Ateşin Ruhu (ASKIDA)

Dökülen İlk Kan

Merhabalar  :)

Uzun zamandır bu kadar çabuk bölüm yazmıyordum ama çevremdeki insanların, sevdiklerimin destekleri sağ olsun bir hafta sonra yeni bölümle karşınızdayım :)

Her zaman söylediğimiz şey; EMEĞE SAYGI LÜTFEN ARKADAŞLAR :)

Keyifli okumalar şimdiden :)

------------------------

Çatırdayan zemin ile birlikte yerde açılan yarıktan sızan siyah sis ile birlikte herkes kimin geldiğini anlamıştı. 

Yarık genişledikçe içeri giren sisin miktarı ve yoğunluğu artmış hatta yavaş yavaş bir siluet bile oluşmaya başlamıştı. Gitgide belirginleşen sis sonunda ete kemiğe bürünmüş bir şekilde konseyin ortasında dikiliyordu.

"Hades, benim küçük kardeşim."

11 tahttan en büyük olanına kurulmuş olan göklerin hakimi ve tanrıların babası Zeus yüzünde sahte bir gülümsemeyle bakıyordu kardeşine.

"Merhaba kardeşim. Merhaba kız ve erkek kardeşlerim."

Bütün tanrı ve tanrıçalar huzursuzca yerlerinde kıpırdanırken kimisi içten gelen mutlulukla selam vermiş kimisi selamı yarım ağız geçiştirmişti.

Ortama hakim olan gerginlik nedeniyle Hades'in zaten gergin olan bedeni iyice gerildi. Abisi Zeus içinde fırtınalar kopan gri gözlerini üzerine dikmiş sanki birazdan çıkacak olan kavganın haberini verir gibi bakıyordu.

"Beni neden apar topar buraya çağırdığınızı öğrenebilir miyim acaba?"

"Ah tabi sevgili kardeşim. Hani sana sürekli başımıza bela olacak dediğim kızın var ya Hüma. İşte o başımıza bela olmak üzere."

Hades'in sağ şakağında atan nabzı gittikçe hızlanıyordu. Ellerini yumruk yapıp aynı sahte ifadeyle dimdik baktı.

"Hani şu senin lanet kuralların yüzünden zorla ayırdığın kızım mı?"

"Aha! İşte tam da o."

"Evet sorun neymiş?"

Sıktığı yumruklarından gelen kemik çatırtılarını duyuyordu. Bu biraz daha devam ederse gerçekten bir savaş çıkabilirdi.

"Kızın şu anda her şeyi öğreniyor Hades. Daha önce oğluna her şeyi anlattığında uyguladığımız prosedürü biliyorsun."

Otuz iki diş sırıtan ukala suratına bir yumruk geçirmemek için zor tutuyordu kendini. Sıkılı dişlerini daha sıkarak tıslar gibi konuştu.

"Evet biliyorum. Ama emin ol aynı katliamı yapmana, yapmanıza tekrar izin vermeyeceğim."

Buz gibi bir kahkaha tüm sütunlara tek tek çarpıp  bir kalbin tekleyen son atışları gibi öylece havada asılı kaldı.

"Sen mi izin vermeyeceksin? Güldürme beni!"

"Evet belki tek başıma size gücüm yetmeyebilir ama emin ol sizinle o katliamda aynı safta olmaktansa onu önleyebilme ihtimali uğruna tek başıma savaşırım."

"Medem öyle..."

İhtişamlı tahtından kalkan Zeus'un elinde ortaya çıkan devasa şimşek ölüm saçarcasına çatırdıyordu.