KALBİM SENİ BIRAKMAZ (Tamamlandı)

18-Ses Getiren Tokat !

Merhabalar !

Nasılsınız ? Nasıl gidiyor ? Keyifler yerinde inşallah !

Valla ben bu aralar bol bol kitap okuyabildiğim için gereğinden fazla mutluyum...

Unutmadan YGS sonuçları açıklandı..Okurlarımdan istediği puanı elde edebilen oldu mu merak ediyorum ve rica ediyorum yorum yapmaktan çekinmeyin...

@ddamla16 , @serpilizz, @sungu37, @ulku84 geçen bölüm yorumlarınızla bana destek olduğunuz için bu bölüm sizlere ithafımdır.

Okuduktan sonra yorum yapıp o minicik yıldıza basarak beni mutlu edebilirsiniz.

Yokluğunuz benden uzak olsun..

İYİ OKUMALAR ;

................................................

Gelen telefondan sonra ikimizin de yüzünü kaplayan karmaşık duygular o kadar belli ediyordu ki kendini..

En azından ben Ateş'e baktığımda onun yüzünden geçen bilinmezliği okuyabiliyordum.

Arzu bizim için bir dönüm noktasını temsil ediyordu..Yarım bırakılışımızın yeniden başlayaşımızın temellerini atan isim belki de Arzu'ydu..

Bazen büyük bir ikilemde kalıyordum düşüncelerim bile ikiye bölünüyor benliğimi çepe çevre sarıp bedenimi,ruhumu yoruyordu.Tam bir şeyler bitti derken yeniden başlıyordu..Biliyordum şimdi geri dönecek ve koca bir kaosun içine düşecektik..Ateş ailesine büyük bir yanlış yapmıştı Arzu'yu saklayarak ve eminim ki annesi bunu gördüğünde deliye dönecekti.

Ne zaman tam olarak mutlu olduk desem hep bir problem boy gösteriyor bizi yıpratıyordu..Fakat bu defa umuyordum ki yorulmadan,yıpranmadan ve yıpratmadan en önemlisi el ele aşalım bu sorunumuzu..

...................................

Ateş ve benim yüzümden okunan bilinmezlikle beraber çokta etrafa dağıtmadığımız eşyalarımızı hızla toplamış karanlık ve soğuk havaya aldırış etmeden hızla arabaya binmiştik..

Normalde saatlerce süren yolu bir saatte bitiren Ateş sayesinde benim yüreğim ağzıma gelmişti..Allah'tan Biricik yolun yarısında soru sormaktan yorulmuş ve uyuya kalmıştı..

Ateş'in ailesinin yaşadığı iki katlı müstakil evin önüne arabayı park ettikten sonra Ateş'in Biricik'i kucağına almasıyla soğuktan titreyerek hızla kapıya ilerlemiş zile basmıştık..Fakat kapıyı açan Ahu'nun ağlamaklı yüzünü dolu dolu bakan gözlerini gördüğümde dolan gözlerimi engelleyememiş bu zamana kadar hep en zor zamanlarımda yanımda olan Ahu'yu kollarımın yettiği kadar sarıp sarmalamıştım.Çünkü biliyordum ki şuan en çok onun ve Nergis Hanımın desteğe ihtiyacı vardı..

Evde ki hizmetliye gözümle Biricik'i işaret etmiş ve yukarı odalardan birine çıkarmasını rica etmiştim.Çünkü biliyordum ki evde ki bu olanları görürse ağlamaya başlayacaktı ve hiç birimizin onu susturmaya gücü yetmeyecekti.

Şuan o kadar hakları vardı ki Ateş'e bağırıp çağırmaya..Ben sevdiğimden ne kadar çok şeye sustuysam onlar o kadar çok şeye konuşmakta haklılardı..Yıllarca belki birgün şu kapıdan girer de özlemimiz diner dedikleri kızlarını yıllar sonra karşılarında görmüşlerdi,yetmemişti oğulları onun yaşadığını,nefes aldığını bile bile susmuş ağzını açıp da tek kelam etmemişti..

Evin içine girdiğimizde hem soğuktan hem de evi saran hüzünden dolayı bir titreme sarıvermişti tüm bedenimi...

Arzu tam karşımda Nergis Hanımın kollarının altında büzüşmüş ağlıyordu ve tam karşılarında genç bir adam onları göz yaşlarıyla izliyordu..Sanırım bu adam Arzu'nun bahsedilen sevgilisiydi..