Με τον Τζαξ οι κουβέντες μας ήταν μετρημένες. Του συμπεριφερόμουν όμως γλυκά και ευγενικά παρόλο που ήθελα να τον λιθοβολήσω. Δεν του κρατούσα κακία. Ένα κομμάτι του εαυτού μου τον καταλάβαινε. Δεν άξιζε να χάσεις την δουλειά σου για ένα 18χρονο κορίτσι. Το άλλο όμως κομμάτι του εαυτού μου πέθαινε για ένα του άγγιγμα. Και τι δεν θα δινα για ένα του φιλί ακόμη..
Την Τετάρτη το απόγευμα θα ερχόταν και ο Μάικλ. Ο Τζαξ είχε ενημερωθεί για την άφιξη του και πήγε να τον παραλάβει από το αεροδρόμιο. Μπορεί να μην τον χώνευα αλλά ανυπομονούσα να τον δω. Ήθελα πολύ να δω αν άλλαξε καθόλου ή αν είναι ακόμα εκείνο το αντιπαθητικό παιδί που μισούσα. Οι γονείς μου ως γνωστόν ήταν άφαντοι οπότε εγώ θα αναλάμβανα να τον υποδεχτώ και να τον ξεναγήσω.
Άκουσα το αυτοκίνητο να πλησιάζει και σηκώθηκα από τον καναπέ , κινούμενη προς το χολ μπροστά από την είσοδο. Ο Τζαξ άνοιξε την πόρτα κρατώντας στο χέρι του μια μαύρη βαλίτσα και από πίσω ακολουθούσε ο Μάικλ που επίσης κρατούσε μια βαλίτσα.
Oh my god..
Τι βλέπουν τα πανέμορφα αμυγδαλωτά μου μάτια;
«Έλενα!» Άφησε την βαλίτσα κάτω και όρμησε με τα χέρια ανοιχτά πάνω μου.
«Μάικλ!» Τον αγκάλιασα σαστισμένη γιατί το αγόρι αυτό μπροστά μου δεν είχε καμία σχέση με αυτό που θυμόμουν.
Είχε ομορφύνει επικίνδυνα. Τα γαλάζια του μάτια διαπερνούσαν τα γυαλιά μυωπίας που φορούσε και τα μούσια του χάιδευαν το πρόσωπο του δίνοντας την εντύπωση πως είναι μεγαλύτερος.
«Πως άλλαξες έτσι; Έχεις γίνει μια κούκλα!» Ποιος είναι αυτός και τι έκανε στον παλιό Μάικλ;; Γιατί είναι τόσο καλός μαζί μου; Αυτός παλιότερα δεν ήθελε ούτε να με βλέπει!
«Κι εσύ άλλαξες. Για την ακρίβεια άλλαξες πολύ! Γυμνάζεσαι;» Τον ρώτησα αφού παρατήρησα το καλοσχηματισμένο σώμα του.
«Ε ναι που και που.» Μου χαμογέλασε γλυκά.
Ένας αμήχανος βήχας από πίσω μας διέκοψε. Ήταν ο Τζαξ ο οποίος στεκόταν στην πόρτα και μπορώ να πω πως είχε νευριάσει λίγο. Καλά να πάθει.
«Που να τα πάω αυτά;» Μας ρώτησε δείχνοντας τις βαλίτσες.
«Στο δωμάτιο απέναντι από το δικό μου.» Του απάντησα.
«Πάμε να σου δείξω το σπίτι κι αφήνουμε για το τέλος το δωμάτιο σου.» Είπα στον Μάικλ και τον έπιασα από το χέρι οδηγώντας τον προς το σαλόνι. Αφού του έδειξα τους κύριους χώρους του σπιτιού τον πήγα στο δωμάτιο του.
«Ελπίζω να νιώσεις άνετα.» Του χαμογέλασα.
«Θα είμαι μια χαρά μην σε απασχολεί. Ξέρεις Έλενα όταν μου είπαν οι δικοί μου ότι θα μείνω μαζί σας για ένα διάστημα χάρηκα πολύ.»
