~Chapter 15~

9 2 0
                                    

Scarlet's POV
Νιωθω κατι βαρύ γυρω απο την μεση μου , αυτόματα χαμογελάω αφου θυμαμαι πως ηταν ο Χάρρυ και κοιτάω την ωρα στο κομοδίνο μου.  Παει τρεις και μιση,  σκουνταω τον Χάρρυ για να ξυπνήσει....

Ε- Χάρρυ...
Χ-....
Ε- Χάρρυ ξύπνα
(Ψιθυρίζω στο αφτι του και εκείνος μισανοιγει τα ματια του)
Χ- τι?
Ε- πρέπει να ξυπνησεις...
Χ- γιατι?
Ε- γιατι σε λιγο θα γυρίσουν απο το πάρτυ και δεν θες να σε δει ο ναιαλλ σωστα?
Χ- μετα.....
Ε- τωρα
Χ- βαριεμαι τωρααα...
(Κλαψουρίζει και με τραβάει στην. Αγκαλια του)
Ε-χαρρυ σηκωωωω,  εκτος και αν θες να δει ο ναιαλλ πως λείπεις απο το δωματιο και αφου ξερει πως και εγω δεν πηγα στο παρτυ τοτε....
Χ- οκ οκ θα σηκωθω μικρη....
(Λέει ενώ τρίβει τα μάτια του με τα χερια του μπουνιές. Ειναι σαν μικρο μωρο. Απλα αξιολατρευτος ....ενω πάει να σηκωθει,.. η πορτα ακουγεται και μπαίνει μεσα η τζες μισομεθυσμενη..... Ωχ,  αν δει τον Χάρρυ θα με βομβαδιρσει με ερωτησεις μεχρι το πρωι,  καλυτερα απο να μείνει κρυφό το οτι ηρθε εδω σημερα. Τον κρύβω με την κουβέρτα οσο πιο πολυ μπορω. Είναι και ψηλός πανάθεμά τον.)

Τ- γειααααααα Σκαααααρ
Ε- γεια... Πως περασες?
(Σκέφτεται για μισο λεπτο και μετα ανοίγει το στόμα της να μιλησει)
Τ-καλα,  υποθετω
(Γελάει χαζοχαρουμενα)
Ε- μεθυσες παλι?
Τ-...... Οχι,  πως σου ηρθε αυτο?
Ε- καλυτερα να κοιμηθεις...
Τ-..... Κοιμασαι στο κρεβατι μου?
(Με κοιτα απορρημενα . Να παρει το ξεχασα)
Ε- ναι... Συγγνωμη,  εβλεπα μια ταινια και με πηρε ο ύπνος εδω..
Τ- δεν πειράζει,  μην σηκώνεσαι τωρα. Θα κοιμηθω στο δικό σου..... Είμαι πτωμαα...
Ε- καλα,  καληνύχτα τοτε
Τ-μμμμ
Χ- τι θα κανω τωρα?
Τ- ειπες κατι?
Ε- τι?... Ε, οχι
Τ- α...
Ε- Χάρρυ,  απλα περιμενε μεχρι να κοιμηθεί,  δεν θα παρει και πολύ.
Χ- μαλιστα....
(Στριφογυρίζει τα ματια του και του δινω ενα φιλι στο μάγουλο. Εκείνος με κοιτα χαμογελαστός και μετα επιστρέφει στην αρχική του εκφραση. Χαμογελάω με την αντιδραση του και λιγο αργοτερα αποφασίζω να ελέγξω αν η Τζεσσυ εχει κοιμηθει.)
Ε-Τζες?  Τζεσσυ???
Τ-.....
(Κανω νοημα στον Χάρρυ να σηκωθεί και στέκομαι στα ποδια μου αθόρυβα,  ενω εκείνος κάνει οσο πιο πολύ θόρυβο μπορει. ΕΠΙΤΗΔΕΣ ΤΟ ΚΑΝΕΙ?)
Ε- σςςς
Χ- σουτ σε σενα μικρη.  Που θα μου πεις και σσςςς
(Κοροϊδεύει την φωνη μου, πραγμα που με κάνει να γελασω)
Ε- ωραια.... Τωρα βγες πριν σε πάρει κανα ματι οκ?
Χ- ναι....
(Βγαίνει εξω και μετά γυρναει. Τι στο καλο?  Κολλάει τα χείλη τού πανω στα δικα μου και μετα φευγει ευχαριστημένος απο το αποτελεσμα που προκάλεσε.  Ειχα μεινει με ενα χαμόγελο να τον κοιταω. Αχχχχχ,  γυρναω πισω στο κρεβατι, πιανω τα βιβλια μου απο το κομοδίνο και κατι σκληρό πεφρι στο πάτωμα. Το πιάνω στα χερια μου,  ειναι ενα κινητο. Λες να ειναι το δικό του...... Ενω μπαινω στον πειρασμό να το ανοιξω,  δεν υο κανω,  γιατι ξέρω πως θα αντιδράσει αν το μαθει.. Αν ομως δεν το μαθει?  Σέρνω το δάχτυλο μου στην οθόνη του κινητού.  Ποοοο ρε..  Εχει κωδικό. Αποφαασιζω μετα απο πολη σκεψη και προσπάθεια να παρατήσω το κινητο στην ακρη και να του το δωσω αυριο , μιας και ειμαι κορασμενη σημερα.)

