The Return Of The Heir

❇ CHAPTER 36 ❇

It was late afternoon when we've  decided to leave the school. Yes, I'm going, at hindi na ako mapipigilan pa ni Millerton. And since that talk yesterday, feeling ko mas naging awkward ang pagsasama namin ni Millerton.

I got my backpack with my supplies in it, though, it's  kinda heavy. Sinabayan naman ako ni Cyril sa paglalakad, since nasa pinakaharap ako at nag le lead ng direction, yet the truth is, di ko alam kung san kami pupunta, can't  sense anything yet.

"Mabigat ba bag mo? Want me to carry it for you?"- tanong nya sakin, but I didn't manage to give him a reply.

Well, gusto nyang wag ko daw sya " paasahin" then, I'll not entertain his sweetness anymore.

"O..k"-sabi nya habang naglalakad pabalik sa dati nyang pwesto.

Moments after, we decided to take a break under an ancient oak tree. There's  a plenty of leaves and have large roots. Nilagay ko sa gilid ang bag ko, but when the moment my bag touches the tree, eveybody fell silent..

"OY HINDI PA BA TAYO KAKAI"- natahimik bigla si ramon nung mapandin nya yung biglang pagtahimik ng paligid.

May na-se-sense akong malakas na aura sa punong nasa harapan ko ngayon, then just below its roots, may nakita akong pulang mga mata na nakatingin sa kin.

I opened my thoughts  to them, especially to Grey.

Sa ilalim ng ugat Grey!! May creature sa ilalim nyan, with a powerful aura. Teka--

Pinikit ko ang mga mata ko at pinakiramdaman ang halimaw. And guess what? May golden feather sya sa likod. Siguro yung ang dahilan kung bakit napakalakas nito.

Nung tiningnan ko uli si Grey ay mukhang nakita na nya ang nakita ko.

We need to get away from this cursed tree. In three...

Two..

Nanindig ang balahibo ko dahil hindi ko pa gamay ang teleportation, naramdaman ko nalang na may yumakap sa akin at sa isang iglap lang ay nasa isang sanga na kami ng isang matayog na puno, much higher compare sa oak tree.

Nilingon ko naman ang yumakap sa akin na ngayon ay nakakalas na, hindi nga ako nagkamali, si Millerton nga.

I just smiled at him awkwardly. Paglingon ko sa kaliwa ay nandoon si grey at ang alagad nya.

Let's  burn the tree to lend that monster out. -sabi ni Grey at wala pang ilang segundo ng makaramdam ako ng mainit na bagay sa likuran ko, yun pala ay gumawa ng apoy si Millerton at hinagis sa puno.

-- O..k?

Umalingawngaw ang galit na ungol ng halimaw na yon mula sa ilalim ng lupa. At di nagtagal bago ito lumabas sa lungga nya at masamang nakatingin sakin-- samin.

"ano nang gagawin?!"- tarantang tanong ko sakanila pero nag tinginan lang sila bago ngumisi.

"Just sit right there princess. " mapang asar na sabi ni Cyril saakin.

Pinilit nga akong umupo ni Millerton sa sanga bago ako tinignan ng walang emosyon at naglaho sa paningin ko.

"Dat pala di nalang ako sumama tss."- asar na sabi ko sa sarili ko.

Kasi naman, anong gagawin ko? Manonood lang sakanilang makipaglaban?! Putcha

At gaya nga ng sinabi nila ay umupo nalang ako duon sa sanga.
Masyadong malabo dahil mabilis ang kilos nila at di ko namalayan na naakyat na ngayon papalapit saakin yung halimaw at naka balot na sa supot yung mga lalaki.

The heck.

...

I jumped down the tree, bago pa man ako maabutan nung halimaw. Kailangan kong makalapit sa puno, nandoon ang bag ko.

Nilingon ko ang halimaw at mukhabg hindi nya napansin na nawala ako sa sanga sa itaas, tss stupid.

Kinuha ko na ang pagkakataong iyon para mailabas ang arrow ko. Pero bago pa man ako makapaglagay ng arrow sa bow ay nakarandam ako ng malakas na pwersa na nagtulak sakin paalis.

"ALFUENTE!!"

"Sage!!"

Tumama ang likod ko sa puno at namanhid ang buong katawan bago ko dinilat ang mga mata ko.

That creature's strong. Kaya ko ba?
Ngayon ko lang napansin ang appearance nya, it have six arms, black skin, red eyes, and white hair.

Bumalot sakin ang sapot nito hanggang sa mapuno nito ang buo kong katawan. I was still gripping my necklace. There was a small space between my necklace and my bow. Then when I've lost my grip to my necklace it touched my bow and create a tiny sound of "ching".

Mainit.. pinalibutan ako ng liwanag at nalusaw ang sapot. The monster was stunned. 

Nung tiningnan ko ang bow ko ay naging gold na ito pero magaan pa din, may liwanag na nagsisilbing string nito.

Nang banatin ko ito ay lusang nagkaroon ng arrow ang pana, pero gawa ito sa liwanag.

Nakarecover na din sa wakas ang halimaw at nag amba ng isang sugod sa akin.

Wala akong naririnig, just pure silence but when I've released the shot, biglang umingay ang paligid kasabay ng pagbagsak ng halimaw.

Feeling ko wala ako sa sarili ko, but i can still sense them. Lumapit ako sa halimaw at kinuha gamit ang edge ng pana ang golden feather.

But by the time i touched the feather, all things turned black.

...

*someone's POV...

"The sorceress' back."- sabi ng isang alagad ko. Inintay kong makalapit sakin ang sorceress at tiningnan nya ng taimtim.

"Dala mo ba ang pinapakuha ko?"- tanong ko dito.

Kung nagtataka kayo kung ano yun, pinakuha ko sakanya ang sacred weapon, pero base sa mukha nya mukhang wala syang napala sa pagpunta nya duon.

"WALANG SILBII!!"- sigaw ko dito atsaka pinalayas sya.

May isa pa namang paraan.. at paniguradong makukuha ko ang aramas na yon kasama ang babeng nagmamayari nuon.. at sa pagkakataong toh, ako naman ang magwawagi.

----

Vote. Comment. Share. Be a fan!!