Love Caution

Chapter 28

+++++

Hazel's Pov

+++++

I really-really hate them. Hindi ko aakalain na magagawa nila Tita Sunny at Tito Jeth na manuod nalang at walang ginawa sa nangyayari ngayon kay Insan. Naiinis din ako sa mga magulang ko dahil hinayaan nilang mangyari ito. They're really a great pretender. Akala mo kong sinong mabubuting mga magulang pero hindi pala! Ang sasama din nila.

I thought they were all the best parents to us pero nagkamali ako. They were all selfish. Pare-pareho lang silang lahat. At ngayon dito sila sa harapan namin at nakikipagplastikan. Akala nila wala akong alam sa nangyayari, akala nila maloloko nila ako, akala nila maiisahan nila ako. Oo, kaya nilang utuhin ang mga kaibigan ko pero ako hindi. Nakakainis sila.

"Zenberg, sumusobra na talaga ang mga Fuji. Ang anak na natin ang nasasaktan dito," sabi ni Tita Sunny kay Tito Jeth.

Napailing ako. Really? Does Fuji really exist? O gawa-gawa lang nila ito? I get my phone at sinearch iyon sa google at nag-eexist nga. Ang galing rin nilang maghanap ng oraganisasyon para mapaniwala kami.

The Fuji's, they were the one who makes useful drugs here in the Philippines. At kapatid pa mismo ni Ma'am Jilly ang nagpapatakbo nito. Nice. Very interesting. Jigs Montellano and Gladyz Vergara. Dalawa sila ang nagpapatakbo sa business na ito.

"Fuji? Anong kinalaman nila sa nangyayari ngayon Tita Sunny?" I asked suspiciously. Tinignan ko ito habang hindi kumukurap ang mga mata. I knew the answer pero gusto kong makita ang reaksiyon nila.

"They want to drag us down kaya nila ginagawa ito," sabi nito ng deritso. Really? Business? I don't think so. Hindi nalang ako nagsalita pa at hinayaan nalang silang magkunwari sa harapan namin na as if na nag-aalala sila sa anak nila. Sige lang, magkunwari kayo.

"Expect na mayroong magtatangka sa buhay ng anak ko. Bantayan ninyo ang CCTV camera ng ospital at higpitan din ang security system," Tita Sunny said.

Tango lang ang tanging nagawa ko sa bawat sasabihin niya. Kahit kasi hindi niya sabihin ay gagawin parin namin. We need to protect Syren and ourselves. Kami rin naman ang madedehado kapag naging pabaya kami sa mga gagawin namin. At mas magiging maingat kami sa kanila dahil sila ang tunay na kalaban dito. Hindi ang Fuji at kung sinuman kundi sila.

"We need to go," Papz shouted. Napailing nalang ako ng wala sa oras. Isa-isa kaming nagsitayuan ng mga kaibigan ko at tinungo ang room ni Syren.

Si Rain ang nagdala kay Insan dito sa mismong ospital at sinabihan niya lang ako na kontakin ang lahat. Ayaw ko sanang ipaalam sa mga magulang ko at kina Tita Sunny kaso nasabihan na pala sila ng walang kaalam-alam na si Krashika. Parang gusto ko siyang sabunutan kanina pero naisip kong hindi niya naman pala alam at wala siyang alam.

"Bakit kaya palagi nalang si Syren ang nakaratay?" tanong ni Marl out of the blue.

Kasi siya ang kinaiinggitan. That is why palagi siyang nakaratay.

"Hindi ko rin alam. Hindi rin naman kasi sinasabi ng mga magulang natin," Hyacinth retorted.

Bakit naman nila sasabihin? Edi mabubuking sila? Edi masisira ang plano nilang makuha si Kuya Ren para protektahan tayo at si Insan. Bakit kailangan nilang kunin ang kasiyahan ng isang tao kung pwedi din naman sulosyunan? Seriously speaking, kung gugustuhin nila kaya nila kaso naduduwag sila dahil ayaw nilang masaktan ang babaeng iyon. They chose her over Syren.

"Hey!" Kinalabit ako ni Krashika.

"What?"

"Anong iniisip mo?" tanong nito.