5.

89.3K 2.3K 102
                                    

Hastane kapısında Kayra'nın gelmesini bekliyordum.Dün anneme

evcilik oyunundan bahsedemezdim..

İki ay boyunca şehir dışında iyi bir iş bulduğumu ve her hafta kazandığım parayı banka hesabına yatıracağımı söyledim.

Sanırım yalan söylemeye alışıyorum..

Önümde duran beyaz arabaya baktım.İşte evcilik oyunu başlıyor!

"Benim evime gidiyoruz.Yani evimize."

Aman ne güzel evli mutlu bir çift mi olacaktık ?

Yol boyunca konuşmamayı tercih ettim.

Evi gördüğümde küçük dilim duruyor mu diye aynadan bakma gereği hissettim.Yani ev dediğin dört katlı falan olur.Burası bildiğin saray !

Zile bastığında geri çekildim.Kapıyı siyah kalem etekli beyaz gömlekli bir bayan açtı.

"Hoşgeldiniz Kayra Bey !"

Evin içi de dışı kadar kadar büyüktü.Galiba bugün tüm ' Oha ! ' haklarımı kullanacaktım.

Ne kadar güzel bir hayatı vardı.kayra etrafa baktı.

"Neden kahvaltı hazır değil !?"diye bağırdı.

Bağırmasına bir anlam veremiyordum.Bize kapıyı açan kadın başını öne eğerek "Hemen hazırlıyoruz Kayra Bey ."dedi.

İnsanları bu kadar aşağılaması çok saçmaydı.

Kayra merdivenlerden yukarı çıktı.Ben de hizmetçiyi takip ettim.Ortalıkta yapabileceğim bir iş aradım.

"Ben götürürüm ."deyince kadının yüzünde şaşkınlıkla karışık bir gülümseme oluştu.

Mutfaktaki tabakları salondaki büyük yemek masasına bıraktım.Yardım etmezsem içim rahat etmezdi.Tezgahın üzerindeki son tabağı a alarak salona götürüyorumdum ki Kayra kolumdan çekti.O kolumdan çekince elimdeki tabak da yere düştü.

"Ne yaptığını zannediyorsun Zehra ?"

İyi birşey yaptığımı zannediyordum.Kolumdan sürükleyerek beni merdivenlerden çıkarttı.Bir odanın kapısını açınca ,sırtımdan içeriye doğru itti.

"Aptal mısın sen ? Bu evin hanımı olacaksın ! Hizmetçisi değil !"

Gözlerim dolmuştu.Ağlamamak için zor duruyordum.Yardım etmenin hizmetçilik ile ne alakası vardı ?

"Zaten şu giydiklerini bizim hizmetçilere bile veriyoruz."

Şu son söylediği ile birlikte gözyaşlarımı daha fazla tutamadım.

Benim yaşam tarzımı bile bile beni buraya getirmişti.Bu söyledikleri fazla ağır olmuyor muydu ?

"Kalk ! Gidiyoruz."

Bu çocuğun fikirleri nasıl anlayamiyorum.

"Nereye gidiyoruz?"

"Alışverişe .Bu halin ile benim eşim olmazsınız ."

Tamam biryerde haklı olabilir salak.Halimde ne varmış ?Marka olmayabilirler ama gayet düzgünler..

***

Büyük alışveriş merkezinin önünde durdu ve aşağı indim.Anahtarı bale vale ye fırlattı.İner inmez beni kolumdan tuttu ve ilk magazaya soktu.Askıdan eline aldığı kırmızı elbiseyi elime vardi.Her raftan bur elbise alıp bana veriyordu.Elimdeki elbiselerin sayamıyordum bile..

"Giy ve gel !"

Elimdeki elbiseleri alıp kabine girdim.Neden bu kadar çok elbise var burada ? Mal mal düşünmeyi kesip bana ilk verdiği mini,sıfır kol,yakası taşla kaplı kırmızı elbiseyi giyerek kabinden çıktım.Elbise çok güzeldi.

Evcilik Oyunu (DÜZENLENİYOR )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin