DÜŞMANIN KARDEŞİ

36. Bölüm: #Nişan#

O gün hayatımın alt üst olduğu gündü. Bana aşık olduğunu sandığım çocuk aslında her şeyi abimden nefret ettiği için yapmıştı. Gözümün içine baka baka benden nefret etmesine rağmen abimden intikam alabilmek için bu oyunu devam ettirmişti. ateşin bu kadar kötü olabileceğini düşünememiştim Bu oyunun ortaya çıkmasına sadece ben üzülmüştüm çünkü bu oyunun devam etmesini isterdim en azından yalanda olsa ateşin beni sevmesini istiyordum. Aptal olduğumu düşünüyorsunuz değil mi evet kesinlikle aptalım ama ateşin beni sevmesini çok istiyordum şuan birinin beni bu rüyadan uyandırmasını istiyordum . canım o kadar çok acıyordu ki bu acıyla ne yapacağımı bilmiyordum.

Ateşin odadan çıkmasıyla birlikte gözlerimden yaşlar yavaşça süzülmeye başladı. Abim yanıma eğilip bana sarıldı. Hemen ona daha çok sıkıca sarıldım ondan başka kimsem kalmamıştı benim. canım o kadar yanıyordu ki artık ne yapacağımı bilmiyorum gözlerimi kapatıp bir daha açmamak istiyordum o zaman rahat edebilirdim. Ne kadar ağladım bilmiyorum ama sabaha karşı abimin kollarında uyandım. Abimin kollarının arasında yavaşça çıktım kim bilir kaç saattir benimle ilgileniyordu uyanmasını istemiyordum. Kendimi hemen banyoya attım şuan sıcak bir duş iyi gelirdi. Banyo da ne kadar kaldım bilmiyorum ama kapının tıklatılmasıyla kendime geldim

" rüya iyi misin?" sesi endişeli geliyordu. İyi değildim hem de hiç iyi değildim ama abimin bunu bilmesine gerek yoktu. "iyiyim. Birazdan çıkacağım ." dedim sesimin kötü çıkmamasını umarak ama ne kadar başarılı oldum orası muamma. "tamam ben aşağıya iniyorum sende gel." Dedi ayak seslerinin uzaklaşmasıyla odadan çıktığını anladım. çok oyalanmadan Duştan çıkıp üzerime dolaptan kıyafet aldım ve aşağıya indim. Mutfaktan sesler geldiği için direkt mutfağa geçtim. Abim kahvaltılık hazırlıyordu. Sandalyeyi çekip oturdum. Arkasını dönüp bana baktı "bir şeyler yiyelim sonra doktora gidelim bir tane doktorla tanıştım seninle görüşmek istiyor." Dedi gülümseyerek başımı salladım. Galiba dün hakkında konuşmayacaktı. Bana kızmasını bekliyordum eve neden ateşi aldığım için ama İkimizde masada oturmuş yemek yiyorduk daha doğrusu sadece yemekle bakışıyorduk. Başımı kaldırıp abime baktım önündeki tabağa bakıyordu. Bana artık her şeyi anlatmalıydı ya da ne bileyim bir tepki vermeliydi.

"bir şey sorabilir miyim?" dedim abim kafasını kaldırıp bana baktı evet anlamında başını salladı. "sizin aranızda ne geçti ateşle?" dedim artık öğrenmek istiyordum çünkü bu aralarındaki her ne ise beni de aralarına çekmişlerdi.

Abime baktığımda düşünceli bir şekilde bir yere odaklanmıştı. "anlatacak mısın?" dedim sesimle kendine gelip bana baktı. "başka bir zaman şuan zamanı değil." dedi hemen kestirip atarak.

"ne demek zamanı değil ne zaman zamanı olacak abi siz birbiriniz öldürdüğünüz zaman mı ya da kötü bir şey olduğu zaman mı? Anlat lütfen "dedim sesim sonlara doğru yükselemeye başlamıştı. Abim sinirli bir şekilde masadan kalktı ve yanıma doğru geldi.

"biliyorum öğrenmek istiyorsun ama öğrenirsen bana eskisi gibi bakmayacaksın ve ben şuan senin benden nefret etmeni kaldıramam." Dedi sesi çok çaresiz çıkıyordu. Aralarında ne yaşanmış olabilirdi ki ondan nefret edeceğini düşünecek kadar. Bu daha çok meraklanmama sebep olmuştu.

"senden asla nefret etmeyeceğimi biliyorsun." Dedim elimi eline koyarak. Ondan ne olursa olsun nefret etmeyeceğimi bilmeliydi o benim abimdi şuan tek sahip olduğum insandı benim için, elimin üzerindeki ıslaklıkla başımı kaldırıp abime baktım. Ağlıyordu. Ne olmuştu da onu ağlatacak kadar hem de kendime doğru çekip sarıldım. " masum bir cana kıysam bile mi benden nefret etmeyeceksin?" dedi sesi fısıltıdan farksızdı . Masum bir cana kıymak da ne demekti? Abim birini mi öldürmüştü. Ne olmuştu bunların arasında böyle.