~Innocent~(ΣΥΝΕΧΕΙΑ)

~ Chapter 20~

Scarlet's POV

Αχχχ δεν μπορω αλλο.... Πρεπει να τον βγαλω απο το μυαλο μου,  πρεπει να ξεχασω τα υπέροχα ματια και τα τοσο ελκυστικα χείλη του. Οπως μου ειπε και εκεινος... άλλωστε😪Μα αυτο το χαμόγελο...... Αχχ.....
Πιάνω το κουτακι με τα depon.. Απο το κομοδίνο για να απαλύνουν τον φριχτό πονοκέφαλο που μου προκάλεσε αυτός. Μονο που δεν μπορει να με γιατρέψει κανείς αλλος εκτος απο εκείνον. Βαζω το χαπάκι στο στομα μου και το καταπίνω,  πινω και το δροσερό νερο και σηκώνομαι απο το κρεβατι. Ευτυχως σήμερα δεν  εχω καθολου πυρετό και ετσι μπορω να βγω εξω για λιγο. Ισως να παρω καθαρο αερα,  μου έλειψε το εξω. Πριν λιγο η Τζεσσυ βγηκε εξω με τον Αστον.... Τις σκέψεις μου διακόπτει ο χτύπος της πορτας

Ε-ειναι ανοιχταα
Ν- χεευ Σκαρ,  πως εισαι?
Ε- καλυτερα....
Ν- χαιρομαι...
Ε-λοιπον?
Ν- τι?
Ε- για τι ήρθες?
Ν- α εμ να σου κανω λιγο παρεα,  μου ειπε η Τζες πως εισαι λιγο άρρωστη ακομα..
Ε- οχι,  ειμαι μια χαρα..
Ν- σιγουρα?
Ε-ναιιι.    
(Του χαρίζω ενα ψεύτικο χαμόγελο )
Ν-καλα... Αν χρειαστείς κατι, ξερεις...Παρε με τηλέφωνο. Τα λεμε αγαπη....
Ε-μαλισταα.. Τα λεμε
(Μολις ανοίγει την πορτα να φυγει,  σηκώνομαι και αφου βεβαιωθώ πως έχει απομακρυνθεί αρκετα, βγαίνω εξω,  ενω τσεκαρω τον διάδρομο και μετα ξαναμπαίνω μεσα,  σκεφτομαι να αλλάξω ρουχα αφου τοση ωρα ειμαι με τα χθεσινά. Πιάνω ενα σορτσακι και μια φαρδιά μπλουζα,  ενω σουλουπωνω λιγο το μαλλι μου. Βαζω τα Adidas μου και βγαίνω εξω. Προχωράω στον διάδρομο και τα ματια μού συναντούν τα δικα του,  αμεσως και οι δυο αλλάζουμε ματιές και κατευθύνσεις.
Τωρα που τον ειδα ειναι ακομα πιο δυσκολο να τον ξεχασω....
Προχωράω προς την καφετέρια,  δινω την παραγγελία μου,  ενω περιμενω τον καφε μου,  το κινητο μου δονείται.
*Απο Τζες:πως πας? *
Πληκτρολογω στον αριθμο της
*Καλύτερα απο πριν :)*
Ο σερβιτόρος μου κανει νοημα για τον καφε
Ε-τι οφείλω?
Σ- 1,80
Ε- οριστε....
(Δινω τα χρηματα και κατευθύνομαι πισω στο δωματιο κοιτώντας το κινητό μου για την Τζες. Δεν ν κοιτούσα μπροστά και ξαφνικα νιωθω να κουτουλάω σε ενα γυμνασμένο στηθος)
Ε- ωχχχ χιλια συγγνωμη.....
(Σηκώνω το κεφαλι μου και αντικρίζω εναν νεαρό με καστανα ματια και μαλλια... Και ενα πολυ ωραιο χαμογελο)