«Αλήθεια;» Ξαφνιάστηκα. Η έκφραση μου νομίζω τα έλεγε όλα καθώς είχα σουφρώσει τα φρύδια μου κι είχα μείνει με το στόμα ανοιχτό.
«Ναι! Πάντα σε συμπαθούσα παρόλο που έδειχνα το αντίθετο.»
«Ναι έδειχνες με πολύ πάθος το αντίθετο. Βέβαια κι εγώ έδειχνα όλο το μίσος μου για σένα επειδή, μεταξύ μας, ήσουν αρκετά αντιπαθητικό παιδί αλλά δεν βαριέσαι περσινά ξινά σταφύλια. Τώρα μου φαίνεσαι κάπως πιο..άνθρωπος.» Τον πείραξα και γελάσαμε και οι δύο καθώς θυμηθήκαμε τις κόντρες μας.
«Ε μεγάλωσα. Δεν είμαι πια αυτό το κακομαθημένο που θυμάσαι. Τέλος πάντων. Τι θα έλεγες να πάμε σινεμά το βράδυ; Να κάνουμε και μια βόλτα στην πόλη.»
«Και δεν πάμε! Σε αφήνω να ξεκουραστείς και τα λέμε μετά.» Βγήκα από το δωμάτιο του και μπήκα στο δικό μου.
Όταν άνοιξα την πόρτα πάνω στον μικρό καναπέ μου βρήκα τον Τζαξ καθισμένο.
«Τι θες εσύ εδώ;» Τον ρώτησα περίεργη.
«Τώρα αυτός θα κοιμάται απέναντι από εσένα:» Κάποιος ζηλεύει.
«Ναι. Εγώ το ζήτησα. Για να έχω λίγη παρέα εδώ μέσα.» Τον πείραξα. Μ'αρέσει να τον βλέπω να ζηλεύει.
Σηκώθηκε από τον καναπέ και με πλησίασε.
«Έχεις εμένα.» Μου είπε κατεβάζοντας τον τόνο της φωνής του και κοιτώντας με βαθιά στα μάτια. Λίγο ήθελα να γίνω ένα με το χαλί .
«Όχι Τζαξ δεν το νομίζω. Εσύ είσαι ο οδηγός μου και τίποτα παραπάνω. Έτσι δεν είπες;»
«Θες να το πάμε έτσι;» Άρχισε να σοβαρεύει. Δεν του άρεσε που έπαιζα μαζί του.
«Εσύ το ξεκίνησες.»
«Καλώς.» Μου είπε με ένα μισό χαμόγελο και πήγε να φύγει.
Πριν ανοίξει την πόρτα γύρισε και με κοίταξε.
«Μην έρθεις όμως κλαίγοντας σε εμένα όταν θα σε ξανά ξεφτιλίσουν τα αγοράκια που επιλέγεις.» Είπε υπονοώντας το σκηνικό με τον Στέφαν.
«Ε άντε μου στο διάολο Τζαξ!» Του είπα θυμωμένη.
Αυτή την φορά το χόντρυνε..
Να τος λοιπόν κι ο Μάικλ! Ελπίζω να σας αρέσει η άφιξη του αν και ο Τζαξ δεν χαίρεται ιδιαίτερα με την παρουσία του. Περιμένω σχόλια. Φιλάκια πολλά ♥
*(Στην φωτογραφία είναι ο Μάικλ)
YOU ARE READING
Ο Οδηγός
Teen FictionΌταν μεγαλώνεις σε έναν κόσμο οπού το χρήμα και η δύναμη κυριαρχούν , χάνεις κάθε πίστη στην αγάπη και στα αληθινά αισθήματα. Έτσι κι εγώ. Δεν πίστευα στον έρωτα μέχρι που τον γνώρισα. Τον άνθρωπο που με τρελαίνει και με κάνει να ανατριχιάζω με κάθε...
