Bessu, kung nababasa mo ito ngayon, wag ka ng mag selos. XD. Diz chap is dedicated to remmart. Bukod kay bessu, ang tyagah nya mag type ng. Yes nag update na ako. Looks. Napatawa talaga ako. Lols. If you want dedication, pls comment on this chapter!! Yung makaka-catch ng attention ko, dedicated sa kanya ang next chap!!
-xoxo.
.....
I saw my self shouting on the two boys. What the eff? Bakit ganyan na naman silang dalawa? Ano na naman ba ang na-itit nila?
"Isa nalang talaga, umayos na kayo--",tumingin ako sa paligid at saka ko lang napansin na wala na pala ang mga Vampires. " were leaving."-sabi ko sa dalawa at mataman ko silang tiningnan.
Well at least they are gone for good. Pero, itong dalawang lalaking ito kasi, nakakatakot na ng katawan. Buset.
"Oh ano? Hindi pa ba tayo aalis? Or kaya naman gusto nyong mag-paiwan?"-tanong ko sa kanilang dalawa.
I didn't expect na ganun kabilis ang mission ko dito, halos wala pa ngang isang araw. Wala pang action, walang thrill, walang magandang nangyari.
In short, boring.
...
Inayos na namin yung mga gamit at inilagay sa mga sasaktan namin. Si Gabriel ay kinakausap ng baranggay Captain ng lugar. Sana lang ay magsisi talaga yung Matabang yun sa pang-mamaliit sa amin.
Porket bata wala na agad na magagawa? Hello? Don't they know about " ang kabataan ay ang pag-asa ng bayan?" Hindi nila ginagalang si Jose Rizal.
Si Millerton naman, ewan ko. Pag-katapos ko kasi silang kausapin bigla nalang syang umalis. I don't know why.
Naagaw ang atensyon ko ng isang batang umiiyak, sinundan ko yung tunog at dinala ako nito saa gilid ng lawa. Siguro instinct narin na lapitan yung bata at i-comfort.
"Bakit ka umiiyak?"-tanong ko ng makalapit na ako sa kanya.
Natigilan sya ng makita nya ako at parang nakakita sya ng multo. Ganun na ba kasama ang aura ko?
" I-ikaw... Ikaw yung ba-babae-- ka--ka--kanina..."-sabi nya habang papalayo sa akin.
Sinubukan ko syang hawakan Pero talagang umiiwas sya sa akin.
"Wag ka matakot--"
"Hindi!! Isa ka din sa kanila! Ka-kaya.. Wag mo kong sasabihin na ganyan!"-napaatras ako sa sigaw nyah. Just like, woah.. Bata ba talaga toh?
As of a cue, biglang may tatlong matandang babae ang lumapit sa bata.
" Nixie!! Nandyan ka lang palang bata ka! Naku! Pasensya na po kayo sa--", seriously!? Anong meron sa akin at bigla biglanalang tumitigil sa pag-sasalita ang mga tao ngayon?
"Nixie, Apo, nauna ka na lang sa bahay natin, kami na lang ang bahala sa ateh mo."-sabi nung isang maganda na may salamin na sa mata.
Walang salitang bigla nalang syang umalis sa harap ko.
I was like-- ?-?
Basta ang alam ko lang bigla nalang nasa harap ko na yung tatlong maganda habang ako ay naka-upo sa isang malaking bato.
"Pasensya ka na sa inasal ng aking apo,"-sabi nung babaeng matanda na nakasulat ng floral na bestida. Pero Hindi yun eh, alam kong may iba pa syang gustong sabihin.
"Ano po ba talaga ang gusto nyong sabihin?"-diretsong tanong ko sa kanilang tatlo, nag katinginan muna sila bago sumagot yung Lola daw ni Nixie girl.
"Well, nasa panganib ka iha, ikaw nalang ang tanging pag-asa. Sayo naka-salalay ang lakas niya.", niya? Sino sya--
"Tara na?"-napalingon ako sa likod ko at nakita kong naka-tayo mula sa malayo si Gabriel.
Ibinalik ko ang tingin ko sa tatlong matanda na ngayon ay nakatingin na sa kwintas na may gintong balahibo, Hindi ko namalayan na naka-labas na pala iyon.
