Janella POV
"Anong balak mo sa birthday mo sa susunod araw baby" sabi ni mom.
"I don't know mom. Parang ayokong mag celebrate ng birthday. Busy ako sa Academy" sabi ko.
"Ano ka ba naman anak. You need to celebrate your birthday, hindi ka na nga nagcelebrate last year pati ba naman ngayun. At isa pa, mag break ka naman. Kahit sa birthday mo lang. Pinapagod mo nang husto yang katawan mo." sabi ni mom.
"Mom I needed this. Alam mo naman ang reason diba?" Sabi ko.
"I know anak. Pero sige na naman, kahit tayo-tayo lang. Just this once. Mag relax ka naman kahit sa birthday mo lang." Pag coconvince ni mom.
"alright! As if may magagawa pa ako." Sabi ko.
"Ok! Don't worry baby. Ako nang bahala sa pag prepare ng birthday mo" tuwang-tuwa niyang sabi.
"Oh sige mom." Wala rin naman akong magagawa dahil pipilitin at pipilitin niya rin naman ako.
"Ahh by the way mom. Babalik na po ako sa condo ko bukas." Sabi ko."Are you sure?" Nag-aalalang tanong ni mom.
"Yes mom. Don't worry. I won't do anything stupid." Sabi ko.
I know mom is worried sick about me. Tumira na ulit kasi ako sa bahay nung umalis si Vince. I really got depressed. I thought magiging ok ako. Pero I was wrong. I got depressed. I can't eat, I can't sleep. Nagtangka nga akong sumunod sa kaniya sa Canada eh. But my mom stopped me. Hahaha ang gaga ko nuh! I blamed myself kasi napaka drama ko pa kasi, And maybe yan ang reason kong bakit lagi nalang akong iniiwan.******
~Kinabukasan~
"Haays! Its really good to be back!! Na miss mo ba ako huh condo ko!" Tuwang tuwa kong sabi.
"Ma'am san po namin ilalagay itong mga gamit?" Sabi ni manong George.
"Ahh pakilagay nalang po sa sala. Ako nang bahala mag arrange niyan mamaya" sabi ko.
"Ok po" sabi niya nagsimula nang ipasok ang mga gamit.
Pagpasok ko sa kwarto ko agad kong naalala si Vince. Napangiti nalang ako.
Kriinnggg!
"Hello"
"Hello Ella"
"Ate Marielle, napatawag po kayo"
"Ahh nandito kami sa bahay niyo. Sabi ni mama bumalik ka na raw sa condo mo?"
"Ahh opo"
"Alright, papunta na kami diyan. Na mimiss ka raw ni Baby Christine"
"Really? Sige ate I'll wait for you here"
"Ok bye"
"Bye" pagpaalam ko at pinatay na ang tawag.
Agad naman akong nag-ayos nang mga gamit ko. Kunti lang naman ang gamit na dala ko kaya madali lang akong natapos.
Nagprepare agad ako ng foods. Nagluto ako nang pasta at gumawa narin ako nang sandwich. I'm very exited to see my nephew again.
Yes! Tama kayo nang pagkakabasa.
Tita na po ako. Hihihi. Nakakatuwa nuh!
BINABASA MO ANG
LOVE or HATE?
Teen Fiction~Janella~ Do I Hate him? Or Do I Love him? That's the question that I keep on asking. but, I can't find answers. I hate him for being a Jerk. But I love him for being him.. I'm confused and afraid of falling...