21. Bölüm: #Huzur#

1.5K 76 14
                                    

Multi ; Rüya ve Demir hoca
Bölüm Şarkısı ; Kafanıza göre takılın istediğiniz müzikle dinleyin!!

İyi okumalar📖📖📖

"Kısacası Kardeşinizin beyninde tümör var. "
"Nasıl yani ?"
"Kardeşinizin beyninde tümör ve sadece 6 ay ömrü var. " duyduklarımı hala idrak edememiştim.

"Bir yolu yok mu kurtarmanın. " dediğimde doktor ümitsizce başını salladı.
"Yani tümörü alırız ama yaşama ihtimali çok az. Tümorlede en fazla 6 ay yaşar. Size diyeceğim kardeşinizin bu 6 ayını mutlu geçirmesi üzüntüden uzak durması gerekir. Sadece diyebileceğim şey bu. " dediğinde kafamı 'tamam' anlamında salladım ve odadan çıktım.

Hastanenin balkonuna çıktım. Cebimdeki sigara paketini çıkardım ve bir dal sigara çıkarıp yaktım. O annemin emanetiydi bana. Ben ona bakamamıştım bile.

"Oğlum. " dedi ve öksürdü. "Bak bana bir şey olursa kardeşine sahip çık ona göz kulak ol. Sakın onu üzme. Bana da kızma olur mu sizi bırakıyorum diye. Babanın sözünden çıkmayın. Kardeşine de sakın kızıp bağırma ben gittikten sonra babanla birlikte ona çok iyi bakın o benim biricik kızım. " dedi ve tekrar öksürdü. "Hadi şimdi kardeşinin yanına git onunla birlikte uyu babanda yok bugün korkmasın. "
İşte annem Rüyayı benden çok severdi ama Rüya babama daha çok düşkündü. Hani derler ya kız çocukları babalarına daha çok düşkün olur diye işte Rüya o sözün kanıtıydı. Babamı çok severdi hepimizden çok. Onun bizi terk etmesinden sonra Rüya bir türlü düzelmemişti hande sayesinde biraz kendini toparlamıştı. Şimdi sadece 6 ay ömrü kalmıştı ve anneme kavuşacaktı ama onun annem gitmesine izin vermeyeceğim. Burdaki doktorlar olmazsa yurt dışındaki doktorlara götürürdüm. Ama onu yaşatmak için elimden geleni yapardım.
Rüyayı bu hale getiren o Yalçınada göstereceğim ama hepsi sırayla. Önce kardeşimi iyleştirmem lazım. Tek birşey var onun mutlu olması için Yalçından uzak tutmam. Bu yüzden adanaya gitmemiz gerekiyordu.

****

Gözlerimi açtığımda beyaz tavanla karşılaştım oda loş ışıkla aydınlıyordu. Etrafıma bakınmaya başladığımda gözüme duvardaki büyük saat takıldı, sabahın altısıydı. Gözlerimle odayı taramaya devam ederken rahatsız bir şekilde koltukta uyuyan abimi izlemeye başladım.

Yorgun gözüküyordu. Kolunu oturduğu koltuğun kenarına dayamış başını da eline yaslamıştı, ayakları hafif aralıktı ve öne doğru eğilmişti. Her zaman ki siyah takım elbisesi üzerindeydi. Kafamı kaldıracakken başımdaki ağrıyla geri yastığa koydum başımı. Elimi başıma koyduğumda sargı vardı bana ne olmuştu ki ? En son yarışmada şarkısı söylerken dengemi kaybedip düşmüştüm. Sonrası yok bende. Demek düşünce başımı çarptım ve hastaneye geldim bu yüzden başım sarılıydı. Abime baktığımda hala uyuyordu. Yavaşça ayağa kalkmaya çalıştım. Başımdaki ağrı zorlasada kalkmıştım. Adım atmıştım ki serum olan demire takılmamla yeri boylamıştım. Abim hızla gözlerini açıp bana doğru baktı. Yerde olduğumu görünce hızla yanıma geldi. "Sen niye kalktın!!" dedi beni kolumdan tutup kaldırarak. Yavaşça yatağa yatırdı. "Şey ben tuvalette gidecektim o yüzden. " dedim aklıma ilk gelen yalanı söyleyip. Abimin kaşları çatıldı. "Bir yerin ağrıyor mu ?" dediğinde kafamı salladım. "Hayır. " dedim aslında başım çok ağrıyordu ama bunu ona söylemeyecektim. "Ben doktoru çağırayım." Dedi ve odadan çıktı. Onun çıkmasıyla içeriye hande girdi. onun bu saatte ne işi vardı burda! Yanıma koşup bana sarıldı. "İyi misin ? Çok korktum ya. " dedi bana daha çok sarılarak. "İyim ben " dedim hande benden ayrıldı. Ve başımdaki sargıya baktı ve kaşlarını çattı. "Nasıl iyisin başındaki sargıya bak. " dedi yüzünü buruşturarak. "İyiyim bende yarışmayı kim kazandı." Dedim. "Yarışmayı ikinci olarak bitirdik. " dedi hadi ama biz o kadar çalışmıştık. "Üzülme ya. Sen iyisin ya. " dedi gülümseyip. Gülümsedim. İçeriye doktorla giren abime döndük. Doktor yanıma gelip elindeki dosyalara baktı bir şeyler yazdı ve bana döndü. "Durumunuz gayet iyi bugün taburcu olabilirsiniz. Geçmiş olsun. " dedi ve odadan çıktı. Abim yanıma gelip alnımdan öptü "Ben geleceğim yarım saate sonra buradan çıkarırım seni. " dedi ve odadan çıktı.

DÜŞMANIN KARDEŞİ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin