BİR AŞK HİKÂYESİ:KAÇIŞ

16.Bölüm

Multimedia : Fahriye evcen; Bahçada Yeşil Çınar
Lütfen türküyü Hülya'nında söylediği an dinleyiniz.

Kaç saattir yoldaydık. Yağan kar artmıştı. Ömer yavaş gidiyordu ve belkide yarım saatlik yol bir saatlik olmuştu.

Mayışmaya başladım ama kendimi tutmaya çalışıyordum. Belki müzik iyi gelirdi uyku açmak için.

" Radyoyu açabilirmiyim?"
" Çeker ise aç."

Uzanıp bütün frekansları gezdim ama hışırtıdan başka ses çıkmıyordu.

Dudaklarımı büzerek doğrulduğum koltuğa geri yasladım sırtımı.

" Çekmiyor."

Ömer bana bakıp güldü.

"Önüne bak!"
" Tamam."

Tekrar bakışkarı yolu bulduğu anda ağzımı araladım.

Bahçada yeşil çınar,
Boyun boyuma uyar,
Ben seni gizli sevdim,
Bilmedim alem duyar,
Aman gülüm, nananay.
Top kaküllüm...

Ömer bana baktı. Şaşırmıştı.

" Bu şarkı bana mı ithaf?"
" Devamını bilmiyorsun?"

Bahçalarda gül vari,
Var git ellerin yari,
Sen bana yar olmazsın,
yüzüme gülme bari,
Aman gülüm,nananay
Top kaküllüm.

"Köyde iş yaparken hamur açmak için kadınlar genç kızlar toplanırdı. Hamur açarken bana türkü söylettirirlerdi."

" En sevdiğim türküdür. Bana huzur verir."
" Gerçekten güzelmiş, sen söyleyince daha bir güzel geldi."

Yanaklarım kızarıyor. Yapma şunu!

" Teşekkür ederim."
" Utandın."

Gözlerine bakamıyordum. Hatta değil gözler o tarafa dönemiyordum bile.

" Yok ne utancağım."

Camdan dışarı bakarak söylüyordum. Kimi kandırıyordum?
Kendimi bile kandıramıyordum ki.

" Utandın utandın."
" Ayy üff evet utandım. Şimdi ben sana seni övsem utanmazmısın?."
" Yoo. Övsen bu kız beni sever derim."

Kaşlarımı çatıp önüme baktım.
Belgrad ormanı. Ormanda ki ev.
Ellerimi havaya kaldırıp çocuk gibi alkışladım.

" Yupii. Ormandaki ev."
" Hülya, iyimisin?"

Boğazımı temizledim.

" Evet. "

Başıyla onaylayıp önüne döndü.
Arabayı park eder etmez heyecanla kapıyı açıp aşağı indim.

Burdaki kar şimdiden yeri örtmüş ve güzel bir görüntü vermişti.

" Çok güzel değilmi?"dedi.
" Evet öyle. Aferin len zıpır."

Kaşları havaya kalkıp bana baktı.
Zıpır?

" Zıpır?"
" Evet,zıpır."
" Pekiii. Hadi içeri girelim."

Şaşkınca ona baktım.

" Ne yani buraya oturmak için mi geldik? Dışarıda dururuz diye düşündüm."
" Hatice teyzeye söyledim evi hazırladı. Acıktımda biraz yemek yiyelim dinlenelim sonra yine yoruluruz."

Dudaklarımı büzüp başımı salladım.

" Peki."

Evet biliyorum.  Ömer'den uzak davranacağım dedim ama çok kötü anlardan geçmişken bu imkansızdı. Desteğe ihtiyacım vardı. Selda zaten yanımdaydı ama Ömer'in desteği bir başkaydı.