Evcilik Oyunu (DÜZENLENİYOR )

19.(Part 2)

"İşin bitince beni ara .Seni almaya geleyim ."

"Gerek yok ben taksi ile gelirim."

Son söylediğimi duyduktan sonra fazla durmamış ve arabasına binip gitmişti.Odun ! Gerçi ona kızmaya hakkım yok çünkü onu tersleyen bendim..Aslında niyetim onu terslemek değildi.Sadece benim için buraya kadar gelmesini istemiyordum..

Onu fazla mı düşünüyordum?

Dışarısın soğunu yüzümde hissedince montumu biraz daha sarıldım.Acaba annem beni görünce

şaşıracak mıydı ? İllaki şaşırırdı..

Girişteki danışmaya biraz daha yaklaştım.

"Eren Uysal'ın nerde kaldığını öğrenebilir miyim ?"

"Bir dakika..Üçüncü kat 206 numaralı

oda ."

"Teşekkürler ."derken görevliye zorla

gülümsedim.Asansörün çağır tuşuna bastım ve içeri girdim.Bu asansör..Aklıma ilk karşılaşmamız geldi.

Asansörün önüne geldiğimde 'çağır'

tuşuna bastım.Heyecandan ölebilirdim.Bu işler neden bu kadar zor !

Kapının açılmasıyla asansöre bindim.

Sakin ol Zehra ! diye kendimi yatıştırmaya çalıştım.Tam kapı kapanacak iken birisi kapıya ayağını koydu ve içeriye girdi.Gelen kişi ilk görüş için yakışıklı sayılırdı.Kahverengi saçları ve ela gözleri vardı.Boyundan bahsetmiyorum bile..O da herkes gibi şık giyinmişti.

Anlaşılan burada şık giyinmek kesin kural .

Asansör yukarı doğru çıkmaya başlayınca çocuk gidecegi katın düğmesine bastı.Aoo ! Ne oluyor ?

Asansörün ışıkları kararmaya başladı.Bozulmadı değil mi ?

"Ne yaptın sen ?"dedim.

Bana bakıp güldü ve cebinden telefonunu çıkarttı.

"Çok önemli bir iş görüşmem vardı."

Cevap vermiyordu.Bu beni daha da sinir ediyordu.

"Ya ! Hepsi senin yüzünden !"dedim.

Sonunda cevap vermeyi akıl etmişti bay ukala !

"Çok konuşuyorsun ."

Bu durumda konuşmayıp ne yapayım?Elime zar zor geçen bir fırsatım vardı ve bu fırsat da kaçmak üzere..

Kolumdaki saate baktım.Of görüşme saatim geçiyordu.

"Son sansımı da kaçırdın !"

"Hepsi senin yüzünden."

Bir insan nasıl bu kadar umursamaz

olabilir? Ben onun yüzünden ne haldeyim.O umursamıyor bile.

"Ukala !"

Kafasını çevirerek bana baktı.

"Burda mısınız ?"diye seslendiler dışarıdan.

"Evet buradayız!"diye bağırdım.

Dışarıdan gelen tıkırtılar sonunda kapı açıldı.Dışarı çıktığım için bu kadar sevineceğimi bilmezdim.

Koridora bir göz gezdirdim.Küçük tabelada dördüncü kat yazıyordu.Benim görüşmem yedinci kattaydı.

Tabana kuvvet kızım ! Koşar adımlarla merdivenleri çıkmaya başladım.Neden bu kadar uzun merdivenler var ki ?

Son basamağı çıktığımda nefes nefese kalmıştım.Üzerime çeki düzen verdikten sonra ilerideki masaya doğru yürüdüm.Sanırım şurada ki bayan sekreterdi.