DÜŞMANIN KARDEŞİ

17 . Bölüm: #Uzak Durmak#

Multi ; Peri Kızı

Bölüm Şarkısı ; İmera - Vazgeçtim.

İyi okumalar📖📖📖

Duyduğum şeyleri idrak etmeye çalışıyordum. Ceyda hamileydi Ateşten. Peki neden bu duyduğum şey kalbimin acımasına neden oluyordu. Duyduğum şeyler etrafıma kalkan olmuş bağrışları bile duymama engel oluyordu. Gözlerim acıyor , yaşlar gözüme batıyordu. Kirpiklerimi hızla kırparak ağlamamı engellemeye çalıştım. Engel olamayacağımı anlayınca hızla oradan uzaklaştım. Bir kaç adımımdan sonra bileğimde hissetiğim elle durdum yani durmak zorunda kaldım. Bileğimi tutanın kim olduğunu bildiğim için arkama dönmedim. Dönersem ağlayacğımı biliyordum ve isteyeceğim en son şey onun yanında ağlamak.
"Yapma böyle dinle önce. " kendimi zor tutuyordum. Bileğimi hızla ondan kurtardım.
"Sakın bana bir daha dokunma. " deyip ordan uzaklaştım. Yola çıkıp taksiye binip sahile gitmesini söyledim.

Taksinin durmasıyla parayı ödeyip hızlıca indim. Sahilin kenarındaki bir banka oturdum. Gözlerim yanıyor , görüşüm gittikçe bulanıyordu. Bir damla yaş gözümden kucağıma düştü. Hızla sildim ama gözyaşlarım, göz pınarlarıma hücum etmişti. Akacaklarını hissetiğim için gözlerimi kapattım ve başımı öne eğdim. Neden bu kadar acı çektiğimle ilgili en ufak fikrim yoktu. Ateşi tanıyalı çok olmamıştı ama ilk defa bir erkeğe güvenmiştim, onun yanında mutlu oluyordum ama doğmamış bir çocuğa bunu yapamazdım annesini sevmesem bile bebeğe bunu yapamazdım.
"Peri kızların ağlamaması gerekiyor. " duyduğum sesle kafamı kaldırıp baktığımda Anıl gelmişti. Bana 'peri kızı' demesi hoşuma gitmişti. Hemen gözyaşlarımı sildim. Gelip yanıma oturdu. Ona doğru döndüğümde bana değilde denize baktığını gördüm. Yüzünü incelemeye başladım belirgin elmacık kemiği, biçimli kiprikleri, düzgünce tarnmış saçları, ve en sevdiğim yeşil gözleri. İşte Aşık olduğum çocuk karşımdaydı ama onu düşünmek yerine hala aklım Ateşteydi. Onu unuturabilecek tek kişi de sadece teredütsüz Anıldı. Aniden bana dönmesiyle gözlerim gözleriyle birleşti. Anlayamadığım bir ifade vardı gözlerinde.

"Evet bana neden ağladığını söyleyecek misin?" dedi hala gözlerime bakmaya devam etti. Ona Ceyda hamile diye ağladığımı söylersem olmaz.
"Ağladığımı nerden çıkardın. " dedim safa yatarak. Elini yüzüme koyunca irkilmiştim.
"Kızarmış gözler, şişmiş dudaklar..." bir an gözleri dudaklarıma kayınca kendini tekrar toparlayıp gözlerime baktı. "Ağladığınin kanıtı. Şimdi neden ağladın?" dedi ve gözyaşlarımı eliyle sildi. Tekrar ağladığımın farkında değildim. Yavaşça ve nazikçe siliyordu ve bu daha çok ağlamama neden oluyordu. Beni kedine çekip sarıldı. Bende hemen sarıldım ve en çok sevdiğim parfümümünün beni sersemleştirmesine izin verdim. Sonunda yavaşca ondan ayrıldım.

"Soru sormasan.." dediğimde tamam der gibi başını salladı.

"O zaman şimdi bizimkileri alalım ve bize gidip film izleyelim. Hem moralinde düzelir. " Dedi 'bizimkiler' derken neyi kast etti ve bunun içinde Ateşte var mı ? Şimdi yok desem iyice şüphelenir ve bu iyi olmaz. "Tamam. " dedim ve birlikte onun arabasına bindik.

Arabadan indiğimizde Anılların evine gelmiştik. Kapının kilidini açıp benim geçmem için yer verdi. İçeri girdiğimizde salondan gelen seslerle bizimkilerin geldiğini anladım. Salona Anılla birlikte girdiğimizde herkes susup bize döndü. Herkes gelmişti serkan, elif, hande, uğur, çakma sarışın ve ateş. Ateş ayağa kalkıp yanımıza geldi anıla sarılıp bana döndü. Ceyda gelip Ateşin elini tutunca Anılla birlikte ellerine baktık. Demek Ateş bir bebeğinin olacağını kabullenmişti.
"Bizi tebrik etmeyecek misin ?" bana bakarak sordu anıla.

"Neden?" şaşırarak sormuştu.

"Çünkü hamileyim. " bunu der demez Anılın bakışları beni buldu. Evet anlamıştı neden ağladığımı. Başımı aşağıya eğdim.

