Ateş Hancıoğlu ;
Gitmek zorunda kalmıştı sevdiği kadından,tanımadığı kızından..
Hayat Hancıoğlu ;
Kalmak zorundaydı,sevdiği adamın ardından,onun bıraktığı hediyeyle dimdik ayakta kalmak zorundaydı.
Bir adam kendi elleriyle yıktığı aşkın duvarl...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İyi okumalar...
.......
Eve gittiğimde kapıyı bana Biricik'in açması benim için en büyük nimetti..Çünkü evlat huzurdu,umuttu,mutluluktu..O benim için hayata tutunma sebebiydi..Her kadının varoluş sebebi evlat sahibi olmak değil miydi ?
"Annem"
"Sen yeydesin anne..Sabah kayktım biy bayktım annem yok bende hemen Fıyat dayıma dittim..Dedim ki ; Dayı annem evde yok yeye ditti beni bıyakıp dedim.."
"Peki dayın ne dedi annecim ?"
"Yok dedi annen seni bıyakmaz..Bıyakmazsın sen dimi annem,babam bıyaktı sen bıyakmassın.."
"Annecim ben seni nasıl bırakırım sen benim biriciğimsin..Hem baban seni bırakmadı birgün gelecek annecim..?" -Benim için olmasa da senin için bir gün gelecek-
"Hep öyye diyoysun ama delmiyo..Deymesin de aytık ben küstüm ona.."
"Anne babaya küsülmez bir tanem o senin baban..Şuan işleri var diye gelemiyo ama emin ol senin için gelecek Biricik'im.."
"Hmm o şaman benbiy süyü daha bekyeyim anne...Ama miydem bekyey mi bilmiyoyum.." dedikten sonra o incecik parmaklarıyla dudaklarını sarıp kıkırtılarını kesmeye çalışsa da istediğini başaramayınca daha fazla zorlamayıp ikimizde bastık kahkahayı..Kızım ; mutluluk kaynağım..
"Koşun o zaman minik hanım hemen yemekleri ısıtmalıyız.."
"Ben dayımı şarıp deliyom..Tamam mı?"
"Tamam annem"
Biricik,Fırat'ı çağırmak için karşı daireye geçtiğinde bende hemen mutfağa ilerleyip bir yanda yemekleri ısıtıp bir yandan da havanın güzelliğinden faydalanmak için balkona sofrayı kuruyordum..Bakalım Fırat Bey bu sefer yemeklerime ne kusur bulacaktı ?
Fırat'ın bana bu kadar iyi geleceğini bana en başta söyleselerdi kahkahalarla gülerdim..Fakat şuan ondan ve kızımdan başka sığınağım yoktu..
"Anne dayım diyoy ki senin yemekyeyin kötüymüş yiyeyse zehiyleniymiş..Ama bende dedim ki ben şok seviyoyum annemin yaptığı yemekyeyi.."
"Seni gidi ispiyoncu prenses..Hemen annene mi şikayet ettin beni oysa ben sırdaşım sanıyordum seni.."
Biricik,Fırat'ın lafıyla yine o tatlı kıkırtılarını saklama çabasına girerken bir yandan da Fırat'a cevap vermeye uğraşıyordu ;
"Dayışım olay mı hiş öyle şey...Ben sadece sizin kavga etmenizi bekliyoydum..Şünkü kavga edeyken şok komik oluyoşunuş..Ben de biy süyü gülüyoyum.."
"Demek öyle prenses..Gel buraya.."
Fırat,Biricik'le oynamayı onunla ilgilenmeyi öyle çok seviyordu ki..Babasının yapamadıklarını yapıp onun yaralarını sarmak için uğraşıyordu..Ama anlıyordum artık Fırat'ın ona yetmediğini...'Allah'ım yalvarırım kızı için geri dönsün,kendim için yemin ederim bir şey istemiyorum kalbine susmuş birini konuşturamaz kimse.. Ama kızım için Biricik için geri gelsin..Onun babasına ihtiyacı var..Yalvarırım Allah'ım..'
