

«Ευχαριστώ.» Του είπα και του χαμογέλασα ντροπαλά.

Όπως φεύγαμε μπορούσα να διακρίνω την φιγούρα του Τζαξ στην άκρη των σκαλιών να έχει κοκκινήσει από το κακό του. Τι με περιμένει το βράδυ..