/......../
Το πρωι,  σηκώνομαι απο το κρεβατι. Ειμαι τοσο κουρασμένη που με το ζορι στέκομαι όρθια. Πηγαίνω βαριεστημένα προς το μπανιο και πλενω ο προσωπο μου και μετα τα δόντια μου.  Ενω παω να χτενισω τα μαλλια μου.  Η πορτα
Ηχεί στα αφταα μου και πηγαίνω να ανοιξω. Ηταν ο Χάρρυ.
Χ- χέϋ μικρη
Ε- γεια.
(Με αγκαλιάζει και ανταποδίδω στην αγκαλια του. Αχχχ μυρίζει τοσο ομορφα 😍😍)
Χ- μηπως ξεχασα εδω το κινητο μου χθες?
Ε- εμ ναι..... Αυτό δεν είναι?
(Του δείχνω το κινητο στα χερια μου)
Χ- ναι..... Εμ.. Δεν ν πιστευω να το άνοιξες σωστα?
Ε- Εμμ οχι
Χ- σιγουρα? Ωραια,  αν το ειχες ανοιξει δεν ξερω τι θα εκανα τωρα
Ε- ναι,  γιατι υπαρχει καποιο προβλημα,  κάτι που θελεις να κρύψεις απο εμενα ισως?
(Του σηκώνω το φρύδι μου)
Χ- τιιιι?  Φυσικα και ΟΧΙ,  τι να κρύψω απο σενα? Απλα δεν μ'αρέσει να ψαχουλευουν οι αλλο τα πραγματα μου.... Αυτο ειναι ολο.
Ε- μμαλιστα οκ τοτε...
Χ- θα σε δω στο μαθημα
Ε- υποθέτω
(Κλεινω την πορτα ,  αναστεναζω και παιρνω τα βιβλία στά χερια μου,  κατευθύνομαι προς την αίθουσα και μπαινω μεσα.)

/....../

Σε ολο το μαθημα ρίχναμε ο ενας στον αλλον αβολες ματιές,  χωρις να ξεραμε πως να φερθούμε.... Μολις τελειωσε δεν μιλήσαμε καθολου,  απλα ο καθένας μπηκε στο δωματιο του 😰😰 

+++++++++++++++++

Ξερωωωω ειναι μικροοοο αλλα δεν ν είχα πολυ χρονο σημερα,  θα προσπαθήσω να ανεβασω αυριο και να ειναι μεγαλυτερο

Πολλα φιλια μεχρι τοτε.... Ζουζούνια 😁😁

~Innocent~(ΣΥΝΕΧΕΙΑ)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora