KALBİM SENİ BIRAKMAZ (Tamamlandı)

4-Ateş Parçası

HATAM VARSA AFFOLA :) İYİ OKUMALAR ;)  

                                                .........

 "Merhaba küçük hanım.Ben Hayat Hancıoğlu'na bakmıştım."

"Anneme yeden bakıyoysun ki ? Hem sen benim Ba.."

"Biricik, dayına geç annecim ben misafirimizi gönderip yanına gelicem !"

"Haya..."

"Hadi git sen annecim !"

Yıllar geçmişti..Utanmadan karşıma geçmiş pişkin pişkin Hayat Hancıoğlu diyordu bir de !Yalvarırım ona tekrar yenilmeme izin verme..

"O kız bizim kızımız mı ?" Gücüm yok ayakta kalmaya da onun gözlerine bakmaya da..Hani susmuştun ona kalbim,böyle mi ödetiyorsun yılların suskunluğunu bana, yerinden çıkarcasına atarak mı ödetiyorsun..

"Benim kızım."

"Hayat bak bu yaşına kadar ona babalık etmemiş olsam da o benim de kızım..." o dimdik karşımda dururken neden ben geriliyordum ?! O değil miydi beni bırakıp giden,o değil miydi beni yok eden..

"Her neyse Ateş.Niye geldin anlat ve git ..Daha önce yaptığın gibi..Alışıksın ne de olsa ."

"Yapma..Bakma öyle nefret edercesine..Seni bırakmak kolay değildi hiç olmadı olmayacak da ama bilmediğin çok fazla şey var.."

"Doğru bilmediğim çok şey var aynı bilmek istemediklerim gibi..Sen gittin..Bitti..Ama madem geri geldin harika bir fikrim var.."

"Ne istersen yaparım..Beni affetmen için her şeyi yaparım.."

"Yokluğunda açtığım tüm boşanma davaları bir şekilde iptal oldu..Madem geldin bu işi kökünden halledelim..Giderken nasıl arkana bakmadıysan şimdi de bakma...Boşanalım"

"Hayat.."

"Evet de bitsin yeter !"

"Ne yeter ulan ne yeter..Kokundan ayrı kalan bendim ! saçlarından uzak kalan,gözlerine derin derin bakamayan bendim..Gittim ! Zorundaydım anladın mı ?! "

"Bitirdiysen çık Ateş Hancıoğlu,hayatımdan da evimden de çık !"

"Çıkamam Hayat bir kere daha olmaz bi dinle ne olur..Gitmeden bir ay önce gizli numaradan sıkça aranmaya başladım..Arayan kimse sesini duyurmadan kapatıyordu sonra seni bırakmak zorunda kaldığım gün, sabah 6 gibi yine aradı 'Son arananlarda bu numara vardı.Arzu Kentmen hastanemize kaldırıldı.Hemen gelseniz iyi olur!' dedi..Ardından telefonuma bir fotoğraf geldi..Arzu'nun fotoğrafı adresi yaşadığı ülke..Önce anlamadım..Daha sonra öğrendim bunların hepsi planlıymış..Bir hastalığı varmış beyinle alakalı eğer ameliyat olmazsa ölümle dahi sonuçlanabilirmiş..Bize ulaşmadan girmek istememiş..İstabul'a gelirken kaza yapmış kafasının aldığı hasar sonucu 3,5 yıl koma da kaldı.. Her Allah'ın günü bekledim kapının önünde...Sinir krizlerim birden bire artmaya başladı,beni sakinleştiren kokun yoktu..İkizlerin doğumun da babamın çalışanlarından biri çocukları olmadığı için hemşireyle anlaşıp kaçırmış Arzu'yu..Geç öğrendim bunları..O uyanır uyanmaz iyileşmesi için beklemek zorunda kaldım...Ama yemin ederim senden hep haberim vardı Ahu'ya biraz zor kullansam da seninle ilgili ikna edebildim...Ama kızımız olduğunu kimse söylemedi..Eminim bugün görmeseydim sende söylemezdin.Bilsem durmaz dönerdim.."

"Dönerdin demek.Sen beni mahvettin be adam yaktın, acıttın.Şimdi bu anlattıkların bir şey ifade etmiyor.Giderken zor mu geldi 'Benimle geleceksin'demek..Kızımla beni yalnız bıraktın..Tek dayanağım olduğunu bile bile yalnız bıraktın sen beni"