Crazy girl,Ppanyang.

Chapter 9 : Maid.

Ppanyang's POV

Pagkapasok ko sa kwarto na to ay may nakita akong lalakeng nakatalikod,tapos bigla syang humarap saken at ngumiti.

Gulp!

o_O

"Oh...you must be our new maid,im Suho" nakangiti nyang sabi tapos lumapit sya saken.

"Ha?Ah eh hehehe...ako po si Ppanyang Sir" nakayuko kong sabi,nagulat naman ako ng iangat nya yung ulo ko.

"You're cute,wag kang mahihiyang lumapit saken okay? Lilinisin mo ba tong kwarto ni kuya? Sige lang papanuorin kita,maya maya dadating na yun dito" pagkasabi nya nan napakunot naman yung noo ko,ang weird ...ang bait naman nya sa akin.

"Ah...si-sige po" tapos sinimulan ko na maglinis.

Habang naglilinis ako eh nagkukwentuhan naman kami ni Sir Suho,kapatid kasi sya nung nawawalang anak ni ma'am...pero di naman nya nababanggit yung pangalan nun,sus kahit naman banggitin nya hindi ko naman yun kilala eh.

Medyo close na kami ni sir! ^_________^

"Oh,nagtext si mommy,kailangan ko nang bumaba andyan na daw si kuya eh sige maglinis ka lang dyan ahh...talk to you later" pagkasabi nan ni sir pinisil nya yung pisngi ko at bumaba na sya.

Napahawak naman ako sa pisngi ko,grabe...siguro para na akong kamatis dito sa pamumula ng pisngi ko?

Kris POV

Badtrip lang -.- Bwiset yung nagsumbong kung san ako nagtatago -.- And now ayan na andito na ako sa mansyon! Badtrip.

"Kris my son,where have you been!?Nako anak im so sorry...my god dont you ever do that again okay!?" pagkasabi nan ni mommy eh niyakap nya ako,tsssss galing umarte,daig pa ako -.-

Nakita ko naman si Suho,he smirked at me then tinapik nya yung braso ko.

"Welcome back bro" sabi nya,hindi ko naman sya pinansin.

"Sige na...aakyat na ako sa taas,pagod ako" sabi ko tapos umakyat na ako.

Siguro magulo nanaman yung kwarto ko -.- Malamang,ang tagal ko din nawala eh.

Pagkabukas ko ng pinto ng kwarto ko.

o_____________________O

Si...

Si...

Si...

"Ppanyang!?"

Nakasuot sya ng pangkatulong,tapos nililinis nya yung kwarto ko...ibig sabibin.

Maid sya dito!?

"K-kris!?" pagkasabi nya nan nabitawan nya yung tambo na hawak nya.

Dahan dahan akong lumapit sakanya.

"An-andito ka...andito ka lang pala,akala ko kung napano kana" habang sinasabe ko yan iniiwasan nya yung tingin ko,hinawakan ko naman yung mukha nya at hinarap saken.

"K-kris...tama na,hi-hindi ko naman alam na ikaw pala yung nawawala eh,hindi ko alam na dito ka pala nakatira,edi sana hindi nalang ako dito tumuloy" habang sinasabe nya yan nakita kong may nangingilid ng mga luha sa mata nya.

"Ppanyang im so--"

"Kris anak-- ...what the,nilalandi mo ba tong anak ko ha!?" pagkasabi nan ni mommy eh lumapit sya kay Ppanyang at hinatak nya yung buhok nito,pinigilan ko naman si mommy.

"Ano ba mommy! She's a friend of mine! Sya yung tumulong saken nung lumayas ako!" sigaw ko kay mommy.

"Pe-pero nilalan--"

"Kaya nakakawalang gana kayong kasama eh! Ang sama kasi ng ugali nyo!Get out of my room!" sigaw ko,nakita ko namang lumabas si mommy sa kwarto ko.

"Pakshet na buhay to!" sigaw ko tapos sinuntok ko yung pader.

Tapos humarap ako kay Ppanyang na nakatayo padin at nakatingin lang saken.

Dahil sa inis ko hindi ko na napigilan ang sarili ko.

Lumapit ako kay Ppanyang at hinalikan ko sya.

------------------------------------------------