Evcilik Oyunu (DÜZENLENİYOR )

29.

"Seni seviyorum baş belası.."

"Seni seviyorum."

Ağzımdan dökülen bu sözcükler onu

şok etmişe benziyordu.Gözlerinin içindeki gülümsemeyi görebiliyordum.Ben bu kadını seviyordum..

"Kayra sen.."

Gülümseyerek Zehra'ya baktım.Elimi omzuna yerleştirdim.

"Evet ben seni seviyorum..Bunu bildiğini zannediyordum."

"Evet.Yani hayır !"

Daha ne kadar saçmalayabilecek duymak istiyordum.

"Yani Zehra ?"

Daha fazla ayakta durmaya niyetim yoktu.Kapının eşiğinden içeri girdim ve büyük koltuğa oturdum.Zehra da söylene söylene karşımdaki koltuğa oturdu.

"Yanisi şu Kayra anlayamıyorum."

Neyi anlamadığını anlatsa belki anlardık da..Ya da içindeki duygularını kolayca dile getirebilirseydi..

"Anlatmayı denersen belki ben anlayabilirim."

Onsuz bunca zamandan sonra ona kavuşuyorum ama konuştuğumuz şeylere bak..

"Bu da bir yalan değil mi ?Gerçekten hatırladın mı beni ?"

Elimi saçlarımın arasına geçirdim ve derin bir nefes aldım işte açıklama vaktim çoktan gelmişti..

"Evet Zehra hatırladım."

"Nasıl oldu herşey ?Anlat !"

Oturduğum yerden kalktım ve karşımda oturan sabırsız bayanın yanına giderek oturdum.Gözlerimin içine bakıyordu.

"Sadece o gün senin peşinden koşuyordum.Sana gitme diyebilmek için ve sonra birden bir gürültü koptu ve .."

Bana baktı ve elini dizime koydu.

"Ve bir kaza geçirdin."diyerek sözümü tamamladı.

Evet bir kaza geçirmiştim..Kendimle bir savaş vermiştim.Eski hatırlarımı yeniden hatırlamak zorunda kalmıştım..Unutmak istediğim anılarınmı..

"Sonra gözlerimi açtığım zaman karşımda bir kız ile karşılaştım.Sanırım bana aşıktı çünkü sürekli peşimde dolaşıyordu."derken gülümsedim.

Zehra'nın bana gıcık olduğu her halinden belliydi.Burnundan soluyordu.

"Sadece şaka yaptım..Ne öğrenmek istiyorsun ?"

Zehra dizimdeki elini çekti ve kollarını göğsünün üzerinde bağladı.

"Bilmek istediğim şey tam olarak..Beni nasıl unuttun ?Nasıl hatırladın?"

Nasıl unuttuğumu..Ona bunu tam olarak açıklamak istemiyordum.Yani aslında tüm olanlar benim yüzümden olmuştu.Eğer o gün ona Sanem'in kim olduğunu söyleseydim Zehra evden çekip gitmeyecekti ben de onun peşinden koşmayacaktım ve bu kaza olmayacaktı..

Herşey benim yüzümden olmuştu ama tüm acıyı Zehra çekmişti.Onun benim aciz bir yönümü öğrenmemesi için yapmıştım herşeyi

bana acımasın diye..Yanılmışım..Unuttuğum bir şey vardı.Zehra'nın saflığı ve doğallığı..

O beni her halimle kabul ederdi.Beni olduğum gibi sevebilirdi.Bunları

şu an rahatlıkla söyleyebiliyordum çünkü onun benim için ne kadar çabaladığını kendim görmüştüm.Bunları daha önceden söyleyemezdim çünkü onun da beni sevdiğini bilmiyordum..