KALBİM SENİ BIRAKMAZ (Tamamlandı)

16-Onsuz Yaşayamam Deme !

Sırf söz verdiğim için yetiştirmeye çalıştığım bir bölüm oldu.Saatlerdir yazmaya çalışıyorum ve ortaya çıkan malzeme bu arkadaşlar :) 

Okuduğunuz bölümleri beğenmeniz çok kolay arkadaşlar..Yalnızca altta yer alan yıldıza basmanız yeterli..Bunu bir sitem olarak değil de bir öneri olarak kabul ederseniz sevinirim :)

Umarım keyifle okur ve yorumlarınızı benden eksik etmezsiniz.  

Yokluğunuz benden uzak olsun..

İYİ OKUMALAR ;

  .......................................

Sevda dedikleri yürekli olana yakışırmış..

Her sevdanın bir sınavı varmış ve her mutluluk bir sıkıntıyı misafir etmeden geçmezmiş..

Büyük bir kasırganın ardından dingin bir sabaha 'günaydın' naraları atmıştık bugün..

Uyandığımda bedenimi sıkıca bedenine hapseden Ateş Parçam'a çevirdim başımı...Daha bir sokuldum kokusuna..Daha bir özlemle soludum tenini...

Yıllarca benden uzakta yaşadıklarını anlatırken ki halini düşündükçe gözlerimden süzülen yaşlara engel olamıyordum. Yalnızca derin düşüncelerime bir yenisini ekliyordum.

Şimdi yanımdaydı belki kokusu kokuma bulanıp yüreği göz yaşlarıma karışıyordu.Ama biliyordum ki toparlanmam uzun ve acılı bir dönem olacaktı.Onun yaşadıklarını düşündükçe acıyla kavrulacaktı bedenim..

Gece benim uyuduğumu düşünmesini sağlayıp sabaha kadar onu izlemiştim..Sabaha karşı uykuya dalmıştı ve uyuyana kadar gözlerinden süzülen her bir göz yaşı benim mezarım olmuştu.

Sevdiğinin göz yaşlarında emeği olanların yüreği ağlarmış..

Tüm gece ağlayarak bu sözü doğrulamıştı sevdiğim...Gözünde ki değil yüreğinde ki yaşlar çepeçevre sarıvermişti benliğini..

Nefesinin nefesime karıştığını hissetmek güzeldi de o nefesten uzak geçen yılları düşünmek acı ve kasvet vericiydi..

Gömüverseydi beni kokusunun çıkış noktasına belki dinerdi özlemim..Belki susuverirdi uzun zaman sonra dile gelen kalbim..

Ben düşüncelerime dalmış gerçek hayattan soyutlanmışken Ateş'in yattığı yerde kımıldamasıyla tekrardan odağımı ona çevirmiştim..Yıllardır hasret kaldığım şeyi yaparak ;

Ellerimi kirli sakallarının üzerinde özlem ve aşkla gezdirip çenesinde ki gamzenin üzerine derin bir öpücük bırakmıştım..

İlk başta ne olduğunu algılayamadığını anlatan çatık kaşlar ve kapalı gözlerle başını benden yana çevirmiş daha sonra yüzünde ki memnun ifadeyle burnunu boynuma yerleştirip 'Günaydın' diye fısıldamıştı..

Yüzünü boynuma yerleştirmesinin sebebi kokumu içine çekmekten çok gecenin izlerini saklayabilmek içindi biliyordum.

Yavaşça ona dönüp başının yastığa düşmesini sağlamıştım.Fakat bu hareketim onun hiç de hoşuna gitmiş gibi durmuyordu.

Ellerimi yeniden yüzüne yerleştirip göz kapaklarını okşamış birer öpücük kondurup gözlerinin açılmasını sağlamıştım..

"Günaydın.."

"Gerçek dimi ? Yanındayım..Yanımdasın..Hala biziz.."

Bu soruyu sorarken sevdiği bir şeyi isteyen çocuklar gibi bakıyordu yüzüme...Buruk,umutlu..Ama gerçekliğinden emin olmak ister gibi..