Dean i Sam postanawiają kontynuować poszukiwanie ojca, przypadkiem natrafiają na tajemnicze listy prowadzące ich na Baker Street 221b. A co z tym wszystkim ma wspólnego tajemnicza dziewczyna która przychodzi do słynnego pana Holmesa.
Okładka wykon...
Pani Hudson pozwoliła zamieszkać Deanowi i Samowi na czas pobytu w Angli przez co bracia musieli znaleźć pracę. Sherlock całe dnie spędzał sam w domu. Tylko jedno imię chodziło mu po głowie: Clara... Wspominał ten wieczór kiedy widzieli się ostatni raz. Nie umiał wypisać jej z pamięci. Leżąc na kanapie usłyszał 4 stuknięcia w dzwi. Zerwał się na równe nogi. -Lestrade!-pomyślał po czym dał upust swojej radości. Mężczyzna w średnim wieku wszedł do pokoju.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
-Nowa sprawa?-zapytał Holmes spokojnie ale w głębi duszy cieszył się że będzie miał co robić. -Zgadłeś, dość dziwne morderstwo takie w twoim typie-Lestrade uśmiechnął się-Salcombe małe miasto na południu kraju, 4,5 godziny drogi dlatego możesz tam polecieć samolotem. -Biorę te sprawę-Sherlock po chwili namysłu podjął decyzję. -Dziękuję- odrzekł Lestrade i wyszedł. Sherlock wykręcił numer Johna po 4 sygnałach odezwał się. -Halo John, lecimy do Salcombe weź wolne na kilka dni- po czym rozłączył się. Nastał wieczór Sam i Dean wrócili juz do domu a Sherlock z niecierpliwieniem czekał na Watsona. Kiedy John zjawił się orzekł ze smutkiem w głosie. -Przykro mi ale mamy teraz sporo do roboty i nie udało mi się wziąć urlopu- Brunet przeklnął pod nosem. -A o co chodzi jeśli można wiedzieć?- Sam Wtrącił się. -Dostałem sprawę na południu kraju w Salcombe podobno jakieś dziwne morderstwo wiec chciałem to sprawdzić. -Możemy lecieć z tobą jeśli chcesz- Sam odrzekł niepewnie. -Pewnie czemu nie- odrzekł Holmes jednak w jego głosie nie było tyle entuzjazmu.
***
Po szybkim dotarciu do Salcombe. Dean z Samem musieli iść coś załatwić wiec Sherlock od razu poszedł na miejsce zbrodni. Było tam wiele policji i śledczych. Ale Sherlock nikogo nie znał ,podszedł do kogoś i powiedział. -Witam nazywam się Sherlock Holmes i zostałem wezwany z Londynu. -Bardzo mi miło jestem David Smith, idź tam- wskazał ręką kobietę- do niej, ona prowadzi tą sprawę. Sherlock podszedł do młodej dziewczyny. -Przepraszam jestem..-ale urwał bo dziewczyna się obróciła i była to bardzo dobrze znana mu twarz, twarz Clary. Na zszokowanej twarzy dziewczyny pojawił się uśmiech. -Sherlock!-przytuliła bruneta, i poczuła znajomy zapach wody kolońskiej- Mówiłam że nasza historia się jeszcze nie skończyła. Po oderwaniu się od chłopaka Clara zaczęła mówić: -A więc jeśli chodzi o to morderstwo, 27 letnia dziewczyna znaleziona z podciętym gardłem w tym domu-wskazała palcem na dom naprzeciwko nich. -Lestrade mówił że to "dziwne morderstwo"- Sherlock zakreślił w powietrzu cudzysłów. Clara zaczęła iść w stronę domu. Gdy weszli do pokoju dziewczyna się zatrzymała i spowrotem zwróciła do bruneta. -Na początku wszystkim się wydawało że to zwykłe morderstwo takie jak inne..-urwała. -Dopóki?-dokończył Sherlock. -Dopóki nie znaleźliśmy tego- i dziewczyna spojrzała na sufit.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Sherlock zrobił zdjęcie i przesłał je Deanowi. Który właśnie z Samem szukali baru w którym można było coś zjeść. Deanowi komórka zaczęła wibrować więc odczytał wiadomość od Sherlocka. Pokazał Samowi i biegiem ruszyli na miejsce zbrodni. Bez trudu znaleźli Sherlocka. Dean i Sam uważnie przyjrzeli się sufitowi. Spojrzeli na siebie porozumiewawczo. I wyszli z domu a w ślad za nimi Sherlock i Clara. -A więc..-zaczął niepewnie Sam- to demon. Sherlock i Clara patrzyli na Sama jakby był nie spełna rozumu. -Wiem że to dziwnie może zabrzmieć ale...- Nie dokończył bo Clara mu przerwała. -Wierzę wam..-odrzekła nieśmiało i widać było że coś ciąży jej na duszy. Sherlock patrzył na całą trójkę jak na idiotów. -Moja mama....była.... łowcą- odparła widząc że reszta czeka na jej odpowiedź. -Czemu mi wcześniej nie powiedziałaś- Sherlock spojrzał dziewczynie głęboko w oczy. -Chciałeś powiedzieć nam-dodał szybko Dean. Lecz Sherlock ich zignorował. Emocje jakie zapanowała między nim a Clara stały się tak silne że wszystko wokół nich zdawało się rozmywać. Wydawało mu się że za chwilę nastąpi to na co czekał ,lecz nie chciał się do tego przyznać ( wkoncu socjopata i uczucia ) Był tak przepełniony myślą o dziewczynie że ta myśl zasłaniała mu cały świat.
