Dean i Sam postanawiają kontynuować poszukiwanie ojca, przypadkiem natrafiają na tajemnicze listy prowadzące ich na Baker Street 221b. A co z tym wszystkim ma wspólnego tajemnicza dziewczyna która przychodzi do słynnego pana Holmesa.
Okładka wykon...
Clara weszła do pokoju nie wierząc w to co przed chwilą widziała. Sherlock natychmiast się obrócił a na jego twarzy pojawił się uśmiech. -Sherlock..- odrzekła Clara patrząc prosto w zielono niebieskie oczy chłopaka. -Clara...-odpowiedział. -Sherlock! - w oczach dziewczyny pojawiły się łzy, rzuciła się w ramiona bruneta. Sherlock przytulił ją i pocałował. Clara dala upust emocjom. W chwili ich pocałunku do pokoju wpadł Sam . Widząc że Clara i brunet stali i się całowali od razu wiedział że Sherlock odzyskał pamięć. Nie chcąc im przeszkadzać wyszedl do salonu. Chwycił za telefon i zadzwonił do Deana. Po 3 sygnałach włączyła sie poczta glosowa. Sam zmartwił się ponieważ Dean zazwyczaj odbiera. Dopiero po chwili zorientował się po co brat tak naprawdę pojechał. Szybkim krokiem wyszedł z mieszkania i złapał taksówkę. Dotarł do lasu przez który musiał przejść żeby dostać się do starych ruin.
Dean szedł przez stary kamiennym korytarz. Nie wiedząc z czym ma walczyć zabrał ze sobą wodę święconą i colta. Wszedł do większego pomieszczenia w którym jeszcze wczorajszego wieczoru wisiał Sherlock. Teraz stała tam dziewczyna. Chłopak naszykował rewolwer nie wiedząc co się za chwilę stanie. Kobieta odwróciła się.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
-Tu jest niebezpiecznie- odrzekł do Dziewczyny spuszczając rewolwer. -Dlatego tu jestem- odzerzekla i obróciła się bokiem, tak że teraz było widać że w ręce trzyma nuż Ruby. -Jesteś...- Zaczął Dean. -Yep..jestem łowcą- Dodał dziewczyna patrząc na Chłopaka. -Ja..jestem Dean- odpowiedział chłopak starając się uśmiechnąć. -Caroline- odrzekła dziewczyna wyciągając z kieszeni butelkę wody święconej i polewając nią Deana który na początku się zdziwił ale zaraz wyciągnął z kieszeni swój flakon i chciał zrobić to samo jednak Caroline go wyprzedziła i wypiła łyk ze swojej butelki na co Dean schował swoją. -To coś co tu było znikło, przynajmniej na chwile- odrzekła dziewczyna podchodząc do Deana. -Yyy tak ja też nic nie znalazłem..- Dodał chlopak próbując się skupić i mówić zgodnie z prawdą lecz przy dziewczynie wszystko go rozpraszało. -Ja już ide...do zobaczenia- Caroline odrzekła do Deana po czym znikła gdzieś w lesie. W tej samej chwili do środka wszedł Sam. -Wszystko ok?- Dodał widząc Deana który uciekał gdzieś myślami i był nieobecny. Ten nie odpowiedział tylko wyszedł i wsiadł do swojego samochodu czekając na Sama który zrobi to samo. W ciszy Dojechali na Baker Street. Wchodząc po schodach usłyszeli rozmowę Shelrocka i Clary. -Aha nie powiedziałem ci Sherlock odzyskał pamięć.- Sam odrzekł szybko. Dean skinął głową. Clara siedziała na kanapie popijając ciemną kawę. A Sherlock bawił się z Benem i Cavą na podłodze. Na widok braci brunet podniósł się z podłogi. -Jakieś nowe wieści w sprawie tych starych ruin- zapytał a w jego głosie było słychać ciekawość. Sam juz chciała odpowiedzieć ale widząc minę Clary szybko zmienił temat. -Nie...a jak się czujesz?- Sam patrzył na Deana oczekują pomocy w sprawie Sherlocka jednak ten wydawał się być nieobecny. -Juz dobrze- odrzekł Holmes. Sam uśmiechnął się. W tym czasie do Deana zadzwonił telefon. -Halo..?- jego wyraz twarzy diametralnie się zmienił. Rozłączył się. -Ja musze na chwile wyjść- dodał uśmiechając się. Opuścił w pośpiechu mieszkanie. Sam odetchnął zastanawiając się co chodzi bratu po głowie.
Dean dojechał na wskazane w rozmowie miejsce. Był to stary domek nad jeziorem. Wszedł ostrożnie do środka. Tak jak się spodziewał na środku stała Caroline, która patrzyła na demona przykutego do krzesła w środku pentagramiu. -Nie sądziłam że przejdziesz- odrzekła ironicznie Caroline. -Akurat nie miałem nic do zrobienia- odpowiedział Dean podchodząc bliżej demona- A więc w czym mam ci pomóc?- Dean uśmiechnął się ale dziewczyna to zignorowała. -Trzeba wbić mu nuż Ruby w serce- Caroline wyciągnęła nuż i podał go Deanowi. -Ty nie możesz tego zrobić? -Ja...-Zaczęła nieśmiało dziewczyna- nie mogę się zbliżyć. Dean spojrzał na nią kątem oka. -Dlaczego?- w jego głosie słychać było zrozumienie. -Powiedzmy że mam swoje powody.- odparła dziewczyna bardziej pewnym siebie głosem. Dean spojrzał na nią po czym zrobił to o co go prosiła. Po chwili demona już nie było. Chłopak oddał nóż dziewczynie. -Dziękuję!- dodała rozpromieniona. Dean uśmiechał się i nim się obejrzał Caroline wyszła. Dopiero po chwili zorientował się że zabił niewinnego człowieka. Przeklnął pod nosem. I zastanawiam się dlaczego wcześniej na to nie wpadł.
Wieczorem z okazji tego że historia straty pamięci Sherlocka się wyjaśniła Clara postanowiła urządzić kolacje. Juz 2 godziny później przy stole siedzieli goście (państwo Watson, państwo Lestrade i Sam oraz Dean) Okazało się że zapanowanie nad bliźniaczkami nie było takie łatwe. Mała Patty próbowała wsadzić brokuł do nosa Joha a Joan rzuciła w Cavę ziemniakiem. Ben na pozór siedział cicho nagle w drzwiach stanął nie kto inny jak Caroline. Clara wstała i podeszła do dziewczyny. -Co ty tu robisz Carol?-zapytał Clara wprowadzając ja z pokoju...
Ciąg dalszy nastąpi 😂😂 Tak jak zawsze dziękuję baaardzo za przeczytanie!