?-χεχ ε.. ... Δεν πειραζει,  ειμαι ενταξη
Ε- σε λερωσα?
(Σκαναρω την μπλουζα του για μην τυχόν λερωματια)
?- σιγα,  δεν υπαρχει προβλημα, ουτε καν φαινεται
Ε- συγγνωμη.... Εμ... Ελα λιγο στο δωμάτιο μου να στο καθαρίσω,  δεν θα παρει πολυ ...
?- δεν.. Δεν χρειάζεται, μην σε βαζω σε κοπο...
Ε- δεν ειναι τιποτα... Ελα. Ημουν απροσεκτη και πρεπει να το διορθώσω
(Χαμογελαω και του κανω νοημα να με ακολουθήσει.  Εκείνος χαμογελάει και με ακόλουθα. Ανοίγω την πορτα του δωματίου και μπαίνουμε μεσα, λιγο πριν κλείσω την πορτα συναντάω τα ματια του Χάρρυ. Με κοιτα με ενα μισητό βλέμμα,  αλλα φαινεται και λιγο στεναχωρημένος.... Μα γιατι? Αφου δεν νιώθει Κάτι για εμενα,  και στο κατω κατω αυτος με χώρισε.. Κλεινω βιαστικά την πόρτα  διώχνοντας τις σκέψεις μου και γυρνάω πισω.
Ε- Εμμ... Ελα στο μπανιο να σου καθαρίσω την Μπλούζα ...
?-οκ α και παρεπιπτόντως με λενε Γκρεγκ
Ε- ο θεε μου ειμαι τοσο αγενεστατη....
(Χαχανιζουμε ταυτοχρονα)
Ε- Σκάρλετ.. Χαρηκα
Γ- επισης
(Μου δινει το χερι του και χαμόγελαει)
Γ- να ..Βγαλω την..Μπλουζα?
Ε- δεν χρειάζεται...
(Πριν ολοκληρώσω την προταση μου
Την εχει ήδη αφαιρέσει απο το σωμα του και μου την δινει.  Εχω μεινει λιγο να κοιταω το σωμα του,  που είναι γεμάτο κοιλιακούς......μετα απο λιγο συνηδητοποιω οτι εκείνος περιμενε ακόμα να πιάσω την μπλουζα απο τα χερια του. Κουνάω λιγο το κεφαλι μου για να διώξω τις σκέψεις μου και παίρνω την μπλουζα .)
Ε- εμ... Συγγνωμη μπορεις να μου φέρεις το Σεσουάρ απο πισω σου... Παρακαλω?
Γ- σιγουρα...
(Καθαρίζω την μπλουζα με σαπούνι και νερο,  ενω μετα την στεγνωνω με το πιστολάκι)
Ε- έτοιμη...
(Του παραδίδω την μπλούζα του πισω)
Γ- ευχαριστω... Αν και δεν ηταν αναγκη
Ε- τιποτα.
(Χαμογελαω και εκείνος ανταποδίδει. Μολις βλεπω το χαμογελο του... Θυμαμαι εκείνον και ετσι το δικο μου χαμόγελο σβηνεται απευθείας.)
Γ- εγινε κατι?
(Με κοιτάει με βλέμμα απορίας)
Ε- οχι,  ολα καλα
Γ- ωραια.... Εμ,  εγω να πηγαινω
(Ανοίγει την πόρτα και απομακρύνεται)
Γ- τα λεμε.. Σκαρλετ
(Του νευω χαμογελαστά ενω παω να κλείσω την πορτα. Κατι με εμποδίζει και ετσι την ξανά ανοίγω.  Ο Χαρρυ. )

Harry's POV

ΠΟΙΟΣ ΣΤΟ ΔΙΑ*** ΗΤΑΝ ΑΥΤΟΣ Ο Μ@Λ@Κ@Σ?

