S.N. - 27.BÖLÜM: "KAYBEDEMEYİZ"

2.1K 290 80
                                    

Yere düşüp dağılan kağıtların her sayfasına tek tek baktığımda ne yapmam gerektiğini bilmiyordum. Bütün duygular içimden geçiyordu. Artık her an öğrenebilir korkusu yoktu belki ama ya ağzından kaçırırsa diye düşünüyordum. Ya olur olmaz yerde benim için endişelerini belli ederse, ya biri anlarsa...

Şu an nasıl davranmam gerektiğini bilmiyordum. İnkar mı etkiliydim yoksa nereden öğrendiğini mi sormalıydım?

"Bir şarkı üzerine çalışıyordum. Yazmadan önce bilgi sahibi olmak için yani."

Bakışlarımı ona kaydırdığımda yorganını belli belirsiz bir şekilde kitabın üstüne attı ve ayağa kalktı. Belgeleri de ayağıyla yatağın altına itekliyordu.

"Biliyor muydun?"

Savaş dağınık saçlarını sıkıntıyla karıştırdığında sanki bu konuşmadan kaçmaya çalışıyormuş gibi bir hali vardı.

"Neyi?" dedi kaşlarını kaldırarak. Belli ki inkar edecekti.

Kafamı iki yana sallayarak önemsiz olduğunu belirten bir bakış attığımda ekledim. "Begüm'e bakmıştım ben. Beli ki burada değil."

Cevap vermesini beklemeden üst kata çıktığımda o da arkamdan yukarı çıkıyordu. Ve bu beni başta panikletse de yemek masasını gördüğümde sakinleştirdi. Yemek vaktiydi.

"Hadi." dedi Begüm servisleri yapmaya başladığında. Alperen'se çoktan tabağını doldurmuş, yiyordu.

Saat ondan sonra bir şey yiyemeyeceğim için midemi doldurana kadar çok yediğimde Savaş hiç vazgeçmeden göz ucuyla beni izlemeye devam ediyordu.

Kimseden çıt çıkmayan sofrayı, Alperen "Bir ara film gecesi yapalım." diyerek canlandırmıştı.

Gözlerim Begüm'e kaydığında aynı anda güldük. Aslında Alperen'le ilk sevgili olduğu zamanlarda da bunu hep yaparlardı. Hatta daha Alperen'le tanışmadan ünlü film geceleriyle tanışmıştım desem yeriydi.

Yemeğim bittiği için sofradan kalktığımda "Bana uyar." diyerek onayladım ve üst kata çıktım. Aklımda bir şarkı vardı ve acilen bunu geliştirerek kağıda dökmeliydim. Böylelikle saatlerce put gibi yatakta beklemekten daha verimli zaman geçirebilirdim.

Elime gitarımı aldığımda bir yandan doğru notaları bulmaya çalışıyor, diğer yandan da sözleri yazıyordum.

SEVGİ NOTALARI

"Burada kalbimde yaşayan biri var.

Onu kendimden uzaklaştırsam da,

Onu yollasam da gitmeyen biri.

Kendi kanında boğulan kalbim,

Onu bu yok oluşuna rağmen içimde taşıyor.

Ama yine de koşuyorum, koşuyorum, koşuyorum.

Gidemiyorum.

---"

Saatlerce üzerinde çalışsam da bir türlü devamını getiremiyordum. Bir şeyler eksikti sanki, buradan sonrası bana ait değildi. Bunu ben bitirmemeliymişim gibi hissediyordum.

Elimdeki kalemi sertçe defterin arasına attığımda gitarı da bir kenara koyarak yatağıma uzandım. Uyuyabilirim zannediyordum ama olmadı. Öylece yatağın içinde döndüğüm bilmem kaçıncı saatte Begüm elinde büyük bir çantayla odama girdi. İkimiz de gergindik ve konuşmuyorduk. Sadece yapmamız gereken şeyleri yapıyorduk, üstümü değişmek ve ses yapmadan evden çıkmak gibi.

SEVGİ NOTALARIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin