The Return Of The Heir

❇ CHAPTER 16 ❇

Isang malakas na putok ng baril ang umalingawngaw sa paligid kasabay ng biglang pagtatago ng mga bampira sa likod ng matatayog na puno.

May isa sa kasamahan namin ang lumapit sa lalaking nag-hihingalo na at Kumuha ng injection mula sa kanyang medical case at itinurok sa leeg ng Lalaki.

Sa tingin ko sya yung medical Doctor sa team ng personels na sinama sa Mission ko. Kinakabahan talaga ako ng sobra. Paano nalang kung bigla nalang akong pumalpak or worst maging tulad nila? Paano na si Mama?

Iniling ko ang ulo ko dahil sa iniisip kong iyon. Wala naman sigurong mangyayaring masama sa misyon kong ito noh?

...

Bumaba kami ng cliff kung saan inihinto ang van kanina at sama-samang lumapit sa kumpol ng bahay. Kita mula sa peripheral view ko ang pag-silip ng isang bata sa bintana at agad din nya itong tinakluban ng kurtina.

Huminto kami sa tapat ng munisipyo na sa tingin ko ay may tao parin kahit papaano pero sinarado talaga nila ng todo dahil siguro sa banta ng mga bampira kanina. Kumatok si Gabriel ng tatlong beses sa main door ng hall pero walang nag-abalang buksan ang pinto mula sa loob kaya naman ay napilitan na lang silang tanggalin ang pinto ng walang pag-aalinlangan.

Nakakahiya man sa kapitan ng baranggay pero siguro yun na din ang kailangan naming gawin. Dahil sa tingin ko, napag-kamalan kaming bampira ng mga tao dito. Kainis naman kasi eh, bat kasi all black ang uniform ng Black Den?

"Kyaaaahhhhhhhhhhhh!!!!!"-tili nung mga babae sa loob ng hall.

Hindi ko alam kung dahil ba sa kilig o sa takot ng Makita nila si Gabriel pero mukhang pareho naman. Tahimik lang akong nanood kung anong susunod nyang gagawin duon.

"We are sent by the president of Black Den. We had received your distress call and we immediately come to help, and, im sorry for the destruction."-sabay point nya sa may pinto.

Ok, ganun pala dapat ang sinasabi sa mga tumatawag ng tulong, dati kasi hindi ganyan ang ginagawa ko, bira lang ako ng bira.

Bigla nalang may lumabas na isang matandang lalaki na may katandaan na.

"K-ka-kayo!! Kayo ang t-tutulong sa amin??!!"-sa tono ng pagtatanong nya s amin ay parang kinu-kwestyon nya ang kakayahan namin.

Mina-maliit nila ang kakayahan ko?! The hell! Makikita nila,HMP!

"Any problem sir?"-firm na tanong ni Gabriel pero hindi na naka-imik pa ang matanda. Kung sya ang kapitan, talagang hindi uunlad ang bansa ng Pilipinas.

...

Matapos ang gulo sa hall ay agad na nagset-up ng mga camera at kung ano-ano pa sa paligid ang team. Hindi kami makikituloy sa isa sa mga bahay. Sa itsura palang nila na nag-dududa sa amin ay hindi na kami humingi pa ng favor sa kapitan.

Pero kinuha parin naming ang statement nilang lahat. Napag-alaman naming sa gabi lang 'halos sila umaatake' which is very usual though. Marami naring biktima ang mga bampirang nagkalat sa paligid at habang lalong tumatagal ay parami na sila ng parami.

Nag-latag nalang kami (kaming dalawa lang ni Gabriel) ng tent sa may open field nila ang iba naman ay nag-stay sa isang bubong ng hall na flat para maging look out. At ang dalawa ay sa mga puno.

Sa mga pinapakita nila halatang bihasang-bihasa na sila dito at hindi ko naman iyon mapag-kakaila. Parang bigla tuloy akong nanliit sa mga nagawa nitong mga nakaraan.

Kasalukuyan akong nagawa ng bonfire at si Gabriel naman ay nag-hahasa ng kanyang espada. Alam nyo yung feeling na ang awkward? Kami talaga yun eh.

"Bakit ang tahimik mo?'-tanong nya sa akin na pumutol sa nakakabinging katahimikan na bumalot kanina-kanina lang.

"Bakit may kailangan ba akong sabihin sayo? Tsaka tahimik namn na talaga ako dati pa ah."-sabi ko habang patuloy na tinatabunan ng kahoy ang bonfire.

Nagulat ako ng bigla nalang akong tabihan ni Gabriel sa kinauupuan ko at iniharap sa kanya. Nang tumapat ang mukha ko ay halos kaka-rampot nalang na pagitan ang natira sa aming dalawa.

Ramdam na ramdam ko din yung pag-hinga nya sa akin, pakshheett!! Nakakduling na dahil sa sobrang lapit nung mata nya sa akin, hindi ko alam pero napapatingin nalang ako ng kusa duon. What the hell! Hindi ko na makontrol ang sarili ko!

Ano ba ba ang nangyayari sa akin?

--meanwhile-

{ Ang sakit, ang sakit na Makita na yung taong mahal mo ay nasa piling ng iba, at ang mas malala pa dun ay di kayo para sa isa't isa. Kung alam mo lang Alfuente.. kung alam mo lang...}

Sabin g isang lalaki na kanina pa nag-mamasid at sinusundan ang van ng taga Black Den, na kasalukuyang nakatingin sa dalawang tao-Zyra and Gabriel.-sa likod ng isang puno mula sa malayo.

--kasalukuyan--

Napabitaw sya sa mukha ko ng makarinig kami ng kaluskos, parehas kaming nakiramdam sa paligid at nag-masid.

Ilang saglit pa kaming nag-pakiramdaman hanggang sa tumunog ang earpiece sa suot naming dalawa.

"they are here!"

Authomatic na napalingon kami ni Gabriel kung nasaan ang rooftop ng hall at halos manlaki ang mata ko ng makita kung gaaano kadami ang pumapalibot sa kanila.

Inihanda ko ang bow and arrow ko habang si Gabriel naman ay inilabas ang kanyang snipper. Sunod-sunod na atake ang pinakawalan ko na direktang puso ang tama, pero paranag walang epekto ang bala ng snipper ni Gabriel.

The heck!!

Gawa sa bakal ang bala nya while yung sa akin ay gawa sa Kahoy! The fuck.

"Gab! You're wasting your bullets. Hindi sila tinatablan ng bala mo, kahoy, direkta sa puso."-mabilis na sabi ko habang ini-aim ang malapit ng kumagat sa leeg ng isaa sa mga personels, pero pumalya ako at dumaplis lang itoh sa kanyang balikat.

Nagimbal ang kalamnan ko ng mapatingin sya sa direksyon ko at tumingin ng masama, pero ang mas ikinagulat ko ay ang mabilis na pagdating nya sa harap ko.

Dahil duon ay nakikita ko ng harapan ang kanyang magandang mukha. Wild ang mga mata nya at pulang pula. Astig din ang pag-kakaayos ng buhok nya. PArang na-hipnotized ako nung mga oras nayun at akmang dadambahin nya na ako ng kagat pero may isang tao ang pumigil sakanya.

----

Author's Note:

Matatagalan ang next update dahil saw ala ngang wifi...

Please understand.

Vote. Comment. Share. Be a fan!!