~Innocent~(ΣΥΝΕΧΕΙΑ)

~Chapter 5~

Μπαινω στο δωματιο και πληκτρολογω τον αριθμο του Σον τοποθετο το ακουστικό στο αυτι μου κα περιμενω με ανυπομονησία,  στον πέμπτο χτύπο το σηκώνει ανήσυχος.
Σ- χέϋ...... Τι κάνεις?
Ε- εμ.... Καλα ΕΣΥ δεν ακούγεσαι και πολύ καλα ομως.
Σ- τι?  Εγω?  Οχι μια χαρα ειμαιι... Εμ...
( πριν προλάβει να ολοκληρώσει ακούω μια γυναικεία φωνη πισω του" μωρο μου σε ποιον μιλας? "Εκεινη την στιγμη θόλωνω και φωνάζω)
Ε- τι στο καλο ήταν αυτο Σον?
Σ- εμχμ... Να σου εξηγήσω εμ απλά.....
Ε- άστο
Σ- εμ θέλω να σου πω κατι.....
Ε- οχι δεν ακουω τιποτα....
( τα ματια μου βουρκωνουν απο το θυμό μου)
Σ- θελω να χωρίσουμε....
( αυτο ηταν το αποκορύφωμα,  τα ματια μου τωρα καίνε και αρχίζω να κλαιω βουβά)
Ε- πως μπόρεσες?
(Ηταν το μονο που μπορουσα να πω,  κοιταω στο πλάι ηταν η τζεσσυ η οποια με κοιτούσε με απορρια να καλύπτει αα ματια της " τι εγινε" ψιθύρισε και της ενευσα πως θα της εξηγήσω αργότερα)
Σ- εμ απλα.....
Ε- δεν τον αφηα να τελειωσει,  (εκλεισα το τηλεφωνο και το μεταξα στο κρεβατι, έτρεξα και αγκάλιασα την τζεσσυ ενω αυτη με παρηγορουσε)

/...../

Περασαν δυο ωρες απο το καταραμμενο το τηλεφώνημα καο πλεον εχω στραγγίξει απο δάκρυα,  καθομαι ξαπλωμένη αγκαλια με ενα μαξιλάρι κι την τζεσσυ να κάθεται διπλα μου αμιλητη πλεον και να μου χαϊδεύει παρηγορητικα την πλατη
Ε-αρκετα...
Τ- τι.?
Ε-βαρεθηκα να κλαιω
Τ- εισαι ένταξη?
(Της εγνεψα και σηκώθηκα αυτόματα απο το κρεβατι,  σκούπισα τα μισοστεγνωμενα δάκρυα μου και κοτσαρα ενα ψεύτικο χαμογελο στο προσωπο μου)
Ε- θα παω να φερω κατι να φαμε,  πεινας?
Τ- εμ λιγο!
Ε- αχ συγγνωμη?
Τ- για τι πραγμα?
Ε- απλα σε εχω κουράσει με τα προβληματα μου και κάθεσαι διπλα μου δυο συνεχωμενες ωρες παρηγοροντας με και απλα δεν ασχολήθηκα μαζι σου μονο έκλαιγα και έκλαιγα και..... ( η φωνη μου δπαει στο τελος και η τζεσσυ σηκώνεται και με αγκαλιάσει σφιχτά)
Τ- Οχ.. Οχι αγαπη μου εγω ειμαι καλα ΕΣΥ μολις χώρισες και χρειαζόσουν μια αγκαλια δεν με κούρασες ( μου χαμογέλασε συμπονετικα)
Ε- λοιπον παω να φερω κατι μα τσιμπήσουμε( χαμογελάσα αδύναμα)
Τ- εισαι σιγουρα οκ?
Ε- ναι. Ερχομαι σε λιγο

/....../
Προχωράω στην καφετέρια κα παραγγέλνω δυο σάντουιτς,  κοιταω γυρω και βλεπω στην ιδια θεση τον Χάρρυ με το κινητο στα χερια του,  αναστεναζω με το ποσο αναίσθητος ειναι που κάθεται πανω απο μιάμιση ωρα ακριβώς ακινητος με την ίδια σταση και το κινητο στα χερια,  τις σκέψεις μου διακόπτει η φωνη του σερβιτόρου που μου ειπε πως η παραγγελία μου ηταν ετοιμη,  τοτε γύρισε ο χαρρυ και με κοίταξε περίεργα,  αναρωτιεμαι ποσο χαλια παιζει να φαίνομαι μετα απο ενα δυωρο κλαματος.  Διώχνω τις σκέψεις απο το μυαλο μου και προχωρώ ενω βαδααω τα δυο σάντουιτς στα χερια μου.  Την ιδια στιγμή σηκώνεται και εκείνος,  γυρναω τα ματια μου και προσπαθω να τον αποφύγω αλλα μάταια.)
Χ- χέϋ μικρη( λεει με την ειρωνια να ξεχυλιζει απο τα χείλη του)
Χ_ εχεις τα χαλια σου( με κοιτάει απο πανω μεχρι κατω και αποφεύγω το βλέμμα του καθως στριφογυριζω τα ματια μου)
Ε- ευχαριστώ πολυ
(Ανταποδίδω και εγω ειρωνικά)
Ε- και εσύ δεν πας πισω.....
( του ξεφεύγει ενα ειρωνικό γελάκι)
Χ- κάνουμε και πλάκες τωρα?
Ε- οπως παντα....
Χ- α......

(Πριν τον αφησω να ολοκληρωσει μπαινω στο δωματιο και κλεινω την πορτα πισω μου γρηγορα,  ακουω το γελιο του κα κοιταω την τζεσσυ , το βλέμμα της γεμάτο απορια)
Τ- τι εφερες?
(Λεει και τα ματια της λάμπουν απο λιγούρα)
Ε- σάντουιτς με τυρι , γαλοπούλα,  ντομάτα και μαρουλι
Τ- γιαμμ,  εσύ φαινεσαι καλυτερα παντως
Ε- ναι όντως,  ειμαι
( αυτος ι ηλιθειος ο Χάρρυ με εκανε να ξεχαστώ,  οχι και με τον καλυτερο τροπο παντως)
Τ- λοιπον ετοίμασα μια ταινια
Ε- ποιααα?
Τ- crazy stupid love
Ε- ΩΡΑΙΑ..... ειναι ρομαντική?
Τ- και κωμωδία
(Απαντάει μπουκωμενη)
Ε- οτι πρεπει.....

************
Γειααααα σαςςς κοριτσιαααα
Λοιπόν ξερω ειχα καιρο να ανεβασω και αληθεια συγγνωμη για αυτο ειχα χασει τα τετράδια με την ιστορια και επιπλέον πηγα διακοπεςςς σορρυυυυυ για την καθυστερηση

Α....  Παρεπιπτόντως ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑΑΑ!!
😛😛😛😛😘😘😘😘😘😊😝

.