Jest to opowieść o osiemnastolatce , która przeprowadziła się do Nowego Jorku, by zacząć życie od nowa, by znaleźć sobie drugą połówkę. Czy jej się to uda? Czy znajdzie swojego rycerza za białym rumaku? Jeżeli chcesz się dowiedzieć, przeczytaj tą s...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
I takie:
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Byłam ciekawa skąd on te lampki wziął. Ale nieźle to wyglądało. Artur poprowadził mnie na środek serca, utworzonego właśnie z tych lampek. Wtedy dopiero zauważyłam, że jest tam kocyk i gitara.
Chyba nie będzie mi śpiewał piosenki? - pomyślałam.
Usiedliśmy na kocu, a Artur złapał za gitarę i zaczął śpiewać znaną mi piosenkę:
I used to believe We were burnin' on the edge of somethin' beautiful Somethin' beautiful Sellin' a dream Smoke and mirrors keep us waitin' on a miracle On a miracle.
Don't fall asleep At the wheel, we've got a million miles ahead of us Miles ahead of us All that we need Is a rude awakening to know we're good enough Know we're good enough
Say go through the darkest of days Heaven's a heartbreak away Never let you go, never let me down Oh it's been a hell of a ride Driving the edge of a knife Never let you go, never let me down
Don't you give up, nah-nah-nah I won't give up, nah-nah-nah Let me love you Let me love you Don't you give up, nah-nah-nah I won't give up, nah-nah-nah Let me love you Let me love you Oh baby, baby
Siedziałam tam jak wryta, jakbym zobaczyła ducha. Ale moje oczy puściły kilka łez.
- Marico - powiedział Artur - chciałbym być dla ciebie nie tylko przyjacielem, ale kimś ważniejszym. Kimś, przy kim będziesz czuła się bezpiecznie i kimś, kto ciebie będzie kochał. Chciałbym być twoim...- przerwałam mu i żuciłam się na niego z wielkim przytulasem.
- tak! Zgadzam się! - powiedziałam, a on przytulił mnie jeszcze bardziej i pocałował mnie w szyję.
- kocham cię, Marica!
* * *
Posiedzieliśmy tak jeszcze przez jakąś godzinę grając na gitarze i śpiewając, rozmawiając o nas, a później wróciliśmy do ogniska, trzymając się za ręce. - uuuu! Gratuluję! Wreszcie razem! - krzyknęła Celestia, chyba trochę pijana, siedząc na kolanach, chyba też pijanego James'a. Zarumieniłam się. - masz - powiedział Jemes podając Arturowi chwiejną ręką piwo - przyda ci się. - dzięki.
Nie oszukujmy się, ja też wypiłam 2 piwa. Artur chwycił za swoją gitarę, a ja zaczęłam śpiewać naszą ulubioną piosenkę. Posiedzieliśmy tam jeszcze trochę, zgasiliśmy ogień i poszliśmy do domu.
* * * Położyłam się obok przyjaciółki, chłopacy spali w oddzielnym pokoju. Celestia już dawno zasnęła, a ja nie mogłam zasnąć. Myślałam o tym, jakie szczęście mnie spotkało, że poznałam takiego chłopaka jak Artur. Jest cudowny, nie tylko z zewnątrz. Jest przystojnym chłopakiem, ale i miłym, intyligentnym i mam nadzieję, że wiernym. Jest taki, jakiego sobie wyśniłam. Idealny.