" Iha,"-hinawakan nung isa pang hindi naka-suot ng salamin, nakasuot naman siya ng green na floral dress."Mag-iingat ka, kailangan mong kolektahin at hanapin ang lahat ng natitirang piraso ng gintong balahibo, iyan ang makakatulong sa tagumpay nyo."-sabi sa akin nung babae.
The heck, kinikilabutan na ako sa sinasabi nila. Atsaka ano? Natitirang balahibo? Agad kong ipinasok ang kwintas sa loob ng damit ko.
"Ano po ba ang nais nyong ipahiwatig?"-tanong ko sa kanya, yung may halong paggalang.
Nginitian lang nila ako bago sabay-sabay silang pumikit ng ilang Segundo bago tumalikod at umalis sa harap ko.
Natauhan lang ako ng makita ko sa harap ko si Gabriel na nakatingin sa akin. Ano ba kasi ang gusting sabihin ng matandang yun?
Iniling ko ang ulo ko para mawala sa isip ko yung matatanda at saka tumingin din kay Gabriel.
"Alis na tayo?"-tanong nya.
Wala sa sariling tumango ako sa tanong nya kasi di pa rin ma-isip ng utak ko ang ibig nilang sabihin.
...
Magulo, maraming patay na tao, pero nakakamangha parin ang mga Bagay na lumalabas sa kamay nila.
It was like every person has a certain kind of power, parang nanonood ako ng dragon ball at fairytail dito ng live.
Sa isang iglap lang ay binalit ng liwanag ang lahat Pero nagawa ko pa ding makita ang pangyayari sa kanila ng liwanag. Nagsama-sama ang mga gintong balahibo hanggang sa lalong tumindi ang liwanag, still, nakikita ko pa rin iyon.
Natigil lang ang liwanag ng hawakan ng babae ang isang Bagay na nabuo ng gintong balahibo, pana at palaso.
Itinutok nya iyon sa isang lalaki at nag-dulot ng matinding liwanag sa paligid.
Parang nag-fastforward ang lahat ng nakikita ko at yung babaeng humawak ng palaso ay nakalutang na habang pinalilibutan sya ng kung anong Bagay.
May lumabas na parang... Fetus? Sa tyan nya at duon na hinto ang paligid. Nakita ko nalang na nababalutan na ng yelo ang paligid, tao, at Bagay.
Pero may Bagay na nahagip ang paningin ko: ang paggalaw ng isang anino palayo sa lugar na ito. Kung ano man iyon ay sya namang sinundan ko, hanggang sa makita ko ang dalawang tao na naka-talikod sa akin.
"Bakit ako pa?"-tanong nung babaeng naka-itim na cloak.
"Ikaw kasi ang may kakayahan. Ikaw din ang mag-papatuloy ng kwento nila."-makahulugang sabi nung lalaking nakapatong puti ang damit.
Then the lady become a shadow and leave the place. Napatingin ako sa gilid ko. Isang malinis at malinaw na lawa.
Kitang kita ko ang sarili ko mula sa kinatatayuan ko at hindi ko na napigilan ang sarili na hawakan ang tubig. Binalot ng liwanag ang paligid. At ng maubos ito ay may nakita nama n akong isang babae-- sya yung may hawak ng pana kanina.
Kumapara sa suot nya kanina, ngayon at nag-mukha syang goddess. Kung pwede lang maging tibo ay kanina pa ako naging ganun. The heck she's a real goddess!
Pero may iba pa. Napansin ko rin ang pamilyar na mukha nya. Parang may nakita na akong kamukha ng mga mata nya..
" Umh, hello?"-sabi ko, ang awkward lang kasi.
"So you are Sage?"-tanong nya sa akin, kahit bosses nya GG! Napatango nalang ako sa tanong nya.
"I need your help."
----
So yeah, it's an update! Buo na si tabby!! If you remember what it is! And I think na mas mapapabilis na ang update dahil duon!
Comments guys!! I am so happy and likely to reply to your comments! Nakaka-tuwa lang kasi lol.
Vote. Comment. Share. Be a fan!!
YOU ARE READING
The Return Of The Heir
FantasyNew Book Has been written, The Prophesy has spoken. New journey to follow, Through the deaths of hallows. The Choosen's heir Has the chance, To took a simple glance, With the future that's teasing the past. He will be the the key, To unlock the secr...