Love Caution

Epilogue

+++++

"Sleeping pills and pregnancy may not be a good combination. Also with the alcohol. It's very much prohibited to a pregnant women to drink or to take a pills. We must be careful at maswerte kayo dahil ligtas si baby for now. But we don't the effect of benzodiazepines to a pregnant women. In a study well, after birth, the baby may show signs of withdrawal, so he or she may have trouble breathing, be unable to keep a stable temperature, be weak or jittery, be irritable, or have trouble sleeping. In most cases, the baby will gradually get better, but may need special care until then.

No one knows for sure if taking benzodiazepines during pregnancy will affect the baby's long-term mental or neurological development. Pagpray niyo nalang na sana walang mangyaring ganito sa baby ninyo. She must take good care of herself. She nust take a vitamins, eat healthy food ls and drink a lots of water. Ito ang kailangan niya to gain her strength again. She need to be strong for your baby kasi hindi maganda ang nangyari sa kanya. Munting na siyang ma miscarriage. Be careful next time Mr. and Mrs. Montenegro," Doctor Sanchez said to us. Nakahinga ako ng maluwag dahil sa sinabi niya. Buti nalang, the baby is safe.

Napatingin ako kay Ren na ngayo'y namomroblema pa rin sa nangyari. Kanina pa niya sinisisi ang sarili niya dahil kung hindi niya daw inutusan si Kuya Luigi na lagyan ng sleeping pills ang inumin ko ay hindi daw ito mangyayari sa'kin. I heard kanina sa pag-uusap nila ni Doc na ginawa niya lang iyon dahil gusto niya akong makatulog ng maayos. Mukha daw akong stress at ang laki daw ng eyes bags ko. He didn't expect na buntis ako kaya niya ginawa ito. Kaya pala kanina sa sasakyan ay palagi niyang binabanggit ang, 'if only I knew'. Hindi ko naman siya sinisisi kasi hindi niya naman alam. Hindi niya gustong patayin ang anak namin.

"Ren..."

"I'm sorry. Dahil sa'kin muntik ng mawala ang baby natin. I'm so sorry asawa ko," he said while crying in front of me. I wiped his tears.

"Don't cry. Sinasaktan mo ako at si baby."

Huminto ito sa pag-iyak at hinawakan ang kamay ko ng mahigpit. He kissed the back of my hand while saying sorry. Napailing nalang ako ng wala sa oras.

"Wala kang kasalanan. Hindi mo gustong saktan si baby," I said to calm him. Umayos ito ng tayo at niyakap ako ng mahigpit. Bumaon ang mukha ko sa kanyang dibdib at hindi ko mapigilan ang sarili ko na singhotin siya. Gusto ko ang amoy niya.

He chuckled dahil sa ginawa ko. He cupped my face. He kissed me on my lips, pero iyong mabilis lang. Nagulat ako sa ginawa niya dahil hindi ko inaasahan na gagawin niya iyon.

"I miss your lips asawa ko. And I'm sorry for everything."

Hinampas ko siya sa kanyang dibdib. I pouted my lips. "Wala ka ngang kasalanan so stop blaming yourself...please."

Tumango ito at ngumite sa harapan ko. I smiled back to him at niyakap siya ng mahigpit. Mahigpit na mahigpit na iyong tipong sinusulit ang bawat oras na magkasama kami. Natatakot kasi ako na kapag binitawan ko siya ay mawala siya sa paningin ko, na magising ako sa isang panaginip.

"Ren, totoong nasa harapan kita diba?" I asked him dahilan para tumawa siya. He pinched my nose. "What do you think of me? A ghost?"

Napangiti ako. I am not dreaming. Nasa harapan ko nga siya ngayon habang nakangiti.

"I love you."

"I love you too asawa ko."

Napasinghap ako ng may pumalakpak sa bandang kaliwa ng taenga ko. Nagising ako sa aking pagkatulala at bumalik sa tamang wisyo. Naalala ko na naman ang araw na iyon. Hanggang ngayon ay hindi parin mawala sa isip ko ang araw na muntik ng mawala ang baby ko.