Chryzia's POV
'Wag,Wag mo kong papatayin!
Ayoko! Ayoko pang mamatay!
Hindi!' Sigaw ko sa lalaking ito.
May humahabol saking Lalaki na may dalang Kutsilyo. Marami sila,maraming marami kasama sya ng mga tinuring kong kaibigan takbo lang ako ng takbo. Hanggang sa nauntog ako sa isang Taong di ko maaninag ang mukha.At itinusok ang isang Kutsilyong napuno na ng Dugo ko. Pag katingala ko,
Sya.. sya ang taong mahal ko na Tinaraydor ako.
"Chryzia! GISING! Chryzia you are dreaming! Chryzia wake up!" Tawag saakin ni Mommy nakita ko ang sarili ko sa salamin na pawis na pawis. Di ko na alam ang gagawin ko,Totoo ba yung panaginip ko? Totoo ba?!
"Thank God! I'm so Nervous about your Condition earlier. God Chryzia." I feel the Concern of My mom. Should i tell her what just happen about my dream? No. Mag aalala lang sya.
"I have to tell you something,Chryzia" I'm half nervous but Half Happy.
"I'm going to send you,In The D.U" wait? What did she tell me? Did i heard it Right? D.U? Omo! My dream school!That was my Dream school,super daming pogi don,Super Daming estudyante na napapabalitang Gumaraduate ng Magagandang Course. I can't help it But to smile Wideeeelyyyyyyy! omooo!
"Thanks Mom! You always know what will makes me happy! " But i saw My Mom sad. "Mom? Why are you sad?" I tell her with a worried voice. "Promise me that you will take care your self and Come back to me Na buo ka. Buong buo walang galos." I saw her Cry. No. Why?
Why is that she cries. May Masama bang pumasok sa Loob ng Dream school ko?
Hays.
"Mom,i promise,I'll be back. Buong buo walang galos. Duh! I'm going to study hindi makipag patayan!" She cries loud again.
Bakit parang kakaiba ang Awra ng nanay ko ngayon? Kala mo nama'y pagbalik ko pag lalamayan na ako eh -_- .
Why?
May nangyare bang masama?
Bakit ganon?
Bakit kailangang Umiyak ng ganung kalakas si Mommy.May mangyayare bang masama sa akin?