"Ben bir mutfağa gideyim. " deyip oradan uzaklaştım. Mutfağa girip bardağa su doldurdum bir yudumda bitirdim. Ama içeriye hiç grimek istemiyordum bardağın hızla elimden düşmesiyle bardağın kırılma sesi kulaklarıma ulaştı. Yerdeki parçalanmış bardağa kaydı bakışlarım. İçeriye bir hışımla giren Anılın gözleri beni ve sonra yerdeki bardağı buldu.

"Yanlışıkla elimden kaydı. " telaşlı gibi görünmeye çalışarak yere çömelip kırılan parçaları toplamaya başladım.

"Bırak," diyerek yanıma gelen Anıl " Elini kesersin," diyerek devam etti. Toplamaya devam ederken önümde diz çöktü. Bir an elim titredi ve ufak bir cam parçası elime battı. Acıyla iç çekip topladığım camları tekrar yerine bıraktım.
"Eh be peri kızı, bir kere de beni dinle. " Anıl elim tuttu ve ufak cam parçasını çekip çıkardı. Kan yavaşça kesiğin üstünde birirken beni ayağa kaldırdı. Kontrolüm tamamen Anıldaydı. Başımı aşık olduğum çocuğa çevirdim ve ciddi bir şekilde elimi suyun altında tutan profilini izledim. Yüz hatları elle çizilmiş gibiydi. Kirpikleri o kadar uzundu ki, aşık olduğum yeşil gözlerine ulaşmak için önce onları geçmek gerekiyordu.

"Yaşayacaksın" diyerek gülümsedi. Bakışlarını bana çevirdiğinde elime bakmak bahanesiyle gözlerimi kaçırdım. Bedenim öyle uyuşmuştuki elimi suyun altından çıkardığını bile fark etmemiştim. Peçeteyle parmağımı sardı. Kafamı mutfağın kapısına çevirdiğimde Ateşin orda durup bize sinirli baktığını gördüm. Anıl baktığım yere baktığında onunda kaşları çatılmıştı.

"Ben bir içeriye bakayım. " diyip mutfaktan çıktı. Ateşten gözlerimi kaçırdım ve elime çevirdim bakışlarımı. Elimin üzerindeki elle kafamı kaldırdım. Ateş elimdeki yaraya baktığını gördüm.
"Acıyor mu?" diye sorduğunda hızla elimi ellerinden çektim. "Hayır acımıyor artık. " dedim kaşlarını çattı. Ve ellini sırtıma koyup beni kendine çekti. "Yargısız infaz yapıyorsun. Önce beni bir dinlesen. " dedi yüzünü daha çok bana yaklaştırarak. Birde ondan uzak duracaktım..... "Ben yargısız infaz yapmıyorum. Her şey orta..."
Cümlem Ateşin dudaklarıyla kesildi. Kas katı kesildim. Hiçbir tepki veremiyordum. Sadece ilk seferin aksine beni sertçe öpen çocuğa bakıyordum. Sanki tüm kızgınlığını dudaklarımdan çıkarmaya çalışıyordu ve benim ona karşılık verecek gücüm yoktu. Ama onu uzaklaştırmaya gücüm vardı. Ellerimi gögsüne koyup onu ittim. Bunu beklemiyor gibiydi.

"Sakın bana bir daha dokunma." bir kaç adım ondan uzaklaştım " Benden uzak dur. Seni etrafımda görmek istemiyorum. Git doğacak çocuğunla ve çakma sarışınla ilgilen benden uzak dur. "Diyip mutfaktan hızlıca çıktım. Çantamı alıp çıkacakken Anılın sesini duymamla durdum ve ona döndüm.
" Nereye peri kızı? "
"Abim aradı eve gelmemi söyledi. Size iyi eğlenceler." Deyip ne diyecğini beklemeden çıktım evden. Biraz yürümeye karar verdim. Yürüdükçe sinirim dahada azalıyordu. Bana ne yapıyordu bu çocuk. Her seferinde aklımı karıştırıyordu. Çocuğu olacağı halde beni gelip öpüyor. Ben ondan uzak durmaya çalışmaya çalıştıkça o gelip beni öpüyor. Benim ondan uzak durmam için bir seçenek var. Ordan geçen taksiye binip evin adresini verdim. Ve verdiğim bu kararı uygulamaya başlayacaktım. İnşallah yapabilirdim. Taksi durunca hemen indim ve eve doğru yürüdüm. Kapının oraya geldiğimde zili çaldım ve bekledim. Kapıyı Günay açınca zorlada olsa gülümsedim.

"Abim evde mi ?"
"Evet salondalar. " dediğinde tekrar gülümsedim ve salona doğru yürüdüm. Salona girdiğimde abimin arkası bana dönük telefonla konuşuyordu. Yavaşça koltuklardan birine oturdum ve konuşmasının bitmesini bekledim.

"Tamam yarın o dosyayı masamda bekliyorum. Hayır kesinlikle öyle bir şey olmayacak. Aynen siz onu serkana gönderin. O gazateciyide bana bulun. Sanane sana dediğimi yap. Meraklı olma. Tamam yarın masamda dosyayla birlikte görüşürüz. " Arkasına döndüğünde beni görmesiyle şaşırdı. Ve benim karşımdaki koltuklardan birine oturdu. Konuşmamı bekler gibi yüzüme baktı. Derin bir nefes aldım.

"Adanaya gidelim...."

Ve sonnnn.....
Diğer bölümü Ateşin ağzından anlatmayı düşünüyorum.
E karneler nasıl?

E o zaman diğer bölümde görüşmek üzere✋✋✋✋

Vote ve yorum yapmayı unutmayınız!!!!