Για ποιο λογο βρισκόταν στο δωματιο της?  Θα του σπασω τα μουτρα..... Και αυτη ακομα δεν χωρίσαμε και φερνει άλλον στο αναθεματισμένο δωματιο ΤΗΣ.....?. .
Α.. Μα τι λεω,  εγω της ειπα να χωρίσουμε και να βρει καποιον σωστο για αυτην... Εγω φταιω για ολα.. Είμαι ένας μεγάλος μ@λ@κ@ς)

Scarlet's POV

Ε- τι κανεις εδω?
(Αναστεναζω αγανακτησμενη)
Χ- ποιος ηταν αυτος?
Ε- ενα παιδι που.... Μισο λεπτο?  Τι σε νοιαζει εσενα?  Οποιος θελει ηταν,  άσε με ήσυχη επιτέλους?  Γιατι συνεχίζεις αυτο το ηλιθιο παιχνιδι?
(Λεω ενω προσπαθω να κλείσω ξανα την πορτα αλλα μάταια. Ειναι τοσο δυνατός. Μου την σπαει που δεν μπορω να τον αντιμετοπισω.)
Χ- απλα ρωταω
(Χαλαρώνει)
Ε- εχουμε χωρίσει υποτιθεται, και εσύ ο ιδιος μου ειπες να βρω τον σωστο για μενα?  Σωστα?
Χ- ναι... Μα.. Ειμαστε φιλοι
Ε- φιλοι?
(Γελαω ειρωνικά)
Ε- απο που και ως που να ειμαι φιλη με καποιον ο οποιος το μονο που κανει ειναι να με χρησιμοποιεί προς όφελος  του?  Για να περνάει την ωρα του?  Και το μονο που καταφέρνει ειναι να με πληγώνει συνεχόμενα ? Εε?
(Πλέον φωνάζω μπροστα στο προσωπο του και εκείνος κοιτάει το πάτωμα ανέκφραστος, μεχρι που ανοιγει το στομα του και με κοιταει )
Χ- Σκαρ..ολα αυτα που σου....
Ε- μην πεις τιποτα αλλο..
(Βάζω το δαχτυλο μου μπροστα στα χειλη του)
Ε- εχουμε τελειωσει.....δεν θελω να σε ξαναδω.ΣΕ ΜΙΣΩ
(Φωναζω και κλεινω με δυναμη την πορτα. Η καρδια μου αυτη τη στιγμη ειναι στο πατωμα και μου την παταει συνεχως)

Harry's POV

Γαμωτοο  😡😡... Γιατι?  Γιατι της τα ειπα ολα αυτα?  Γιατι να ακουω τον Ναιαλλ μα τις ηλίθιες αποψεις του?  Ολα είναι σκατα εξαιτίας μου ΠΑΛΙ. Χτυπάω τον τοίχο με δυναμη.... Πρέπει να το σταματήσω αυτο.
Και εκεινη τώρα με ΜΙΣΕΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΤΗΝ Θελω σαν ΤΡΕΛΟΣ.. ΕΙΡΩΝΙΑ....
κατσε
Δεν θα το αφησω ετσι αυτο. .?.Δεν επρεπε να γινει αυτο,  δεν επρεπε να την ΕΕΩΤΕΥΤΩ.....
Χτυπάω με δυναμη το φύλο της ντουλάπας και εκείνο σπαει... Μα καλα απο άχυρα ειναι φτιαγμένο?
.....το χερι μου αιμοραγει.....δεν με νοιαζει ..
Ξαπλωνω και λερωνω το στρώμα με το αιμα μου,  μα δεν δινω δεκάρα  για τιποτα και για κανεναν.... Ούτε για αυτην
Δεν ηθελα να με αλλάξει μα εκείνη το εκανε... Και θα το πληρωσει

@@@####@@@####@@@####

Γειααα σαςςς πως ειστε?  Σας αρεσε αυτο το κεφαλαιο?  Αν ναι              ψήφιστε και σχολιάστε, θα προσπαθήσω να                             ανεβασω και αυριο
Πολλα φιλια μεχρι τοτε.... Ζουζούνια 😁😁